تصاویری از جاذبه های دیدنی ایران از نگاه یک گردشگر خارجی

کارناوال - مهسا محرابی : در آن سوی مرزها بسیاری تصوری گنگ و مبهم از ایران دارند و با آمدن نام این کشور هزاران علامت سوال در ذهنشان شکل می گیرد

در آن سوی مرزها بسیاری تصوری گنگ و مبهم از ایران دارند و با آمدن نام این کشور هزاران علامت سوال در ذهنشان شکل می گیرد. آنها به واسطه ی شنیدن اخبار رسانه ها و تبلیغات منفی، کمتر رویای سفر به ایران را در سر می پرورانند و شاید هیچوقت به آن به عنوان یک مقصد برای گذراندن تعطیلاتشان فکر هم نکنند. اما با وجود همه ی این موانع باز هم شاهد ورود گردشگران از ملیت های مختلف به این سرزمین کهن هستیم و در سطح شهرها و روستاها با آنها برخورد می کنیم.

این گردشگران در بازگشت به کشورشان تمامی معادلات را در ذهن اطرافیانشان بر هم زده و تصویر واقعی از ایران را به آنها ارائه می کنند. آنها با اشتراک گذاشتن تصاویر سفرشان دیگران را به سفری مجازی در ایران دعوت می کنند و از خاطراتشان سخن می گویند. این بار نوبت جیمی داو (Jimmy Dau) است که از تجربه ی سفرش به ایران بگوید و و تصاویر ثبت شده اش را با علاقه مندان در سراسر جهان به اشتراک بگذارد.

جیمی که کودکی خود را در استرالیا گذرانده است، در سال 2013 کارش را برای همیشه کنار گذاشت و سفرهایش را آغاز کرد. او تا کنون به کشورهای زیادی سفر کرده؛ از آمریکای جنوبی و مرکزی تا اروپا و خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی…

وی ایران را کشوری متفاوت از آنچه در نظرش بوده می داند و معتقد است هیچ فردی آن چنان که باید این تمدن کهن را نمی شناسد. به نظر او با چند روز گشتن در ایران تنها می توان نگاهی سطحی به آن انداخت و برای کشف گوشه گوشه اش سال ها زمان لازم است. جیمی درباره ی سفرش به ایران می گوید:

ایران همه ی تصوراتی را که از یک کشور در ذهنم بود بر هم زد. سفر به این کشور به من ثابت کرد که برای دیدن مقاصد مورد علاقه تان نباید معطل کنید و حتی اگر همراهی پیدا نکردید باز هم به راهتان ادامه دهید. من هیچوقت برای سفر به خاورمیانه برنامه ریزی نکرده بودم و اولین مقصدم ترکیه بود. برای رفتن به این کشور شوق عجیبی داشتم اما برای دیدن ایران به شدن هیجان زده بودم.

من 16 روز در ایران بودم و سفرم را از تهران آغاز کردم و به شیراز و یزد و اصفهان نیز رفتم. در شب آخر وقتی داشتم در اتاق هتل به اولین روز ورودم به ایران فکر می کردم، گم شدن چمدان هایم که باعث عصبانیتم شده بود دیگر به چشمم نمی آمد. من ایران را دیدم و با مردمی همنشین شدم که مهمان نواز ترین آدمهایی کل زندگیم بوده اند. آنها با گرمی مرا پذیرفتند و همه جوره کمکم کردند تا سفر خوبی داشته باشم.

من در حال ترک ایران بودم اما تکه ای از من در این کشور جا مانده بود؛ تکه ای که هنوز مشتاق بود به کشف ناشناخته های این تمدن تاریخی بپردازد، طعم غذاهای اصیل ایرانی را بچشد و بیشتر با مردم حرف بزند. برخلاف آنچه در رسانه ها دیده بودم، ایران برایم حس خوبی و دلپذیری داشت که هنوز هم با یادآوری خاطراتم لبخند شیرینی را بر لبانم می نشاند. حالا نمی توانم برای سفر دوباره ام به ایران دست از روزشماری بردارم…

با هم سری به آلبوم عکس های جیمی می زنیم و نگاهی به تصاویرش از ایران عزیزمان می اندازیم…

با کارناوال همراه باشید…