از جمله اصول سیره پیغمبر اکرم(ص) مساله مشورت با دیگران است. رسول خدا(ص) به رغم اتصال به وحی، در موارد مختلف با اصحاب خود مشورت میکرد و از این کار دو مقصود داشت، یکی این که به اصحاب شخصیت میداد و دیگر این که به آنها یاد میداد که در کارها باید مشورت کنند و از تکروی و استبداد بپرهیزند.
در یکی از غزوات، رسول خدا فرمان داد که لشگر در نقطهای اتراق کنند. یکی از اصحاب به او گفت ای رسول خدا این فرمان شما وحی الهی بود یا تدبیر خود شما؟ حضرت فرمود تدبیر خودم بود. او گفت به فاصله نزدیک، چاه آبی است و محل مناسبتری است. پیامبر اکرم نظر او را پذیرفت و دستور حرکت داد. شاید اگر برخی از ما آنجا بودیم شعار میدادیم «مرگ بر ضد ولایت نبی!»
در باب وحدت اسلامی باید قبول کنیم که خوب عمل نکردهایم. اگر درست عمل کرده بودیم ترامپ بیمقدار جرات این گستاخیها را نداشت. امروز امریکا و اسراییل از تفرقه و تشتت میان کشورهای اسلامی بهره میبرند. در این میان حکام و علمای اسلام در درجه اول مقصرند. حاکمان از آن نظر که بیش از آنکه به فکر منافع و مصالح دنیای اسلام باشند به فکر منافع خود هستند و علما از آن جهت که بحث شیعه و سنی را به صورت یک سرگرمی درآوردهاند بدون آنکه برخی علمای شیعه که سنگ علی (ع) را به سینه میزنند توجهی به سیره ایشان داشته باشند که چگونه آن حضرت وحدت اسلامی و حفظ اساس اسلام را بر هر چیز دیگر ترجیح میدادو علمای اهل سنت بدون اینکه به سیره و روش ائمه خود توجه کنند و دست از تکفیرهای مکرر بردارند . خلاصه شیعه و سنی باید توجه به مشترکات بیشمار خود داشته باشند و جبهه واحد در مقابل دشمن مشترک تشکیل دهند.