به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، خرس‌های قطبی، خرس‌های زیبا و سفید رنگی هستند که بسیاری از افراد تمایل زیادی دارند تا این خرس‌های را از نزدیک ببینند، اما چون محل سکونت آن‌ها در قطب است از این افتخار بی نصیب می‌مانند، اما در این بین برخی از کشور‌ها تعدادی از این خرس‌ها را از زادگاه خود جدا کرده اند و به مناطق دیگر انتقال داده اند تا همگان و افرادی که توانایی سفر به قطب را ندارند لذت دیدار با این خرس‌های زیبا را داشته باشند، اما کدام کشور‌ها چنین اقدامی را انجام داده اند؟
امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا این کشور‌ها را به شما معرفی کند، پس با ما همراه باشید.
معرفی خرس قطبی
خرس قطبی یا خرس دریایی، حیوانی است گوشتخوار که بومی محدودهٔ مدار شمالگان، اقیانوس منجمد شمالی و دریا‌ها و خشکی‌های پیرامونش محسوب می‌شود.
خرس قطبی جانوری بزرگ است و تقریباً از نظر بزرگی با همه‌چیزخوار کودیاک برابری می‌کند.
یک خرس قطبی نر بالغ وزنی میان 350 تا 700 کیلوگرم دارد درحالی که خرس‌های ماده تقریباً نصف یک خرس نر وزن دارند. با اینکه خرس قطبی گونهٔ خواهر برای خرس قهوه‌ای به‌شمار می‌رود، اما چنان تکامل یافته که کنام کوچکتری را پوشش دهد.
بسیاری از ویژگی‌های فیزیکی خرس های قطبی آن چنان بهینه شده که بتواند در دمای پایین دوام آورد و در برف، یخ و آب جابجا شود و فک‌ها را که بخش مهمی از فهرست خوراکی‌های آن است شکار کند.
با اینکه بیشتر خرس‌های قطبی در خشکی به دنیا می‌آیند، اما آن‌ها بیشتر عمرشان را در یخ‌های دریا به سر می‌برند. نام علمی آن‌ها یعنی خرس دریایی هم از همین واقعیت گرفته شده‌است. خرس‌های قطبی به دلیل وابستگی شان به دریا در ردهٔ پستانداران دریایی جای می‌گیرند.
به دلیل گرم شدن زمین و تخریب زیستگاه خرس‌های قطبی، این جانور زیر عنوان گونه آسیب‌پذیر قرار می‌گیرد. البته با سهمیه بندی و محدود کردن شکار خرس‌های قطبی تلاش شده که از نابودی این جانور پیشگیری شود. به صورت تاریخی به خرس قطبی، خرس سفید هم می‌گویند.
خرس قطبی فقط در قطب شمال زندگی می‌کند و بیشتر عمرش را روی یخ‌های شناور می‌گذراند. این حیوان بزرگترین جانور گوشتخوار خشکی و بزرگترین عضو خانواده خرس‌هاست و با سرمای اقیانوس منجمد شمالی به خوبی سازگار شده است. این حیوان بین 4 تا 8 سالگی بالغ و آماده تولید مثل می‌شود و هر بار یک تا سه توله به دنیا می‌آورد و 25 تا 30 سال عمر می‌کند.
غذای خرس را بیشتر، خوک‌های دریایی تشکیل می‌دهند. اما گاهی پستانداران دیگر، تخم پرندگان، لاشه‌های افتاده بر ساحل و سبزی‌ها را نیز می‌خورد. بویایی خرس قطبی بسیار قوی است به طوری که می‌تواند بوی لاشه نهنگ یا خوک مرده را از 30 کیلومتری احساس کند.
رنگ خرس قطبی، سفید شیری است و بینی و دهان و چشمانش سیاه هستند. در یک روز آفتابی با یک دوربین معمولی از فاصله 10 کیلومتری می‌توان بینی او را دید و اگر او را در جایی غیر از قطب نگهداری کنند، رنگ موهایش کم کم خاکستری می‌شود.
خرس قطبی نر بالغ حدود 260 سانتیمتر قد و 450 کیلوگرم وزن، و ماده آن حدود دو متر قد و 250 کیلوگرم وزن دارد. جالب این است که توله‌ی او هنگام تولد چندان بزرگتر از یک موش صحرایی نیست و فقط حدود نیم کیلوگرم وزن دارد. توله‌های خرس قطبی دندان ندارند و پوستشان بدون مو است و به مراقبت مداوم مادرشان نیازمندند. آن‌ها پس از سه ماه که برای نخستین بار از لانه شان بیرون می‌آیند حدود 13 کیلوگرم وزن پیدا کرده اند. شیر خرس قطبی 9 برابر از شیر گاو چرب‌تر است و سبب رشد سریع توله‌ها می‌شود.
خرس قطبی شناگر ماهری است و می‌تواند با سرعت 10 کیلومتر در ساعت شنا کند. مو‌های میان تهی خرس قطبی او را در شنا کردن و همین طور در برابر سرمای قطب کمک می‌کند. خرس قطبی در شکار خوک آبی مهارت خاصی دارد. او جستجو می‌کند و سوراخی را که خوک برای رفتن به داخل آب روی یخ ایجاد کرده پیدا می‌کند و بعد با حوصله منتظر می‌ماند تا خوک برای نفس کشیدن به سوراخ برگردد. در این موقع به راحتی او را شکار می‌کند. لازم به ذکر است که بومیان قطب شمال از پوست و گوشت خرس قطبی استفاده می‌کنند.
در کجا می‌توانیم خرس قطبی ببینیم؟!
با وجود مشکلات و هزینه‌های بالا، روز به روز گردشگران بیشتری تصمیم می‌گیرند که به دیدن پادشاه قطب شمال بروند. خرس‌های قطبی در لیست گونه‌های آسیب پذیر هستند و آینده چندان مشخصی ندارند، اما اخیرا برای بقای آن‌ها امید‌هایی ایجاد شده است. در سپتامبر 2015، پنج کشور کانادا، دانمارک، نروژ، روسیه و آمریکا که این حیوان زیبا در قلمروی سرزمین‌های آن‌ها زندگی می‌کند برنامه 10 ساله‌ای را امضا کردند تا بر اساس آن محافظت از جان خرس‌های قطبی که جمعیت آن‌ها بین 22 تا 31 هزار نفر است تضمین شود.
بیشتر افرادی که به اندازه کافی خوش شانس بودند تا بتوانند با این خرس‌های قطبی وحشی چشم در چشم شوند موافق این هستند که دیدن آن‌ها یکی از هیجان انگیز‌ترین تجربه‌های زمین است. گردشگری خرس‌های قطبی همچنان صنعتی جوان است و چالش‌های خاص خودش را دارد. برای مثال در نروژ، افزایش تعداد ماجراجویانی که می‌خواهند خرس‌های قطبی را از نزدیک ببینند باعث شده که تعداد خرس‌هایی که به ضرب گلوله کشته می‌شوند زیادتر از قبل شوند. همچنین گفته می‌شود که گردشگرانی که برای دیدن خرس قطبی به قطب شمال می‌روند گاز کربنی را انتشار می‌دهند که در مغایرت با حفظ بقای این پستاندار آبزی است.
می‌خواهیم به شما مکان‌هایی را معرفی کنیم تا اگر روزی علاقمند شدید که این موجودات دوست داشتنی را از نزدیک ببینید بدانید به کجا بروید:
کانادا: شهر چرچیل، استان منیتوبا
پاییز هر سال، صد‌ها خرس قطبی در سواحل خلیج هادسون در نزدیکی شهر چرچیل جمع می‌شوند و منتظر می‌مانند تا یخ‌های دریایی دوباره کاملا یخ بزنند و آن‌ها بتوانند به شکار فوک‌ها بروند. شهر چرچیل ارزان‌ترین و در دسترس‌ترین مقصد برای دیدن خرس‌های قطبی است. تور‌هایی هستند که گردشگران را با خودرو‌های مخصوص Tundra Buggy به این مکان‌ها می‌برند تا بتوانند شکوه خرس‌های قطبی را از نزدیک ببینند.
در این مکان خودرو‌ها می‌توانند کاملا به خرس‌های قطبی نزدیک شوند بدون اینکه برای انسان و یا خرس‌ها خطری ایجاد شود. بهترین زمان برای دیدن خرس‌ها در این شهر بین اکتبر و نوامبر (مهر و آبان) است. هر چند در ماه مارس (اسفند) هم می‌توان خرس‌های مادری را دید که با توله‌های خود از لانه بیرون می‌آیند.
آمریکا: روستای کاکتوویک، آلاسکا
با اینکه به نظر می‌آید جمعیت خرس‌های قطبی در دریای برینگ رو به کاهش است، اما حتما می‌توانید این خرس‌ها را در سواحل قطبی آلاسکا در تابستان ببینید. گردشگران بسیاری برای دیدن این خرس‌ها در روستای بارو و کاکتوویک جمع می‌شوند. این دو روستا در جزیره بارتر کمی دورتر از ساحل قرار دارند.
کاکتوویک بهترین محل برای دیدن این موجودات زیبا است. بهترین زمان برای رفتن به این محل اواسط آگوست تا اواخر سپتامبر (اواسط مرداد تا اوایل مهر) است و برای رسیدن به این سواحل باید از شهر فربنکس سوار هواپیما‌های کوچک شوید.
نروژ: جزیره اسپیتس برگن، مجمع الجزایر سوالبارد
در میانه راه نروژ به سمت قطب شمال در مجمع الجزایر سوالبارد می‌توانید حیات وحشی خیره کننده را ببینید که در میان آن‌ها هزاران خرس قطبی از باشکوه‌ترین حیوانات این جزایر هستند. برای دیدن خرس‌ها در این محل باید در تور‌هایی شرکت کنید که شما را با اسنومبیل (برف رو) به نزدیکی این خرس‌ها می‌برند بهترین زمان برای شرکت در این تور‌ها فوریه تا مه (بهمن تا اردیبهشت) است.
