روزنامه ایران: تبلیغ پالتو پوست روباه توسط ساره بیات بازیگر سینما به واکنش‌های تند بسیاری از سوی حامیان حیوانات منجر شده. خیلی‌ها از آن‌ها نمی‌دانند بیات بیش از یک سال است که سفیرصنایع دستی شده! طبیعی هم هست هم ندانند. چون هیچ فعالیتی ندارد مگر شرکت در یکی دو نمایشگاه به دعوت معاونت صنایع دستی. انتخاب کنندگان امیدوار بودند لااقل توی یک مراسم جهانی لباس سنتی بپوشد! که البته نپوشید. -انتخاب سفیرصنایع دستی پیشنهاد من بود به #پویامحمودیان مدیرکل سابق صادرات صنایع دستی و معاون صنایع دستی حال حاضر کشور. توی دو صفحه A4 نوشتم چرا باید کسی را انتخاب کنیم که کار را بشناسد، حتی اگر پایش به جشنواره‌های جهانی باز نشود.
سه هنرمند بودن که مستقیم با صنایع دستی ارتباط داشتد. -دو تا از آن‌ها یک ایراد بزرگ داشتند، دور از رسانه و مردم گریز بودند. خب این نکته، موضوع مهمی بود. کسی که با رسانه‌ها رابطه‌ای مدام داشته باشد. بتواند جریان سازی رسانه‌ای کند. پای کار باشد و زحمت بکشد. یکی از آن‌ها سه نفر همه ویژگی‌ها را داشت. به واسطه شغل همسر با صنایع دستی ارتباط مستقیم داشت. به همراه همسرش برای تجاری سازی صنایع دستی اصفهان تلاش میکرد. عروس اصفهانی‌ها شده بود و به نظرم این نکته تاثیر روانی خوبی داشت. مشکلاتشان را میشناخت.
نیوشا ضیغمی بازیگرجشنواره‌های جهانی نیست (به گمانم یکبار در جشنواره‌ای در مسکو شرکت کرد)، اما رسانه‌ای بود. برنامه‌ی خوبی برای حمایت از زنان سوزن دوز بلوچ داشت. دوست داشت زنان طراح پایتخت را به زنان سوز دوز بلوچ باشد وصل کند. ایده داشت، اما از رد شد. غیر مستقیم شنیدم که گفته بودند دماغش عملی است! -تاجایی که میدانم انتخاب ساره بیات، انتخاب رییس وقت میراثفرهنگی بود بدون اطلاع معاون صنایع دستی. پیشنهاددهندگان دنبال بیات یا لیلاحاتمی بودند. روی پوشیدن لباس سنتی توسط آن‌ها توی جشنواره‌های خارجی حساب کرده بودند. اگر موضوع فقط لباس پوشیدن بود که اسپانسر‌ها هم میتوانستند لباس را تهیه کنند و بازیگر‌ها در مجامع جهانی بپوشند. تاثیرش را هم می‌گذاشت، اما نه به اندازه خودش. آن‌ها در به در دو بازیگر مطرحی بودند که متاسفانه رسانه‌ای نیستند. تا جایی هم که من میدانم (ندیده ام، اما شنیده ام) ارتباط مردمی خوبی هم ندارند. ولی خب ساره بیات انتخاب شد و لوح تقدیر هم گرفت. ان پیشنهادی هم که من داده بودم، بی اسم و ادعا پای کار ایستاده و هر وقت ازش می‌خواهند، حمایت کند، حمایت میکند. بی چشمداشت و بی ادعا! من هم پشت دست را داغ کردم! که دیگر وارد این ماجرا‌ها نشوند. انگار در نهاد‌های دولتی قرار نیست کار به نتیجه برسد! به یک دفعه تجربه کردنش هم نمی‌ارزد. چون ایده‌ای که من در ذهن داشتم، انتخاب سفیر صنایع دستی آشنا با حوزه، اولین گامش بود که قلم شد! اگر قلم پایش را نمی‌شکستند به گام دوم نمی‌رسید! -حالاسفیر صنایع دستی ما نه تنها لباس سنتی با سوزن دوزی‌های زنان بلوچ را در مجامع جهانی نمیپوشد که پالتو پوست روباه تبلیغ میکند. شاید باید بگوییم، شانس آوردیم سفیر محیطزیست نشد! هر چند تقصیر ساره بیات نیست که به عنوان سفیر صنایع دستی انتخاب شده، تقصیرماست که نمی‌دانیم از انتخاب هایمان چه می‌خواهیم! -درنهایت من نمی‌دانم این پالتو پوست روی تن ساره بیات روباه واقعی ست یا مصنوعی! هرچند عکس‌ها و توضیحاتی که در سایت فروشگاه وجود دارد از طبیعی بودن پوست روباه و خرگوش استفاده شده در لباس‌ها خبر می‌دهد، اما با توجه به جایگاه و تاثیرگذاری اش، تبلیغ پالتو پوست حیوانی، اشتباه بزرگی است برای بیات؛ چه واقعی باشد چه مصنوعی، پیام تلخش را می‌رساند! نه اینکه سفیرصنایع_دستی هم باشد!
