عادل عزادار و مشغول تز دکترا بود؛

خیابانی: اشتباه کردم نامزد انتخابات شدم

جواد خیابانی می گوید تا آخر عمر دوست دارد کار کند و خوشحال کردن هموطنانش را به فالوده خوردن با مدیران ترجیح می دهد.

به گزارش "ورزش سه"، جواد خیابانی در 25 سال اخیر صدایی آشنا برای فوتبال دوستان ایرانی بوده و از محبوب ترین گزارشگران فوتبال در ایران به حساب می آید. او که حالا پای به ششمین دهه زندگی گذاشته، همچنان جزو فعال ترین هاست و در یک سال اخیر علاوه بر کار گزارشگری، به صورت حرفه ای تر کار اجرا را انجام می دهد. در جام جهانی «فصل داغ فوتبال» با مجری گری خیابانی روی آنتن رفت و در یک ماه اخیر نیز «فوتبال آسیایی» که اصلی ترین برنامه سیما برای پوشش جام ملت های آسیا بود، با اجرای او پخش و مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.

حضور خیابانی در این برنامه حرف و حدیث های بسیاری را به دنبال داشت و هر شب، بخشی از صحبت های او در شبکه های اجتماعی دست به دست شده و باعث واکنش کاربران فوتبال دوست و حتی نا مانوس با فوتبال می شد. آلمانی و ژاپنی صحبت کردن خیابانی در کنار انتقاد او از کارلوس کی روش، پوشش جالب او و دیگر مجریان برنامه هنگام بازی تیم ملی و... همگی اتفاقاتی بودند که سبب شدند به سراغ آقا جواد برویم و گپی نسبتا طولانی با او بزنیم.

* آقای خیابانی فوتبال آسیایی به ایستگاه پایانی نزدیک می شود؛ درباره ماهیت این برنامه صحبت کنید و همچنین درخصوص فرآیند انتخاب کارشناس، خبرنگار اعزامی و... را توضیح دهید.

- بنیان این برنامه در تابستان 97 و در حوالی تیرماه ریخته شد. در همان روزهایی که فصل داغ فوتبال درباره جام جهانی پخش می شد و با برنامه ریزی و تفکر عالی احسان شیعه به عنوان مدیر شبکه ورزش و نیز راهنمایی ها و تصمیمات عالی فنی و ویرایش آقای قانع به عنوان قائم مقام شبکه و نیز تهیه کنندگی و مدیریت بسیار عالی حامد غفاری و ایده های تلویزیونی و هنرمندانه پژمان نجات پور و سایر همکاران راه افتاد. اتاق فکری ایجاد کردیم و از افشین عبداللهیان، مهدی حدادپور، شهاب قاسمی، محمد میر و بسیاری از مربیان فوتبال ایران کمک گرفتیم تا مسائل فنی و هنری برنامه های تلویزیونی را به ما یاد بدهند. همه کمک کردند و گروه نویسندگی عالی برنامه با قلم شیوای حامد حدیدفروش و امیر بهشتی و گویندگی داوود دادمرزی عزیز و سایر تدوین گران آیتم ها و قسمت های تولیدی را ساختیم و برای برنامه آماده کردیم. کار اصلی ساخت برنامه از آخر آبان شروع شد و پیش تولید برنامه در دفتر کوچکی در سعادت آباد راه افتاد. مستندها ساخته شد. به سراغ قدیمی های فوتبال رفتیم و از جام آسیایی گفتیم و گفتیم تا این شد که الان به مردم ایران تقدیم شده و روزهای پایانی خود را طی میکند.

* خیلی ها اعتقاد داشتند در این برنامه صحبت های فنی و کارشناسی شده خیلی انجام نمی شود، با این جمله منتقدان موافقید؟

- البته من با این جمله موافق نیستم. وقتی دکتر مازیار، مجید صالح، حسین کلانی، محمد پنجعلی، دکترذوالفقارنسب، حمید استیلی، حشمت مهاجرانی، حسین فرکیف، میرشاد ماجدی، علیرضا منصوریان، حمید درخشان، وینفرد شفر، حسین فرزامی، علی خسروی، بابک رفعتی، محمد فنایی، علیرضا فغانی، حامدکاویانپور، امید روانخواه، حسن روشن و ... به برنامه می آیند یعنی ما بحث فنی نداشته ایم؟ کمی هم انصاف باید داشت. به نظر می رسد ان هایی که این ایراد را میگیرند یا اصلا برنامه راندیده اند یا اینکه انصاف را از وجدان و تفکرشان پاک کرده اند! ضمنا یک برنامه ی تلویزیونی باید همه ی مخاطبین را درنظر بگیرد و علاوه بر امور فنی که ما داشته ایم به سایر امور اعم از احساس، وطن پرستی، عشق به پرچم، حاشیه ها، اخبار، گزارش ها، تفریح ها، سرودها، ترانه ها، مسابقه ها، پیش بینی ها حتی قرعه کشی و جوایز هم بهر مند باشد که این ها را داشته ایم. خوب و مناسب هم داشته ایم.

* در یک ماه اخیر ویدئوهای شما بازخوردهای بسیار می‌گرفت و اصطلاحا در شبکه های اجتماعی وایرال می‌شد؛ واکنش مردم به گوش شما هم می رسید؟

 

- با وایرال شدن آیتم ها در شبکه ها نه تنها مشکل ندارم بلکه خوشحال شدم چون همین اتفاق یعنی دیده میشویم و دیده شدن اولین بحث برای یک برنامه تلویزیونی است. با دیده شدن است که میتوانیم حرف هایمان را به گوش مخاطب برسانیم حرف هایی که از جنس مردم و از دل مردم باشد. ما از خودمان راضی نیستیم که بگوییم موفق بوده ایم نه، میگوییم دیده شده ایم. در روز هایی که این همه شبکه داخلی و خارجی این مسابقات را پوشش میدهند  همین که قشر عظیمی از مردم برنامه فوتبال آسیایی را دیده و نسبت به آن واکنش داشته‌اند مراتبی از مدارج موفقیت است. اگر هم برنامه دارای نقص و کاستی بوده فقط به ضعف و ناتوانی من برمی‌گردد وگرنه تمام همکاران من از شهاب قاسمی و محمد میر و احسان محمدی گرفته تا حامد و پژمان و همه رفقا از جمعِ بهترین‌های سازمان و رسانه هستند و من هستم که کار خوب آن‌ها را خراب می‌کنم. بی‌تعارف می‌گویم اگر برنامه موفق است به خاطر شهاب و محمد میر و احسان محمدی و مهدی حدادپور و افشین عبداللهیان و حامد و بقیه است؛ اگر هم بد است حتما به خاطر ضعف من و بی‌سوادی و اشتباهاتم می‌باشد که امیدوارم از قصوراتم بگذرند و مرا ببخشند.

 

* یکی از ویدئوهایی که خیلی مورد توجه قرار گرفت و واکنش های مثبت و منفی بسیاری را هم داشت، صحبت های شما درباره کارلوس کی روش بود.

- من با کارلوس کی‌روش هیچ مخالفتی ندارم. اصلا وظیفه من نیست که موافق یا مخالف باشم. اگر هم حرفی زده ام فقط نسبت به این بوده که همه ما حد و اندازه خودمان را بدانیم. ایشان به فوتبال ملی ما کمک بسیاری کرده اند. در طی 8 سال حدود 120 بازیکن را به تیم ملی برده اند و این خودش یک شاهکار است. بنیاد بازیکن سالاری را از بیخ بریده اند و این هم یک شاهکار است. بارها گفته ام که یک مربی فقط باید در محدوده فعالیت های خودش کار کند. اگر آن جنگ ها و پرخاش ها نبود قطعا ایشان نمره 20 داشتند، زیرا از لحاظ فنی من نباید نظر بدهم و کمیته فنی مربیان نظر میدهند ولی از نظر حسی و میهنی اعتقاد دارم که اگر ما مشکلاتی در کشورمان داریم این موارد نباید رسانه ای شده و در هنگام بازی هایی به این مهمی به تیتر یک رسانه های جهان تبدیل شود. اگر یادتان باشد همان شب که به ژاپن باختیم من عرض کردم که با ماندن کی‌روش در ایران موافقم. به شرطی که طی یک قرارداد محکم، مستند اعتبار و احترام هر دو طرف رعایت شده و ایشان به امور فنی و تاکتیکی خود بپردازند که در این کار فوق العاده عالی هستند. یعنی همان رفتاری که مارچلو لیپی در چین داشت. آلبرتو زاکرونی در ژاپن و امارات و هر مربی دیگر در هر تیمی. یقینا ایشان که هنوز هم بسیار محترم هستند. توسط فدراسیون و با یک قرار داد عالی کنترل شده و نسبت به گفته ها، مصاحبه هایشان در جهت تقویت نشاط و روحیه ملی توجیه شوند می توانند بهترین مربی برای ادامه کار باشند.

* همچنین من خیلی دوست داشتم از شما بپرسم که چطور شد آن لباس متفاوت را برای بازی های تیم ملی انتخاب کردند؛ طراحی کار با چه کسی بود؟

- ما دلمان می خواست لباس ملی بپوشیم. لباس سفید در تصاویر تلویزیونی موجب می شود تا رنگ و دکور و نور چندان مناسب نشده و صورت ها سیاه شده و رنگ در تصویر می تواند بسیار روحیه بخش باشد. از طرفی دیدیم با رنگ و مشخصات پرچم ایران می توانیم حس بهتری به بیننده بدهیم. به همین خاطر با ترکیب رنگ های سبز و قرمز و سفید آن لباس را که دوست خوبم بهروز تابان طراحی و تولید کرد انتخاب کرده و با تایید مدیران شبکه به تن کردیم. عکس های زیادی قبل از پخش گرفتیم و دیدیم و ایراد ها را برطرف کردیم و در نهایت پوشیدیم و ادعا هم نداریم که بهترین بود زیرا هرکاری حتما ایراد هایی هم دارد اما واقعا ملی و ایرانی بودیم.

* آقای خیابانی در این جام، جای عادل فردوسی پور خیلی خالی بود. آیا شما هم مثل ما فکر میکنید و این که آیا مطلعید که چرا عادل یک مقدار از تلویزیون دور شده؟


من هم از نبود عادل ناراحت بودم. خودم هم با او صحبت کردم اما واقعا شرایط خوبی نداشت. در عزای یکی از اقوام خود بود و عزادار شده و از طرف دیگر برای تز دکترای خود کار میکرد و نیاز به پژوهش و تحقیق نوشتاری و علمی و فنی داشت. او علیرغم همه این مشکلات بخاطر احترام به شبکه و سازمان و دوستی فوق‌العاده‌ای که بین ما هست مسابقه عربستان و قطر را گزارش کرد و الان هم از شبکه خواهش می‌کنم اگر عادل وقت دارد و خودش دلش میخواهد فینال را گزارش کند. من هرگز یادم نخواهد رفت که در زمان از دنیا رفتن پدر و مادرم چقدر به من محبت کرد و مرا درک نمود لذا این دور از انصاف من به عنوان دوست عادل است که روحیه او را درک نکنم و بخواهم در این شرایط آن کاری را که دوست ندارد انجام بدهد لذا ضمن عرض تسلیت مجدد به عادل و خانواده محترم او و آرزوی موفقیت در اخذ مدرک دکتری و پیشرفت هر چه بیشتر او در تحصیل، علم و دانش با صداقت و صراحت عرض می‌کنم که عادل هر جا باشد، بهترین است و من خیلی خوشحالم همکارانی مثل او، مزدک، پیمان، محمدرضا، سرهنگ علیفر، محمد سیانکی، رضا جاودانی، هادی عامل، شهاب، محمد میر، احسان محمدی، مهدی حدادپور، افشین عبداللهیان، بهنام مهدی زاده، مهدی توتونچی، محمد رضا یکتا مرام و همه همکاران جوان و خیلی موفق در شبکه ورزش دارم.

* شما سال هاست کار گزارشگری انجام می دهید؛ فکر نمیکنید ذائقه مخاطب کنونی اکنون تغییر کرده و به سبک گزارش های عربی، ایتالیایی و... بیشتر علاقه دارد؟

-  احترام به نظر مخاطبین بسیار مهم است. در جریان جام جهانی از مدیران خواهش میکردم که برخی آیتم ها را با صدای انگلیسی پخش کنیم تا هم به زبان انگلیسی آشنا شویم و هم سبک گزارش های آن هارا یاد بگیریم. در عین اینکه تنوع نکته بسیار خوبی است. در همین برنامه هم صدای گزارشگران عربی را بار ها پخش کرده ایم حتی لحظه گل اردن به استرالیا را خودم جلوی میکروفون گرفتم تا لحن گزارشگر عربی را همه بشنوند. این خیلی خوب است که مثل شبکه بین اسپورت عربی بازی هارا با چند جور گزارش پخش کنیم. البته حتما می دانید که محدودیت هایی هم وجود دارد. از این بگذرید که چند دقیقه و فقط لحظات گل را با صدای آنها بشنویم. در مجموع 90 دقیق شاید نکاتی باشد که برخی مسائل را دامن بزند. الان از شبکه ورزش و شبکه 3 همین اتفاق افتاده. برخی بازی ها از دو شبکه پخش میشود با دو گزارشگر متفاوت و این که دو زبان یا چند زبان باشد باید دقیق کارشناسی بشود.

* خیلی ها می‌گویند گزارشگران بازی ها را جواد خیابانی انتخاب می‌کرد؛ این ادعا درست است؟

- این کاملاً یک نظر شخصی و غیر کارشناسی است که میگویند هرگز چنین نیست. من کارمند سازمان هستم وظیفه ام اطاعت از دستور مدیران است نه تنها هیچ دخالتی نداشتم بلکه اصلاً دوست ندارم چنین کنم در سال 91مدیر ورزش شبکه جام جم شدم ولی طی دوماه استعفا دادم اصلا مدیریت در سازمان یا هر جای دیگر را نه بلدم نه سراغش میروم برای مجلس هم اشتباه کردم کاندید شدم من رابطه ام با مردم کوچه محله نانوایی بسیار خوب است و این ها را به فالوده خوردن با مدیران ترجیح میدهم من خودم کارگر بودم، کارگری کردم، کارهای سخت کردم اما مدیریت را بسیار سخت تر میدانم؛ چون توان و لیاقت اینکار را در خود نمیبینم و به سراغ آن نخواهم رفت. همینکه با چند دقیقه گزارش موجب خوشحالی آن هموطن یا آن کودک یا پیرزن خسته و کم روحیه کشورم می‌شود و به آن لبخند و روحیه میبخشم به اندازه تمام دنیا حق ماموریت و کارهای مدیریتی می ارزد. بله من عاشق ایران و تیم های ملی کشورم اعم از والیبال ژیمناستیک وزنه برداری کشتی دومیدانی و... هستم ولی میخواهم مردم کشورم با فرهنگ تر با سواد تر با شعور تر محترم تر بهتر و بازهم بهتر شوند.

* تیم ملی ایران هم که قهرمان نشد و حسرت برای قهرمانی در آسیا تداوم یافت...


- ایران عشق من است. وطن هم زندگی من است. از خانواده من هم مهم‌تر برایم فقط کشورم و سربلندی آن اهمیت دارد. آنهایی که از نزدیک مرا می‌شناسند می‌دانند که نه اشک تمساح می‌ریزم و نه به ملیت و تمدن دیگران اهانت می‌کنم. همه اقوام ایرانی از لر، کرد، بلوچ، ترک، ترکمن، فارس، عرب، قشقایی، بویراحمدی، سیستانی، یزدی، کرمانی، اصفهانی، گیلکی، مازنی، قزوینی، اراکی، قمی، ایلامی، ایلاتی، خوزستانی و غیره را و مسیحی، آشوری، کلیمی، یهودی، زرتشتی، سنی، شیعه و ... را دوست دارم. به آن پیرمرد پیشانی چروک شده در زابل و در دشت بی آب لوت و مزارع زعفران قائن همان احترام را می‌گذارم که به دکتر متخصص در مرکز جراحی مغر و اعصاب بیمارستان نیویورک. هرکه ایرانی باشد و یا نباشد اما به حرمت عشق، تمدن و نیز به یاد مهربانی، دوستی، ادب و منش باشد برای من بسیار محترم است. لذا هم برانکو، هم شفر، هم کی‌روش، هم مرزبان، هم قطبی، هم محمد تقوی، هم لینکز، هم مایلی‌کهن، هم قلعه نویی، هم جلالی، هم نکونام و همه برایم بسیار محترم و دوست داشتنی هستند.

تیم ملی ایران در وجود من است هنوز هم حالم از باخت تیم ملی خراب است هنوز هم قلبم گریه میکند اما برای اینکه تصور نشود دارم فیلم بازی میکنم و با اشک و غصه میخواهم وام های میلیاردی بگیرم یا دلالی کنم یا هرچه برخی خودشان کرده اند را به من نسبت دهند که این غصه را به جز در درون نمیکنم گریه ها و اشک ها را به خاطر حذف از جام در درون نگه میدارم و باز مثل همیشه میگویم این باخت هیچ چیز از ارزش های بچه های دلاور این سرزمین کم نمیکند.

* سوال آخر؛ جواد خیابانی این روزها فعال تر از قبل شده و علاوه بر گزارشگری، کار اجرا را هم به صورت حرفه ای تر دنبال می کند. خودتان به مردم بگویید که تا چه زمانی قرار است کار کنید.

- تا زنده هستم کار خواهم کرد. اولا در ساخت برنامه هیچ کاری نمیکنم زیرا حوصله درگیری با مدیران را ندارم، اما گزارش و اجرا را بسیار دوست دارم. تا به حال در 8جام ملت ها مجری وگزارشگر بودم، در 8المپیک و بازی های آسیایی رفته و کار کردم. در 25دوره از لیگ کشورم بازی کردم (گزارش کردم). نزدیک به 300اجرای تلویزیونی، 500گزارش کوتاه و بلند تلوزیونی داشتم.

اولا از دانشگاه و مدارک هرچه که بگویید دارم هنوز هم تشنه یاد گرفتن و دانش هستم زیرا میدانم که هیچ چیز نمیدانم. از شما یاد میگیرم، از مردم یاد میگیرم، از همه یادمیگیرم، دلم میخواهد همه مردم که عاشقشان هستم و تا همیشه جانم را فدای کشورم میکنم مرا ببخشند و عفو کنند.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان