مرگ یکی از بحث هایی است که هر انسانی در طول حیاتش بارها به آن می اندیشد. هر کسی به نوعی خاص این دنیا را بدرود گفته و به جهانی دیگر می شتابد اما آن چه بدون شک اتفاق خواهد افتاد مرگ انسان ها و تولد نوزادان است.
هر کسی بنابر ملیت، مکان جغرافیایی و اعتقاداتی که دارد به شکلی منحصر به فرد با مرگ مواجه می شود. برخی عقیده دارند که باید جسدشان در زمین دفن شود تا آرام آرام جزئی از این کره ی خاکی شوند و روحشان آرام گیرد، بعضی فکر می کنند باید جسد مردگان سوزانده شود تا روح به سرعت بدن بی جانش را ترک کند. هزاران عقیده و دیدگاه در این مورد وجود دارند، اما گاهی با نظریه هایی درباره ی مرگ و دنیای دیگر برخورد می کنیم که واقعا حیرت انگیز هستند.
اغلب در ورای ذهن هایمان توقع داریم که بدن مرده ها یا در زمین خاک شود و یا آن را بسوزانند اما این فکر تنها ناشی از تصورات ماست، در جای جای دنیا قبیله های مختلفی زندگی می کنند که مردگانشان را به روش های دیگری از بین می برند.
اینبار کارناوال هم می خواهد به جایی برود که با نام تابوت های آویزان شهرت یافته است، مکانی که جسد مرده ها را در تابوت هایشان گذاشته و روی صخره ها آویزان می کنند. برای دیدن چنین صحنه ی جالب و تفکر بر انگیزی به فیلیپین خواهیم رفت، کشوری در جنوب شرقی آسیا که مملو از رازهای نهفته و سر به مهر است.
با ما همراه باشید تا تابوت های آویزان فیلیپین را از نزدیک ببینیم.
چرا بازدید از تابوت های آویزان؟
– منظره ای کمتر دیده شده و هیجان انگیز را خواهید دید.
– با عقایدی متفاوت درباره ی مرگ رو به رو خواهید شد.
– این مکان از مرموز ترین جاذبه های گردشگری فیلیپین است.
داستان تابوت های آویزان چیست؟
همانطور که اشاره کردیم در برخی مناطق دنیا اجساد مردگان را به همراه تابوت هایشان بر روی صخره ها آویزان می کنند. این رسم در چین، اندونزی و فیلیپین دیده شده که البته در چین با نام تابوت های حلق آویز شناخته می شود. ما برای آشنایی بیشتر با این رسم عجیب به فیلیپین رفته ایم.
در فیلیپین شهری به نام ساگادا (Sagada) وجود دارد که با تابوت های آویزانش معروف است. به ساکنان بومی این شهر نیز ساگادا گفته می شود. این شهر به دلیل وجود همین تابوت های آویزانش توانسته توجه گردشگران زیادی را به خود جلب نماید.
در ساگادا قبیله ای به نام ایگوروت (igorot) یا کوردیلرانس (Cordillerans) وجود دارد که بیشتر در منطقه ی کوهستانی لوزون (Luzon) زندگی می کنند. این کوهستان بسیار وسیع است و حدودا در شش استان کردیللرا، ابرا، آپایائو، بنگوئه، کالینگا، ایفوگائو امتداد یافته، نام ایگوروت نیز به معنای مردمان کوهستان است. این نام در زمان استعمار فیلیپین توسط اسپانیایی ها با تلفظ و حروف مختلفی باب شد.
مردمان ایگوروت در میان خود نیز به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که برای جلوگیری از طویل شدن کلام به آن ها نمی پردازیم. این مردمان با کشاورزی، شکار، خالکوبی و کارهایی از این قبیل امرار معاش می کنند. ولی نکته ی مهم درباره ی این قبیله افکار و عقاید مذهبی آن ها است.
ایگوروت ها جایگاه بالایی برای ارواح قائل هستند و حتی گاهی آن ها را تا مرتبه ی خدایی نیز بالا می برند. ماجرا از این قرار است که آن ها عقیده دارند که باید تابوت مردگانشان را بر بلندی ها و در کوهستان ها آویزان کنند تا روح عزیزانشان با فراق بال و پر از برکت، جسمشان را ترک کند. ایگوروت ها می گویند این کار هم به جسم و هم روح مرده کمک می کند، زیرا جسم آن ها نیز از گزند حیوانات و جانوران موذی در امان می ماند.
رسم آویزان کردن مرده ها بر فراز صخره در میان قبیله های فیلیپینی به 2000 سال پیش باز می گردد. آن ها می گویند که اجدادشان با تلاش و مشقت زیاد تابوت عزیزانشان را به بالای صخره می بردند و توسط میخ به صخره می چسباندند. تابوت ها با وسواس زیاد و از درختان پوک و توخالی ساخته می شوند. در ضمن کار آویزان کردن تابوت را باید بزرگترین فرد قبیله یا خانواده ی متوفی انجام می داد تا روح احساس امنیت بیشتری کند. ولی گاهی بزرگان، بسیار بیمار بودند و از پس چنین کاری بر نمی آمدند در این صورت پسر ارشد خانواده باید جسد را روی صخره می برد و آداب فوت را انجام می داد.
باید بدانید که مردم فیلیپین و حتی بازماندگان قبیله ی ایگوروت ها امروزه جسدهایشان را بر روی صخره ها آویزان نمی کنند و این رسم را مربوط به همان 2000 سال پیش می دانند اما اگر به تابوت ها دقت کنید متوجه خواهید شد که برخی از این تابوت ها جدید هستند و بدون شک متعلق به دو هزار سال پیش نیستند که این موضوع بسیار شک بر انگیز است و ایگوروت ها هیچ توضیحی در این باره نمی دهند.
تابوت های آویزان فیلیپین را در ویدئو تماشا کنید
در حال بارگذاری ویدئو ...
آشنایی با مراحل کفن مرده ها در تابوت های آویزان
جسد مرده ای که قرار است بر روی صخره آویزان شود، باید پیش از قرار گرفتن در تابوت مراحلی را طی کند. در ابتدا بدن بی جان او را روی چوب یا یک صندلی چوبی قرار می دهند که به آن صندلی مرگ می گویند. سپس جسد را در بین پتویی می پیچانند و گاهی هم برخی وسایل مورد علاقیشان را با او لای پتو قرار می دهند.
بعد از پوشیده شدن جسد با پتو او را در محوطه ای مملو از دود قرار می دهند یا خود با مشعل او را دودی می کنند زیرا عقیده دارند که بوی دود، بوی تعفن جسد در حال فاسد شدن را کم می کند و روند از بین رفتن بدن را کند می نماید.
در این مرحله نزدیکان متوفی در حالی که جسد را روی صندلی مرگ قرار داده اند برای او شب زنده داری می کنند و برای شادی روحش و انتقال روح از این دنیای فانی به جهانی دیگر، مرغ یا خوک قربانی می کنند و جشن می گیرند.
پس از اتمام مراسم جسد را باری دیگر از روی صندلی مرگ پایین آورده و یک دور دیگر بین پتو می پیچانند. در این زمان مرده را طوری قرار می دهند که زانوهایش جمع و به سمت صورت آورده شده باشد. این بار برای خوشبو شدن جسد برگ های درخت انگور را هم در میان پتو قرار می دهند.
افرادی که شاهد این مراسم بوده اند می گویند در این مرحله باید جسد همانند یک توپ بسکتبال بین پتو، سفت و محکم بسته بندی شود. پس از این مرحله زمان بردن جسد به بالای صخره می رسد، افراد زیادی جمع می شوند تا جسد مرده را به سوی تابوتش هدایت کنند و در این حین اگر احیانا به خون مرده آغشته شوند به این معنا است که توانایی و استعداد های آن فرد مرده را به دست آورده اند و آینده ی خوب و خوش یومنی در انتظارشان خواهد بود.
گفته می شود قبل از قرار دادن جسد در تابوت، تابوت را روی صخره محکم می کنند و سپس بدن بی جان مرده به سوی تابوت هدایت می شود تا شاید روحش آرام تر از بدن او خارج گردد. تابوت ها به رنگ های روشن رنگامیزی کرده و یا با قلم کار و حکاکی آن ها را زیباسازی می نمایند. همچنین نام مرده باید روی تابوت نوشته شود، حتی اقوام نزدیک متوفیان روی تابوت عزیزانشان قطعه ای فلز و یا حلبی قرار می دهند تا آب باران روی تابوت نریزد.
همچنین اقوام نزدیک مرده ای که در حال آویزان شدن بر روی صخره است نباید از روستا خارج شوند و اگر در طی مراسم این کار را انجام دهند بدبختی عظیمی گریبان گیرشان خواهد بود.
نکته ی دیگری که باید درباره ی آداب کفن و آویزان شدن اجساد در فیلیپین بدانید این است که ایگوروت ها معتقدند همه ی مراسم باید دور از چشم افرادی انجام شود که به این مراسم ایمان ندارند، به همین دلیل سعی می کنند مراسم را در غارها و مکان هایی که دور از چشم نامحرمان است، اجرا نمایند.
* توجه داشته باشید که هیچ زنی حق شرکت در مراسم گذاشتن مرده در تابوت را ندارد و آنها تنها می توانند از دور تماشاگر قرار گرفتن تابوت روی صخره باشند.
مراسم دفن مرده در تابوت های آویزان را در ویدئو مشاهده نمایید
در حال بارگذاری ویدئو ...
رسم تابوت های آویزان در زمان امروزی
بنابر سخنان معلمی که تمام عمرش را در قبیله ی ایگوروت ها زندگی کرده، رسم تابوت های آویزان هنوز هم در مقیاس کوچک در فیلیپین انجام می شود. او دلایل زیادی را برای ادامه یافتن این رسم بیان می کند، مثلا این که افراد کهنسال به دلیل این که زیاد به مرگ فکر می کنند از فرورفتن در خاک رعب و وحشت دارند و می دانند که آب به سرعت به خاک نفوذ کرده و جسدشان به سرعت پوسیده خواهد شد و یا نهایتا توسط حشرات موذی خورده می شود. این تفکر باعث می شود که گرایش بیشتری به آویزان شدن روی صخره ها پیدا کنند.
او درباره ی آویزان شدن تابوت ها از صخره می گوید که اگر توجه کنید طول آن ها حدودا 1 متر است. دلیل این موضوع قرار گرفتن جسدها به صورت جنینی است زیرا ایگوروت ها عقیده داشتند که هر فردی باید همانطور که به دنیا می آید از دنیا برود به همین علت پیش از قرار دادن جسد در تابوت بدن را به صورت پیچیده در هم و شبیه به جنین آماده سازی می کردند.
معلم ایگوروتی می گوید که گاهی امروزه هم افراد پیر و سالخورده سفارش م کنند که آن ها را روی صخره آویزان نمایند، او این مساله را از نشانه هایش متوجه می شود. او می گوید وقتی کسی می میرد و می خواهند او را روی صخره آویزان کنند سه خوک یا دو مرغ را برای شادی روحش قربانی می کنند این عدد شاید کمی فرق کند اما اغلب 3 یا 5 یا 2 مورد مرغ و خوک هستند و وقتی این حیوانات را قربانی می کنند می توان متوجه شد که جسدی بر بالای صخره خواهد رفت.
گفته می شود امروزه اقوام نزدیک مرده ها می ترسند با فشاری که در مراحل کفن به جسد وارد می آورند استخوان های او شکسته شود، به همین دلیل شاهدیم که برخی از تابوت ها حدودا 2 متر هستند که این نشان دهنده ی افقی قرار گرفتن جسد در تابوت است.
با همه ی این تفاصیل امروزه رسم تابوت های آویزان به ندرت اجرا می شود و به آرامی رو به نابودی است و علت اصلی آن را این چنین بیان می کنند:
جوان تر ها ترجیح می دهند اجساد عزیزانشان در زمین دفن شود تا هر زمانی که بخواهند بتوانند بر سر مزارش رفته و برای او دعا کنند و بزرگ تر ها هم می گویند بر روی صخره امکان ندارد کسی به دیدارشان بیاید و آن ها تنها خواهند ماند.
به طور کلی می توان گفت با همه ی این تفاصیل هم اکنون کهنسالان بیشتر به رسم آویزان کردن اجساد علاقه دارند و نسل جوان فیلیپینی ها راه های مدرن زندگی و کفن و دفن را انتخاب کرده اند، آن ها ترجیح می دهند بتوانند بر روی خاک و در روی زمین به دیدار پدر و مادر بزرگ هایشان بروند.
نظر مورخان درباره تابوت های آویزان
مورخان می گویند مردمانی که در کوهستان ها و جزیره ی لوزون و برخی از دیگر مناطق دنیا روزگار می گذراندند، زندگی دنیوی بسیار دشوار و طاقت فرسایی داشته اند به همین دلیل همه ی تلاش خود را کرده اند تا در دنیای دیگر کمی با سهولت و آرامش بیشتری زندگی کنند. همچنین چون برخی وسایل مورد علاقه ی مرده ها همراه آن ها داخل تابوت قرار داده می شد یا لباس های زیبایی بر تن آن ها می کردند، می توان متوجه شد که ایگوروت ها کاملا به دنیای دیگر و آخرت اعتقاد داشتند و امیدوار بودند زندگی پر رونق و بهتری در انتظار آن ها باشد.
اما امروزه چون مردم می دانند که با همه ی این کارها جسد بازهم پوسیده خواهد شد و به احتمال زیاد حفظ بدن و لباس های زیبا تاثیری در زندگی اخروی مردگان نخواهد داشت این رسم رو به زوال است.
جزئیاتی جالب درباره رسم تابوت های آویزان
در این بخش به افکار و آداب و حرف و حدیث هایی خواهیم پرداخت که در برخی جسد های موجود در تابوت های آویزان رعایت شده و در برخی دیگر خیر.
– بستگان بعضی از متوفیان لباس های خوب و زیبایی بر تن مرده می کنند تا در جهان دیگر ظاهری آراسته داشته باشند.
– برخی عقیده دارند اگر در زمان پتو پیچ کردن مرده از او خونی خارج شود نشانه ی خوش یومنی است.
– برخی از افراد معتقدتر می گویند باید روی تابوت با دقت و ظرافت حکاکی شود که این کار را بهتر است بزرگترین فرد قبیله یا خانواده انجام دهد.
– تابوت ها هرگز نباید جا به جا شوند اما جالب است بدانید که طی سال های گوناگون به دلیل رشد برخی از درختان و آسیب رسیدن به تابوت مجبور شده اند اجساد را جا به جا نمایند.
– ایگوروت ها می گویند یکی از مزایای مهم آویزان کردن تابوت ها این است که جسد یک قدم به بهشت نزدیک تر می شود و همچنین می تواند از دور خانواده ی خود را نظاره کند.
– بیش ار 100 تابوت آویزان در فیلیپین وجود دارد.
– تا جایی که می دانیم در سال های 2006 و 2008 نیز تابوت هایی به صخره ی تابوت های آویزان فیلیپین اضافه شده است.
دسترسی به تابوت های آویزان فیلیپین
افرادی برای دیدن و تماشای تابوت های آویزان به فیلیپین می روند که علاقمند به گردشگری سیاه و بازدید از امکان ترسناک دنیا هستند، اگر شما هم از این دسته هستید باید بدانید که باید به تنهایی برای بازدید از این قبرستان معلق اقدام نمایید و اگر خوش شانس باشید، بتوانید راهنمایی محلی بیابید که شما را به سوی این تابوت ها ببرد.
برای آشنایی بیشتر با گردشگری سیاه روی لینک های زیر کلیک نمایید:
انواع گردشگری ؛ تعریف و بررسی گردشگری سیاه
گردشگری سیاه , تلخ اما هیجان انگیز
مقاصد گردشگری سیاه در ایران
برای بازدید از تابوت های آویزان فیلیپین باید به آدرس زیر مراجعه نمایید.
آدرس: فیلیپین، جزیره لوزون، ساگادا.
.Address: Sagada, Mountain Province, Philippines
محل دقیق تابوت های آویزان فیلیپین را در نقشه کارناوال بیابید
توصیه کارناوال
سفر به فیلیپین به منظور بازدید از تابوت های آویزان کمی ترسناک است بنابراین توصیه می کنیم اگر این نوع سفر ها باعث رنجش شما می شود هرگز دیدن تابوت های آویزان را انتخاب نکنید. جزیره ی لوزون مکانی بسیار دیدنی با طبیعتی چشم نواز است و می توانید از نقاط دیگر این مکان زیبا دیدن نمایید.
اما اگر حقیقتا به مقاصد گردشگری مخوف و پر روز و راز علاقمند هستید توصیه می کنیم از لینک های زیر نیز دیدن نمایید:
مرداب مانچاک لوئیزیانا ؛ گور دسته جمعی آمریکا
خانه وینچستر کالیفرنیا ؛ جولان ارواح در عمارتی لوکس
دریاچه تخت سلیمان ؛ گنجینه رمزآلود تاریخ ایران
زیارتگاه چک چک اردکان ؛ رمزآلود مقدس زرتشتیان در یزد
قنات قصبه گناباد ؛ سفر به دالان های رمزآلود
سخن آخر
آیا تا به حال چیزی درباره ی آویزان کردن تابوت و اجساد بر فراز صخره شنیده بودید؟
آیا علاقمند هستید که این تابوت ها را از نزدیک ببینید؟
از نظر شما وداع با اجساد به این گونه کار صحیحی است؟
نظرات و پیشنهاداتتان را با ما در میان گذارید.
