به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، سید بهمن نقیبی در مهاباد اظهار داشت: هرگاه نرخ ارز در کشورهای منطقه تغییر پیدا کند به دلیل سودآوری، قاچاق دام در مرزهای غربی (عراق و ترکیه) و جنوب شرقی کشور (پاکستان) آغاز می شود.
وی افزود: کارگروه های مبارزه با قاچاق کالا و ارز در استان های مختلف کشور تشکیل شده است و قاچاق دام نیز در این کارگروه ها مورد بررسی قرار می گیرد.
وی اضافه کرد: قاچاق دام باعث می شود که دام هایی که بیماری آنها کنترل نشده است، وارد شود و اگر این دام ها مدتی در قرنطینه نباشند، می توانند بیماری های مختلف دامی را وارد ایران کنند.
وی یادآور شد: سطح خدمات دامپزشکی در بین کشورهای منطقه تنها در کشور ترکیه هم تراز با خدمات دامپزشکی در کشورمان است و اگر دام هایی از دیگر کشورها وارد شود، ممکن است بیماری های مختلف دام را به داخل کشور منتقل کند.
نقیبی با اشاره به منعقد شدن تفاهم نامه همکاری ایران و ترکیه در مورد کنترل بیماری های دامی، اظهار داشت: طبق این تفاهم نامه همکاری بین مسوولان 2 کشور در مورد اخبار مربوط به شیوع بیماری های دامی صورت می گیرد و حتی در مواردی امکان تبادل نمونه ها هم وجود دارد.
مدیرکل دفتر بهداشت و مبارزه با بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی کشور گفت: استان های غربی کشور به عنوان دروازه های ورود دام به داخل کشور باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و کنترل بیماری های دام در این مناطق به صورت جدی تر پیگیری شود.
** ضرورت مقابله با بیوتروریسم
مدیرکل دفتر بهداشت و مبارزه با بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی کشور گفت: در قالب مدیریت پدافند غیرعامل هرگونه گزارشی در مورد تلفات یا شیوع بیماری های غیرمعمول بررسی می شود و برای مقابله با بیوتروریسم اقدامات پیشگیرانه در مورد آن صورت می گیرد.
نقیبی افزود: بیوتروریسم موضوع جدیدی نیست اما به دلیل اشتراک با انسان و خطر برای جوامع انسانی باید مورد توجه و تاکید قرار گیرد تا قبل از بروز اقدامات پیشگیرانه انجام شود.
وی اظهار داشت: سازمان دامپزشکی کشور همراه سایر ارگان های مربوطه در این زمینه از آمادگی کافی برخوردار است و هم اکنون بخش زیادی از واکسن های مورد نیاز کشور در داخل تامین می شود.
نقیبی اضافه کرد: تنها در بیماری «هاری» سالانه 600 هزار دُز واکسن این بیماری از خارج کشور تامین می شود و در مابقی بیماری ها از جمله تب برفکی، ایران از ظرفیت های خوبی در زمینه تامین واکسن برخوردار است.
** مهار بیماری لمپی اسکین قابل تقدیر است
مدیرکل دفتر بهداشت و مبارزه با بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی کشور با تاکید بر اینکه مهار بیماری لمپی اسکین در سطح کشور قابل تقدیر است، گفت: این بیماری برای نخستین بار در سال 1393 به عنوان یک بیماری دامی غیربومی از طریق دام آلوده وارد کشور شد.
نقیبی افزود: این بیماری به سرعت در کشور پخش شد و جمعیت دام در 24 استان کشور را تحت تاثیر قرار داد و با اقدامات مناسب سازمان دامپزشکی مهار شد.
وی اضافه کرد: سازمان دامپزشکی کشور با اجرای سیاست حذف و ریشه کنی بیماری و تشدید اقدامات بهداشتی قرنطینه ای و معدوم سازی دام های بیمار به خوبی توانست این بیماری را کنترل و از بومی شدن آن جلوگیری کند.
نقیبی گفت: هم اکنون این بیماری از قالب طرح های مایه کوبی سراسری خارج شده و در صورت مشاهده کانون هایی از آن، دام های آن منطقه با توجه به شدت بیماری در شعاع های یک، سه یا 10 کیلومتر مایه کوبی می شود.
بیماری لمپی اسکین یک بیماری پوستی ویروسی با سرعت انتشار بالاست که خسارت های اقتصادی سنگینی با کاهش تولیدات دامی، ضایعات پوستی و تلفات در جمعیت گاوی وارد می کند.
این بیماری که مختص دام بوده و قابل انتقال به انسان نیست، زمانی محدود به قاره آفریقا بوده و در سال های اخیر در سایر کشورها از جمله مصر، اردن، لبنان، فلسطین اشغالی، عمان، عراق و ترکیه بروز کرده است.
انتقال عامل بیماری علاوه بر تماس با گاوهای بیمار و محصولات خام دامی آلوده به ویروس از طریق گزش حشرات از جمله پشه ها و مگس های خونخوار به طور مکانیکی صورت می گیرد.
** امسال کانون های آنفلوانزای پرندگان بسیار محدود است
مدیرکل دفتر بهداشت و مبارزه با بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی کشور گفت: سال گذشته در این فصل با شیوع آنفلوانزای پرندگان در کشور بیش از 20 میلیون قطعه مرغ به این بیماری مبتلا شدند.
نقیبی افزود: امسال با اقدامات پیشگیرانه و واکسیناسیون طیور این بیماری کاهش چشمگیری یافته و هم اکنون تنها 2 کانون این بیماری در کشور مشاهده شده است.
وی اضافه کرد: کانون های بیماری آنفلوانزای پرندگان در سال جاری در حالی کاهش یافته که امسال جمعیت طیور کشور در مقایسه با سال گذشته کاهش نداشته است.
آنفلوآنزای پرندگان، یک بیماری کشنده با انتشار سریع در پرندگان بوده و عامل مولد آن ویروسی است که با ساختار فیزیکی پرندگان سازگار شده و تحت شرایطی به انسان نیز منتقل می شود.
بی اشتهایی، اشکال در تنفس با یک صدای خاص تنفسی، اسهال سفید و سبز، افت شدید تولید تخم، تیرگی تاج به همراه خونریزی در ریش و ساق پا، پژمردگی شدید پرندگان، آبریزش از چشم و بینی و افزایش شدید مرگ و میر پرندگان از علایم این بیماری است.
این ویروس اغلب از طریق تماس با فضولات پرندگان، خون، ترشحات تازه مجاری تنفسی پرندگان بیمار و محیط زیست آلوده انتقال می یابد.
در کشور حدود 13 میلیون راس دام سنگین (گاو و گوساله) و بیش از 50 میلیون راس دام سبک (گوسفند و بز) وجود دارد.