بررسی بازی تیزبال؛ جنگجویان آسمان

شنیده اید می گویند سالی که نکوست از بهارش پیداست؟ خوب امیدواریم این قضیه برای بازی های ویدیویی ایرانی هم صادق باشد. طی یک ماه گذشته، دست به انجام بازی هایی زدیم که همگی آن ها نه تنها یک تجربه جذاب به بازیکن ها هدیه می دادند بلکه بعضا توانستند تا استانداردهای جدیدی را برای اپلیکیشن های توسعه یافته توسط سازندگان داخلی تعریف کنند.

از «آشوب در مزرعه» که با وجود مکانیزم های گیم پلی محدودش ساعت ها بازیکن ها را پای خود می نشاند بگیرید تا «سه‌تار!» که نه تنها بهترین بازی موزیکال داخلی است بلکه به واسطه المان هایش از ایرانی ترین عناوین ایرانی هم به شمار می رود. بعد از این بازی های سرگرم کننده، حالا نوبت به استودیوی پارسیس گیمز رسیده تا پس از »یگان ویژه» و «پلیس جوان» با «تیزبال» موفقیت هایش را ادامه دهد.

تیزبال با وجود اینکه بخش چند نفره آنلاین ندارد ولی برای تجربه آن نیازمند اینترنت هستید.

بگذارید از همین ابتدا موضعمان را با آخرین ساخته پارسیس گیمز مشخص کنیم؛ تیزبال بهترین عنوان ایرانی فروردین ماه است. شاید این بازی خلاقیت های یگان ویژه را نداشته و توسعه دهنده تصمیم گرفته باشد همان رویه پلیس جوان که الهام از عناوین معروف خارجی است را برای ساخته اش پیش بگیرد اما نکته اینجاست که پارسیس گیمز به بهترین حالت ممکن توانسته از این فرصت پیش آمده استفاده کند.

به گونه ای که بعضی قسمت ها فکر می کنید با عنوانی عرضه شده توسط توسعه دهندگان خارجی رو به رو هستید و حتی می توانیم ادعا کنیم که تیزبال برای بخش هایی [همانند تنوع اسلحه ها یا هواپیماها] از تعدادی از معروف ترین بازی های مشابهش در جهان هم جلو افتاده است. خوب بیایید از این حرف ها فاصله بگیریم و نگاهی به ویژگی های ساخته پارسیس گیمز بیاندازیم تا علت این همه تعریف را متوجه شوید؛ ابتدا هم مکانیزم های گیم پلی.

می توانید امتیازات خود را با بقیه بازیکن ها مقایسه کنید.

همانگونه که از اسکرین شات ها متوجه شده اید، تیزبال عنوانی از سبک هواپیماهای جنگی است. بنابراین شما با انتخاب یکی از وسیله ها و البته اسلحه های گوناگون به جنگ با دشمنان می روید. یکی از بزرگترین نکات مثبت ساخته پارسیس گیمز همینجا خودش را نشان می دهد. گستردگی مهمات و هواپیماهای تیزبال واقعا بالا بوده و همین مسئله به تنهایی برای ساعت ها تجربه این عنوان کفایت می کند.

چون تمام آن ها دارای قدرت متفاوت خود هستند. بعد از تمام این کارهایی که انجام دادید، حالا باید روی بخش «عملیات» کلیک نموده و تنها حالت گیم پلی که «رقابتی» است را انتخاب کنید. با این قسمت دشمنان در موج های گوناگونی به شما حمله می کنند و تنها وظیفه شما این خواهد بود تا با هجوم به آن ها، بیشترین امتیازات ممکن را به دست آورده یا اصطلاحا رکورد بزنید.

هواپیما خودش حرکت کرده و شما با گذاشتن انگشت خود روی قسمت چپ، راست، بالا یا پایین جهت آن را تغییر می دهید.

با وجود هوش مصنوعی نسبتا خوب دشمنان [البته در موج های بالاتر]، تنوع آن ها، افزایش درست درجه سختی، محیط های مختلف و آیتم های گوناگون برای خرید که بالاتر اشاره کردیم متاسفانه چون تیزبال تنها یک حالت گیم پلی دارد، بنابراین این مسئله که به اعتقاد ما بزرگترین نقطه ضعف ساخته پارسیس گیمز است روی تجربه بازیکن ها تاثیرات منفی خواهد گذاشت.

امیدوارم در آپدیت های بعدی توسعه دهنده به این بخش توجه بیشتری داشته و با اضافه سازی مدهای جذاب، رنگ تکراری شدن را از عنوانش دور کند. از گیم پلی که بگذریم به گرافیک می رسیم؛ جایی که بازی های پارسیس گیمز همیشه درخشیده اند و حالا تیزبال را می توانیم نقطه عطفی برای کارنامه این استودیو از دیدگاه آن بنامیم. اما برای چه چنین حرفی زدیم؟ کافیست تیزبال را با نمونه های خارجی مقایسه کنید.

در بعضی قسمت ها، شاهد توضیحاتی از عملیات های مختلفی هستیم که ایرانی ها قبلا انجام دادند.

همانند تمام بازی های این سبک، با نزدیک شدن به زمین شاهد بافت های ضعیفی خواهید بود اما از ارتفاع بالا که نزدیک به 95 درصد بازی هم آنجا جریان دارد همه چیز زیبا است. از طراحی هواپیماها و انیمیشن های خوب حرکت آن ها بگیرید تا نورپردازی مناسب که همگی موجب شده اند آخرین ساخته استودیوی پارسیس گیمز را یکی از بهترین بازی های ایرانی از دیدگاه گرافیک بنامیم.

جدا از تمام این ویژگی های مثبت، پارسیس گیمز برای گوناگونی منطقه ها هم سنگ تمام گذاشته است. به طور کلی قابلیت استفاده از شش نقشه که همگی تفاوت هایی نسبت به هم داشته و الهام گرفته از محیط های نظامی هستند را دارید. خیلی دوست داشتیم همین تعریف ها را برای بخش شنیداری تیزبال بکنیم ولی متاسفانه کاستی های این قسمت موجب شده اند تا نتوانیم از نقطه ضعف های آن بگذریم.

برای بعضی هواپیماها، دوربین بیش از اندازه به پشت آن ها نزدیک است. ضمن اینکه متاسفانه تیزبال نمای درون هواپیما نداشته و تنها با حالت سوم شخص باید با دشمنان بجنگید.

قطعه استفاده شده وظیفه خود را که افزایش آدرنالین خون بازیکن ها هنگام جنگ ها هست را به خوبی انجام داده و ترکیب آن با صدای واقعی موتور هواپیماها هم شما را اذیت نمی کند اما ترجیح می دادیم تا توسعه دهنده از موزیک های بیشتری کمک بگیرد. البته با وجود این مسئله، بزرگترین نقطه ضعف قسمت شنیداری تیزبال را باید به نام دیالوگ هایش بزنیم که به واسطه بیان ضعیف و تعداد کم آن ها خیلی جذاب نیستند.

تیزبال عنوان جدیدی نیست و شالوده مکانیزم های آن مشابه بقیه بازی های این سبک همانند War Wings یا Warplane است. اما نکته مهم اینجاست که پارسیس گیمز از همین کلیشه ها توانسته بهترین استفاده را برده و عنوانی کاملا سرگرم کننده با گرافیک بالا به دست بازیکن ها برساند. بنابراین پیشنهاد می کنیم تیزبال را تجربه نموده و طعم جنگ های هوایی را حالا با دست پخت پارسیس گیمز بچشید.