خبرگزاری فارس: اطلاعیه شماره 5 سازمان فضایی ایران در خصوص پرتاب ماهواره به شرح زیر است: پیام در سحرگاه روز 25 دیماه 1397 ماهواره پیام توسط پرتابگر سیمرغ به فضا پرتاب شد که مطابق گزارش های اولیه و داده های دریافتی در این پرتاب، دستیابی به سرعت مداری لازم محقق نشد و ماهواره به درستی در مدار تزریق نشد.
اما ماهواره توانست در این مدت کوتاه، بخش مهمی از وظایف خود را انجام داده و 100 درصد انتظاراتی که از آن در گذر اول توقع میرفت محقق شود از جمله:
الف) دریافت سیگنال بیکن ماهواره شامل کد مورس ماهواره پیام و داده های ناوبری روی برد ماهواره
ب) دریافت داده های ناوبری ذخیره شده در طول مدت پرواز که مسیر پرتاب ماهواره را نمایش میدهد که با توجه به از دست رفتن برخی از دادههای ماهوارهبر کمک شایانی به شناسایی علت عدم دستیابی به شرایط مناسب تزریق در مدار مینماید. قسمت اصلی این داده ها در تصویر اول نمایش داده شده است.
ج) دریافت دادههای تلهمتری ماهواره که بیانگر وضعیت عمومی ماهواره پس از جدایش شامل وضعیت تولید توان آرایههای خورشیدی، مصرف توان بخشهای مختلف ماهواره و دادههای سلامت و ... بوده است. دریافت دادههای تلهمتری و نیز تأیید تولید و ذخیره توان، موید صحت عملکرد بخش عمدهای از ماهواره است. از آنجا که یکی از مهمترین و پرمخاطرهترین مراحل در چرخه عمر ماهواره، پرتاب و قرارگیری ماهواره در مدار است و در این مدت تنشهای مختلفی از جمله تنشهای مکانیکی به ماهواره وارد میشود، موفقیت ماهواره پس از جدایش ماهواره تأییدی بر توانایی مقاومت ماهواره در شرایط سخت محیطی ابتدای پرواز است. بخشی از این داده ها در تصویر دوم آورده شده است.
وضعیت باتری با ولتاژ در حال کار نزدیک به 24 ولت، مطلوب است. بر اساس شکلهای ارائه شده نتایج زیر استخراج می شود:
تولید توان پس از لحظاتی انجام میشود این توان تا بیشینه 55 وات مشاهده میشود. علت نوسانات و تغییرات سرعتهای زاویه ماهواره پس از جدایش است که باعث میشود نسبت به خورشید وضعیت ماهواره مشخص نباشد. در طراحی، این تولید توان در نظر گرفته نمیشود، با این حال با توجه به پیوسته بودن منحنی توان تولیدی میتوان استنتاج کرد که هیچ کدام از 2 آرایه خورشیدی دچار آسیب جدی در طول پرتاب نشدهاند.
تجهیزات: فرستنده تلهمتری، پردازنده، ناظر پردازنده (SW)، محموله تشعشعی، حسگر مغناطیسی و گیرنده تله کامند طبق انتظار پس از جدایش روشن شدهاند و جریان مصرفی نزدیک به مقادیر اندازهگیری شده روی زمین داشتهاند که این خود بخشی از تأیید سلامت این تجهیزات پس از جدایش است.