محققان اسپانیایی و استرالیایی راهکار جدیدی برای ردیابی و شناسایی ساختار ماده تاریک توسعه داده‌اند.
عالم هستی از ماده نرمال (متشکل از ذرات شناخته شده ای مانند پروتون و الکترون)، ماده تاریک و انرژی تاریک ساخته شده است. در این بین سهم ماده تاریک حدود 80 درصد برآورد شده است.
دانشمندان از وجود این ماده اطمینان دارند اما در رمزگشایی و مشاهده آن با چالش واقعی روبرو شده اند. از آنجا که ماده مذکور هیچ تابش الکترومغناطیسی ندارد تنها می توان آن را از روی تاثیرات گرانشی شناسایی کرد. 
دو محقق دانشگاه «نیو ساوت ولز» استرالیا و انستیتوی اخترفیزیک اسپانیا (de Astrofísica de Canarias) روشی را برای مشاهده ماده تاریک از طریق رصد توزیع نور ستاره ای در خوشه های کهکشان پیدا کرده اند.
این اخترشناسان با استفاده از داده های تلسکوپ هابل منبع نور ضعیف میان خوشه ای را رصد کرده اند که توسط فعل و انفعالات کهکشانی ایجاد می شود. زمانی که دو کهکشان روی هم اثر متقابل می گذارند، ممکن است ستاره ای از کهکشان مادر دور شده و آزادانه به سمت خوشه کشیده شوند، در این حین نور ضعیفی از آنها ساطع می شود. مدل های ریاضی شان داده اند که بخش عمده ای از توده خوشه از ماده تاریک ساخته شده و این ستارگان شناور در نهایت به سمت آن کشیده می شوند.
از آنجا که ستارگان جاذبه خوشه ای را دنبال می کنند، می توان از نور آنها به عنوان نشانگری برای ماده تاریک استفاده کرد. این راهکار به مراتب از روش هایی مثل همگرایی گرانشی کارآمدتر است چرا که تنها به تصویربرداری عمیق هابل نیاز دارد.
این روش علاوه بر ردیابی ماده تاریک به شناسایی ساختار آن نیز کمک می کند. در مرحله بعد محققان برای تایید بیشتر این نظریه، با استفاده از تلسکوپ هابل کارایی آن را در خوشه های دیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند داد.
