به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، یک شرکت استرالیایی، فناوری جدیدی برای کاهش هزینه سوخت ارئه دادهاند. این فناوری جدید، هیدروژن را در یک مایع قابل بازیافت که میتواند مانند بنزین پمپاژ و حمل شود، تثبیت میکند و به خودروهای الکتریکی با برد بالا این امکان را میدهد سوختگیری سریعتری داشته باشد.
بسیاری افراد از جمله دوستداران محیط زیست تمایل دارند که سوختهای سنتی را کنار بگذارند؛ در نتیجه به نظر میرسد سوختهای قرن 20، در قرن 21 حذف شوند.
سوختهای جایگزین سوختهای فسیلی هم مشکلات مربوط به خود را دارند. این سوختها پرهزینه هستند و شارژ دوباره آنها امری دشوار و وقتگیر است؛ در نتیجه مصرفکنندگان ترجیح میدهند در سفرهای طولانی از این سوختها استفاده نکنند.
از آنجا که هیدروژن برای تولید انرژی کارآمد نیست، ذخیره و انتقال آن دشوار است و امکان انفجار در تصادفات را دارد، میتوان گفت باتریها به شکل قابل توجهی بهتر از هیدروژن مستقیم هستند. نکته اصلی در مورد هیدروژن، مناسب بودن آن برای زیرساخت موجود در توزیع سوخت است. اگر ایستگاههای سوختگیری، سوخت هیدروژنی داشته باشند، کاربران میتوانند آن را مانند بنزین استفاده کنند و در هر مکانی به آن دسترسی خواهند داشت.
این شرکت استرالیایی موسوم به "الکتریک گلوبال"(Electriq Global)، سوخت جدیدی ابداع کرده که بهترین جنبههای بنزین، هیدروژن و باتریها را در یک مایع ارزان و قابل بازیافت ترکیب میکند.
هدف پژوهشگران، یافتن راهی است تا هیدروژن را به شکل مایعی تثبیت کنند که حدود 60 درصد آن آب است. این کار، به سادگی انتقال و ذخیره هیدروژن کمک میکند و بدین ترتیب بزرگترین مشکل در مورد هیدروژن برطرف میشود.
در سیستم این شرکت، هزینه یک مخزن سوخت در اندازه استاندارد، به اندازه نیمی از هزینه یک مخزن بنزین است و خطر انفجار را در پی ندارد.
"مایکل سیمونتی"(Michael Simonetti)، سخنگوی الکتریک گلوبال گفت: تولید این سوخت، در یک مرکز تولید و بازیافت صورت میگیرد. روش کار سوخت ما بسیار ساده است و نیازی به عناصر نادر یا پرهزینه ندارد. این سوخت، سه درصد هیدروژن و 97 درصد مواد نگهدارنده را در خود جای میدهد.
استفاده از سوخت هیدروژنی، از طریق تانکر یا ایستگاههای سوختگیری ممکن است و کاربران میتوانند آن را مانند بنزین درون خودروی خود پمپاژ کنند.
مخزن این سوخت، به اندازه مخازن معمولی سوخت خودروها است و ماژول جداگانهای موسوم به "سوئیچ"(Switch) دارد که مقادیر کمی از مواد شیمیایی کاتالیزگر را در مخزن سوخت آزاد میکند تا هیدروژن منتشر شود. هیدروژن پس از انتشار، مستقیما به پیل سوختی میرود و به انرژی الکتریکی تبدیل میشود تا برای تامین نیروی لازم رانندگی الکتریکی به کار رود. از این مرحله به بعد، همه مراحل استاندارد هستند و در حال حاضر در وسایل نقلیه سوخت هسته ای وجود دارند.