به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، مقیمی نماینده استان مازندران در شورای عالی استانها در سیزدهیمن اجلاس شورای عالی استانها که در ساختمان قدیم مجلس برگزار شد، با بیان اینکه نمیدانم شما مازندران را فقط به عنوان یک تفریحگاه نگاه میکنید یا نه، گفت: مظلومیت مردم مازندران در پشت جنگلهای نیمه جان و دریای طمع بسته آن به فراموشی سپرده شده است.
مقیمی با بیان اینکه اوضاع این روزهای مازندران اسفناک است، اظهار کرد: جوانان مازندران امروز دغدغه بیکاری دارند و از سوی دیگر مشکل بزرگ زباله و شیرابههای آن که سفرههای زیرزمینی استان را به نابودی کشانده بیداد میکند.
نماینده استان مازندران تصریح کرد: رایزنیهای این روزها در رابطه با انتقال آب دریای مازندران استرس شدیدی برای مردم به وجود آورده و خواب و خوراک را از فعالین محیط زیست گرفته است.
مقیمی با بیان اینکه کارخانههای مازندران یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن است، اظهار کرد: سواحل بکر و زیبای مازندران از ویلاهای پایتخت نشینان پر شده است و جنگلهای مازندران در حال نابودی است.
وی با بیان اینکه مازندران همیشه در تاریخ ایران درخشیده است، افزود: مسئولان به من بگویند که در مقابل ایثار مردم مازندران چه کردهاند.
نماینده استان مازندران با بیان اینکه شهرداریها در حال سپریکردن اوضاع درآمدی اسفناکی هستند اظهار کرد: یکی از منابع درآمدی پوششی شهرداریها سهم آنها از محل مالیات بر ارزش افزوده است ولی متاسفانه طبق آمارها در مقایسه با سال گذشته این رقم به کمتر از نصف کاهش یافته و شهرداریها در کنار کاهش درآمد ناشی از رکود ساخت و ساز، بر شدت بحرانشان افزوده شده و جا دارد که دستگاههای مربوطه پاسخگو باشند.
مقیمی تصریح کرد: دولت به درستی باتوجه به شرایط بد اقتصادی در حمایت از کشاورزان مبادرت به تصمیمات حمایتی مختلف از جمله دادن تسهیلات به کشاورزان کرده است تا برای درمان بیماری رکود اقتصادی در صنعت ساختمان سیاستهای تشویقی جهت ترغیب فعالان در عرصه ساخت و ساز را اعلام نماید.
وی با بیان اینکه یکی از راهکارهای موثر سیاستهای تشویقی جهت گسترش ارتفاعسازی به جای توسعه عرضی شهرها است، اظهار کرد: باید از انبوهسازان حمایت شود و به دادن مجوز یک یا چند طبقه بیشتر ازتغییر کاربریهای اراضی جلوگیری کرد و تأمین مسکن بیشتری را برای نیازمند رقم زد.
مقیمی خاطرنشان کرد: امروزه شوراها سیبل انواع حملات شدهاند و کسی به زحمات آنان توجه نمیکنند.