مهدی اسفندیار- موضع گیری دکتر علی نوبخت در برابر دکتر قاضی زاده ی هاشمی به هیچ عنوان بار علمی و فنی و اخلاقی نداشته و نمی تواند از جنس انتقادات پزشکیان ها و طریقت ها و یا خبرنگاران و نویسندگان آزاده ای باشد که پنج سال تمام در کنج عزلت چراغ آگاهی را بر افراشته اند؛ این روزها که مواضع علی نوبخت ( عوامل برادرش) با 180 درجه اختلاف نسبت به سابق؛ علیه قاضی زاده ی هاشمی منتشر می شود؛ هیچ یک از حرف های نوبخت ها به دل آدم منصف نمی نشیند.
بنده به عنوان منتقد 5 ساله ی قاضی زاده ی هاشمی باید به صراحت بگویم از اینکه امروز نوبخت را در جمع ما منتقدان می بینم حس خوبی ندارم. از دیگر سو آمار و جداول اماری این روزها از کانال ها و گروه هایی منتشر می شود که به اعتباراتی که در اختیار وزارت بهداشت قرار داده اند می پردازد؛ باید به آقای نوبخت گفت؛ اگر واقعا اعتبارات وزارت بهداشت را 4 برابر کرده اید و با وجود این وضع وخیم آموزش و پرورش و بازنشستگان؛ که وای به حال شما و صدا افسوس و تاسف به حال رئیس جمهور و مجلسی که متوجه نمی شود یکپارچه دیدن منابع یعنی چه؟!
اما اگر این اعداد نادرست است که باید باز هم گفت؛ تاسف به حال سیستمی که برای تخریب یک وزیر به آمار سازی دست می زنند.
اما برادران نوبخت بدانند که حداقل به عنوان یک منتقد قاضی زاده ی هاشمی؛ آرزو می کنم که کاش صبحی برخیزم و بشنوم که روزگار بد و ویرانگر سازمان برنامه ریزی محمدباقر نوبخت به سر امده و عقلانیت و برنامه ریزی بر امور سازمان "و" که روزگار "مدیریت و برنامه ریزی" بوده به سر امده است؛ ما با قاضی زاده در هرچی اختلاف نظر داشته باشیم در ناکارامدی و فشل بودن سازمان مدیریت و برنامه ریزی هم نظریم.
