فوق تخصص روانپزشک کودک و نوجوان گفت: اوتیسم علایم مختلفی دارد از جمله ناتوانی در برقراری رابطه چشمی، بدغذایی، دور خود چرخیدن، ناتوانی در اشاره یا خداحافظی کردن، شکسته صحبت کردن و حمل مداوم اسباب بازی، اگر کودکی حداقل 3 نشانه را داشت، مشکوک به اوتیسم است.
به گزارش به نقل از ایرنا،مهشید رابطیان، اظهارداشت: اوتیسم یا درخودماندگی در واقع یک بیماری نیست بلکه اختلال رفتاری است که با تاثیر بر مغز کودک، فعالیت های اجتماعی و مهارت های علمی آن مختل می شود.
اوتیسم به هیچ عنوان یک بیماری روحی- روانی نیست بلکه اختلال رفتاری است و چنانچه خانواده ای با یکسری رفتارهای غیرمعمول کودک خود مواجه شد، ضمن جدی گرفتن این رفتار با توجه به سن فرزند، باید نسبت به پیگیری آن با مراجعه به روانپزشک اقدام کند.
وی افزود: متاسفانه این اختلال رفتاری در حال حاضر سیر صعودی پیدا کرده و تعداد نوزادانی که با اوتیسم متولد می شوند در حال افزایش است.
رابطیان درباره درصد مبتلایان به اوتیسم گفت: با توجه به اینکه پیشتر از سوی نهادهای متولی اعلام شده بود، از هر 150 تولد یک نوزاد به اوتیسم مبتلا است، اما با این وجود آمار دقیقی نمی توان از مبتلایان به اوتیسم گزارش کرد در عین حال درصد ابتلای پسران به اوتیسم نسبت به دخترها بیشتر است و از طرفی علت اصلی ابتلا به اوتیسم هنوز ناشناخته است.
* علایم اولیه و مشکوک به اوتیسم در کودکان
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان اظهار داشت: یکی از علائم اولیه اوتیسم فقدان ارتباط کلامی کودک با اطرافیان است و چنانچه خانواده ای دارای کودک دو ساله ای است که قادر به سخن گفتن نیست یا اینکه در برقرار ارتباط چشمی با والدین و سایر افراد ضعیف است یا زمان ارتباط چشمی او کوتاه است، باید نسبت به وجود اوتیسم در فرزندشان احساس مسئولیت کند.
وی افزود: کودکان مشکوک به اوتیسم برای رسیدن به خواسته و نیازهای خود به جای اشاره کردن، دست والدین را می گیرند و به سمت شی ء یا خواسته مورد نظر می برند.
رابطیان گفت: این دسته از کودکان در انتخاب چیزی یا خوراکی ها خیلی وسواس دارند و برای نمونه هر نوع غذا را نمی خورند و به قول خودمان بدغذا هستند و حاضر به تجربه کردن مزه های جدید نیستند.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان اظهار داشت: از دیگر نشانه های کودکان مبتلا به اوتیسم می توان به راه رفتن بر روی پنجه پا، بال بال زدن، حرکات ریتمیک دستها، دور خود چرخیدن، حساسیت به صداهای بلند و کوتاه یا حواس پنچگانه، اشاره کرد.
وی از تکرار کلمات توسط کودک که از اطرافیان یا تلویزیون می شنود، ناتوانی در انجام حرکاتی که حاوی پیام های ارتباطی است مانند بای بای، اشاره کردن و با توجه به روابط اجتماعی محدود علاقه ای به بازی و ارتباط برقرار کردن با سایر کودکان ندارد، به عنوان علائم ابتلا به اوتیسم می توان نام برد.
این روانپزشک تصریح کرد: لحن و نحوه صحبت کردن کودک مشکوک به اوتیسم شکسته و به مانند ربات است. این دسته کودکان نسبت به تغییرات در زندگی روزمره بسیار حساس هستند و سریعا آشفته می شوند و برای نمونه زمانی که خانواده به سفر می رود، کودک بی تابی زیادی از خود بروز می دهد.
رابطیان افزود: کودک مبتلا به اوتیسم هر جا که می رود اسباب بازی یا وسیله خاصی باید همراه داشته باشد، چرخه خواب و بیداری نامنظمی دارد و به سختی یا شیوه خاصی می خوابد.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با توصیه به خانواده ها اظهار داشت: هرگاه حداقل سه مورد از این علائم را در کودک خود مشاهده کردند به متخصص روانپزشک مراجعه کنند.
