هیوندای اکسنت از جمله کهنهکارترین محصولات هیوندای به شمار میرود که از سال 1994 میلادی تاکنون، پنج نسل از آن راهی بازار شده است. این خودرو جایگزین مدل معروف اکسل (1985 تا 2000) شد به طوری که نسل اول آن کاملا مشابه نسل آخر اکسل ساخته شد.
فیسلیفت نسل دوم هیوندای اکسنت که در ایران با نام ورنا شناخته میشد، توانست با استقبال شایستهای مواجه شود و فروش خوبی را تجربه نماید.
اخیرا نسل چهارم (2010) هیوندای اکسنت توسط کرمان موتور به صورت مونتاژ داخل به بازار کشورمان راه یافت که متاسفانه به دلیل اعمال تحریم، کمپانی کرهای مجددا دست شریک ایرانی را در پوست گردوی قوچان نهاده و خودش مهلکه را ترک گفته است.
بنابراین نسل چهارم هیوندای اکسنت نیز همچون جدش ورنا، نتوانست حضور نسبتا بلندمدتی را در ایران تجربه نماید. علی ای حال، هماکنون تعداد قابل توجهی از این خودرو در کشورمان حضور دارد و همین موضوع ما را بر آن داشت که به سراغ یک نمونه هیوندای اکسنت مونتاژی برویم؛ داشتههایش را در مقابل نداشتههایش قرار دهیم و در ترازوی قیاس، ببینیم که کدام کفه سنگینتر است؟
بنابراین در ادامه با دیجیاتو همراه شوید تا با هم نگاهی به این سدان جمعوجور کرهای بیندازیم.
بدنه با سبک طراحی ساده و زیبا
لازم است بدانید که طراحی نسل چهارم هیوندای اکسنت به بیش از هشت سال قبل بازمیگردد. ظاهر اکسنت اگرچه چندان مهیج به نظر نمیرسد اما با وجود گذر این سالها، توانسته به خوبی غبار کهنگی را از لباس نسبتا زیبای خود دور نگاه دارد.
البته فقدان رقبای درخور و متنوع در بازار ایران، در بهروز ماندن محصولاتی همچون نسل چهارم اکسنت، تاثیر قابل توجهی دارد.
چراغهای جلو از نمایی کشیده و اسپرت برخوردار هستند و برخلاف حالت کلی بدنه که تأنی و آرامش را به ذهن متبادر مینماید، اخم و ناراحتی را میتوان از سگرمههای در هم رفته آن احساس نمود.
برخلاف بسیاری ازمحصولات جدید هیوندای، در اینجا به دلایل اقتصادی و نیز ابعاد نسبتا کوچک بدنه، خبری از جلوپنجره بزرگ نیست و یک حفره کشیده و تقریبا کوچک بین چراغها، مزین به نماد کروم رنگ هیوندای، پرونده جلوپنجره اکسنت را مختومه کرده است.
در عوض یک مجرای بزرگ در قسمت میانی جایگاههای مهشکن تعبیه شده تا عدم توانایی کافی جلو پنجره کوچک را در تامین هوای مورد نیاز پیشرانه و سیستم خنککننده تا حد زیادی جبران نموده باشد.
خطوط و نگارههای مختلفی بر روی سپر و درب کاپوت خودرو به صورت برجسته نقش بسته که ظاهر نسبتا ساده هیوندای اکسنت را جسورانهتر و اسپرت جلوه میدهند.
نمای جانبی خودرو نیز از جلوهی خوبی سود میبرد. شکل طراحی سقف می تواند کمانی از یک دایره بزرگتر تصور شود که شیب مناسبی در قسمت ستونهای A و C پدید آورده است.
فریم پنجره ها شمایلی متناسب دارد و حضور لچکی در انتهای عقبی آن کاملا جلب توجه مینماید. قطر چرخها از تناسب کافی با ابعاد کلی خودرو برخوردار بوده و خطوط حجمی امتداد یافته از انتهای چراغ عقب تا گلگیر جلو، جلوهی عضلانیتر را برای ظاهر آرامشبخش اکسنت به ارمغان آورده است.
در همین راستا یک حجم منفی با گوشههای تیز در پایین دربها به همراه گلگیرهای نسبتا برجسته نیز در نمای جانبی اکسنت قابل مشاهده است.
نمای پشت اکسنت از هماهنگی خوبی با طرح کلی بدنه سود میبرد. چراغ های نسبتا بزرگ به رنگ سفید-قرمز در دو طرف درب صندوق خودنمایی میکنند.
انتهای بالایی درب صندوق به صورت کمی برجسته طراحی شده و حالتی قوسیشکل دارد. سپر عقب نیز از طراحی ساده و در عین حال زیبایی برخوردار است؛ سنسورهای دنده عقب به همراه دو چراغ شبنما نیز بر روی آن قابل مشاهده است.
همانند سایر نقاط بدنه، سپر عقب هم به برخی خطوط برجسته مزین شده تا از سادگی آن کاسته شود. نوار کرومی نصب شده در قسمت فوقانی جایگاه نصب پلاک به همراه لوگوی کرومی هیوندای و نوشته اکسنت را نیز میتوان به لیست کوتاه تزئینات اندک نمای عقب ضمیمه نمود.
شیشه عقب کوچک به نظر میرسد و میتواند دید عقب را از داخل کابین محدود سازد.
به طور کلی ظاهر هیوندای اکسنت به عنوان یک سدان کوچک اقتصادی( البته با قیمتهای فعلی نمیتوان خیلی به اقتصادی بودن اکسنت امیدوار بود) کاملا قابل قبول بوده و قطعا مورد پسند مشتری ایرانی قرار میگیرد.
کابین در حد انتظار هیوندای اکسنت
با ورود به فضای داخلی هیوندای اکسنت، داشبورد نسبتا بزرگ حسی متفاوت و البته تا حدی متناقض را در ذهن پدید میآورد و این مسئله شاید تا حدی به محدود شدن فضای کابین نیز منجر شده باشد.
متریال داشبورد از کیفیت مناسبی برخوردار است و در قیاس با رقبای چینی موجود در بازار ایران، مرغوبتر و با کیفیت والاتر به نظر میرسد.
تریم داخلی خودروی مورد بررسی به رنگ کرم-تیره است که تضاد بصری زیبا و خوشرنگی را در برابر دیدگان بیننده پدید آورده است.
سیستم مالتی مدیا با برخورداری از صفحه نمایشگر 7 اینچی کیفیت صدای مناسبی داشته اما وضوح نمایشگر چندان مطلوب به نظر نمیرسد.
در قسمت زیرین سامانه مالتیمدیا نیز کلیدهای گردان سیستم تهویه حضور دارند که ویژگی اقتصادی بودن اکسنت را به طور کامل یادآوری مینمایند و چندان شیک و مدرن به نظر نمیرسند.
فضایی خالی بین پنل انتخاب دنده و کلیدهای تهویه بر روی کنسول میانی وجود دارد که کاربرد زیادی داشته و جهت قرار دادن اشیایی همچون تلفن همراه و... کاملا فایدهمند خواهد بود.
سبک طراحی غربیلک فرمان به صورت چهار شاخه است که شباهت زیادی به انواع به کار رفته در سایر محصولات هیوندای دارد و خوشدست و زیبا احساس میشود. پنل کیلومترشمار از نوع مکانیکی بوده و طراحی ای کاملا ساده و معمولی دارد.
معدود سطوح نقره فام مشاهده شده در بعضی نقاط کابین همچون: پیرامون سامانه مالتی مدیا و تریم داخلی غربیلک فرمان و بخشهایی از قسمت بازویی تودریها، هماهنگی و هارمونی مناسبی از جهت بصری با یکدیگر پدید آوردهاند.
فرم صندلیها حالتی عادی داشته اما نسبتا راحت به نظر میرسد. رنگ روشن روکش صندلیها نیز با تریم کرم رنگ کابین هماهنگ است.
میزان فضای سر و پاها برای سرنشینان جلو کاملا مناسب است و در ردیف عقب نیز برای افراد با قد متوسط، نباید محدودیت خاصی وجود داشته باشد.
ظرفیت صندوق عقب اکسنت معادل 465 لیتر است که برای خودرویی با این ابعاد کاملا قابل قبول است و می تواند نیازهای سفری یک خانواده 4 نفره را به طور مطلوب برطرف نماید.
به طور کلی، با توجه به کیفیت برتر متریال استفاده شده در فضای داخلی اکسنت نسبت به رقبای چینی و نیز کیفیت مونتاژ خوب، میتوان به کابین اکسنت نمره قبولی داد، چرا که حداقل شاخصههای مورد نظر مشتری ایرانی را در خود دارد و نسبت به معدود رقبای موجود در بازار ایران از کیفیت بالاتری سود می برد.
پیشرانه معمولی
پیشران 1.6 لیتری هیوندای اکسنت قادر است تا توانی معادل 122 اسب بخار را در 6300 دور در دقیقه و گشتاوری برابر 156 نیوتن متر تولید نماید. یک گیربکس اتوماتیک 4 سرعته نیز نیروی حاصل را به چرخهای جلو منتقل مینماید.
آمار و ارقام حاصل از یک چنین پیشرانهای، شتاب صفر تا صد 11 ثانیهای و حداکثر سرعت 190 کیلومتر بر ساعتی را به ما نشان میدهد. مصرف سوخت ترکیبی هیوندای اکسنت معادل 6.5 لیتر در هر صد کیلومتر اعلام شده است. این عدد در بزرگراه ها به 5 و در معابر شهری، به 8 لیتر تغییر پیدا خواهد کرد.
تجهیزات و امکانات
خودروی مورد نظر از تجهیزات رفاهی نظیر: تهویه مطبوع اتوماتیک، سانروف، رینگهای اسپرت 16 اینچی به همراه لاستیکهای 195 میلیمتری، استارت دکمهای، روشنایی خودکار چراغهای اصلی، نمایشگر لمسی 7 اینچی با 4 بلندگو و 4 توئیتر، درگاههای USB و AUX برای پخش سرگرمیهای چندرسانهای، ناوبری ماهوارهای سازگار با نقشههای ایران، کامپیوتر سفری و دوربین پارک همراه با سنسور عقب برخوردار است که در کلاس خود، کافی و به اندازه به نظر میرسد.
همچنین تجهیزات ایمنی هیوندای اکسنت به شرح زیر است:
چهار کیسه هوا مخصوص سرنشینان جلو بعلاوه دو کیسه هوای پردهای، ترمز ضد قفل (ABS)، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی (ESC) با هدف کنترل پایداری الکترونیکی وضعیت خودرو در هنگام چرخش فرمان، سیستم مدیریت پایداری (VSM) برای کنترل پایداری خودرو در سطوح لغزنده به همراه سفت شدن فرمان و هشداردهندهی فشار باد لاستیکها (TPMS).
قیمت و رقبا
با توجه به قیمت متوسط 200 میلیون تومانی هیوندای اکسنت، نمیتوان رقبای زیادی برای آن متصور شد. با این وجود خودروهایی نظیر سایپا سراتو 2.0 لیتری آپشنال به قیمت 205 میلیون تومان، چری آریزو5 توربو اکسلنت با بهای 152 میلیون تومان و امجی 360 توربو 151 میلیونی میتوان را نزدیکترین رقبای هیوندای اکسنت در بازار کنونی ایران دانست.
کلام آخر
هیوندای اکسنت خودروی جمع و جوری است که به هر جهت میتواند نیازهای یک خانواده کم جمعیت را که به دنبال یک سدان کوچک غیرچینی، باکیفیت و نسبتا ارزان است را مرتفع سازد.
بنابراین اگر 200 میلیون تومان دارید و میخواهید یک محصول هیوندای را خریداری نمایید، اکسنت تنها سدان صفر کیلومتر قابل ارائه به محضر شما خواهد بود.