چگونه با یک روز بد کاری کنار بیاییم؟

برترین ها - ترجمه از حمید پاشایی: بیشتر مردم صبح ها روز را آنطور که سفید برفی قصه ها برای پرندگان کوچکش آواز می خواند، شروع نمی کنند. بیشتر روزها درگیر شلوغی های روزمره می شوید و مجبورید همه چیز را با زور پیش ببرید، و بعضی وقت ها، روزهای بدی از راه می رسد که اصلاً حال و حوصله هیچ کاری را ندارید.

 

صبح از خواب دیر بیدار می شوید، سرتان به شدت درد می کند، و بدنتان این حس را دارد که انگار کامیون از رویش رد شده است. کامپیوترتان قاطی می کند و فایل هایتان پاک می شود. سوپروایزر شما در محیط کار دخالت در ریز امور را به اوج خود رسانده است. باید وقت ناهار هم کار کنید، و هنوز چندین ساعت تا پایان روز کاری باقی مانده است.

برای همه یکی از این روزها پیش می آید. شاید فکر کنید که این تقصیر شماست، ولی واقعاً اینطور نیست. بیشتر اوقات، این موقعیت های استرس زا خارج از کنترل شما قرار دارد، ولی می توانید مراقب واکنش های خود باشید و آن ها را از نو فعال کنید. برای شروع، این پنج توصیه را اجرا کنید تا بتوانید از پس یک روز بد کاری بر بیایید.

 

می خواهید بدانید که اولین عامل استرس زا در جهان چیست؟ بر اساس آمار، 65 درصد مردم آمریکا استرس مرتبط با کار را تجربه می کنند، و یک سوم مردم دچار استرس مزمن مرتبط با کار هستند.

استرس را کنار بگذارید. چه چیزی مهم است؟ چه چیزی مهم نیست؟ با ساده ترین وظایف شروع کنید تا اعتمادتان را مجدداً به دست آورید و وارد فاز بهره وری شوید. ددلاین های جدیدی ایجاد کنید که واقع گرایانه باشد و بتوانید به آن ها دست پیدا کنید. و اگر کارتان بیش از اندازه زیاد است، سعی کنید که با مدیر خود در مورد کاهش حجم کاریتان صحبت کنید.

رییس شما احتمالاً بیشترین فشار را تحمل می کند و ناخواسته استرس را به کارکنان نیز انتقال می دهد. هر روز می تواند روز بد رییس شما باشد، و سبک متفاوت ارتباطی شما به رابطه کاری تان لطمه بزند. برای بهبود ارتباط خود با سوپروایزتان، سعی کنید که از طریق سبک ارتباطی آن ها وارد شوید. چهار نوع سبک ارتباطی وجود دارد:

تحلیلی: این سبک ارتباطی، اعداد واقعی و دیتای آماری را ترجیح می دهد. شما باید از استفاده از زبان مبهم خودداری کنید و در هنگام صحبت با این شخص، صریح باشید.

حسی: این سبک ارتباطی روی نمای بزرگتر تمرکز دارد و معمولاً از گیر افتادن در دام جزئیات خودداری می کند. آن ها از قبل پاسخ را می دانند و می خواهند که آن را بشنوند. مستقیم سر اصل مطلب بروید. بررسی کلی تری از شرایط را ارائه دهید و به نتیجه ای محکم برسید.

کاربردی: این سبک ارتباطی به جزئیات، جدول های زمانی، فرایندها و برنامه های به خوبی ساختاریافته علاقمند است. آن ها نمی خواهند هیچ مرحله ای را از دست دهند، پس حتماً سعی کنید که واضح و مختصر باشید.

شخصی: این سبک ارتباطی برای رابطه و زبان های عاطفی بیشتر از ارتباطات «سرد» که روی دیتا متمرکز است، ارزش بیشتری قائل است. آن ها دوست دارند عمیق فکر کنند و علت را پیدا کنند، و احتمالاً از شناخت همکارانشان در سطحی عمیق تر لذت می برند.

با خودتان تمرین کنید تا به سبک ارتباطی رییستان صحبت کنید. شخصیت و سبک خود را به طور کامل عوض نکنید چرا که سبک شما نقاط قوت منحصر به فردی به شما می دهد، ولی صحبت کردن به سبک ارتباطی دیگری مثل این می ماند که زبان دومی را یاد بگیرید و می تواند به کارتان بیاید.

در روزهای بد، بهتر است که سر راه رییستان قرار نگیرید، حتی اگر شما روز بدتری از او داشته باشید. صمیمی و وقت شناس باقی بمانید، و ارتباط کلامی را مختصر و حرفه ای نگه دارید. برای اطلاع رسانی، ایمیل می تواند بهترین گزینه باشد.

 
3. از کشمکش با همکاران خودداری کنید.

سیاست ها و بازی های موجود بین همکاران می تواند روی بهره وری شما تأثیر منفی بگذارد. وقتی تنش به وجود می آید، شاید وقت آن باشد که با تیم منابع انسانی شرکتتان در مورد نگرانی هایتان و اینکه چگونه روی توانایی شما برای انجام کارتان تأثیر منفی می گذارد صحبت کنید.

در غیر این صورت، حداکثر تلاش خود را انجام دهید تا از این تنش ها و بازی ها فاصله بگیرید، چرا که شما دیگر در دبیرستان نیستید، حتی اگر همکارانتان این موضوع را رعایت نکنند. اگر آن ها تلاش می کنند که شما را وارد بازی های خود کنند، بهشان اجازه ندهید. اگر وسوسه می شوید، این توصیه ها را به خاطر بسپارید:

- هنگامی که سر کار هستید، احساسات شخصی تان را تخلیه نکنید.

- وقتی احساس عصبانیت می کنید، برای پاسخ دادن صبر کنید. رفتار انفعالی – تهاجمی پیدا نکنید.

- اگر فکر می کنید همکارتان با روی باز با شما برخورد می کند، سعی کنید با او در مورد اینکه رفتار منفی اش چگونه روی کار شما تأثیر می گذارد، صحبت کنید.

- سخن چینی را در نطفه خفه کنید. بگویید، «ببخشید، من نمی توانم در این مورد کاری انجام دهم.» اعلام کنید که ددلاین کارتان رو به اتمام است و باید سر کار برگردید.

دور ماندن از بازی های بچه گانه همکاران همچنین به شما کمک می کند که روی کارتان تمرکز کنید، که باعث می شود احساس خوبی داشته باشید.

تعادل کار و زندگی در مورد این است که بتوانید زندگی حرفه ای و شخصی خود را جدا نگه دارید، درست است؟ ولی نه دقیقاً. اخبار ناراحت کننده به راحتی این تعادل را بر هم می زند، و سخت است که متمرکز باقی بمانید وقتی که احساس می کنید همه چیز بهم ریخته است.

از خودتان بپرسید که آیا می توانید به وظایفتان ادامه دهید یا اینکه احتیاج دارید یک روز را استراحت کنید. لازم نیست همه چیز را برای تیم منابع انسانی یا رییس خود تعریف کنید، ولی بپرسید که آیا امکانش هست برخی از وظایف خود را جابجا کنید یا اینکه به خاطر اخبار بدی که دریافت کرده اید، مرخصی ساعتی بگیرید.

 

در فصل سردتر سال، بیماری شیوع پیدا می کند و خیلی راحت منتقل می شود. اگر از خودتان مراقبت نکنید، زمان بهبودی تان طولانی تر می شود.

اگر مجبورید که کار کنید، قرص ها و داروهای خود را به همراه داشته باشید و از همکارانتان فاصله بگیرید. به آن ها بگویید که ممکن است باعث مریضی آن ها شوید. برقراری ارتباط از طریق تلفن یا ایمیل، روش مؤثر دیگری است. تصور نکنید که رییس شما بهتان اجازه نصف روز مرخصی یا کار کردن از خانه را نمی دهد. از او بخواهید.

وقتی که خیلی احساس بدی دارید، مرخصی استعلاجی بگیرید. این برای سلامت شما و هر کس دیگری بهتر است.

یادتان باشد، بیشتر شرایطی که منجر به روزهای وحشتناک می شوند خارج از کنترل شماست، و روز بد برای همه پیش می آید. این موضوع را بپذیرید. یک قدم به عقب بردارید، نفسی عمیق بکشید، و روی بازگرداندن انرژی خودتان تمرکز کنید. لحظه بعدی، لحظه ای نو است.