به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایلنا، مرتضی الویری (رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران) درباره عوارضی که شهرداری تهران به دلایل مختلف از مردم دریافت می‌کند، گفت: ما می‌دانیم که وضع مردم خوب نیست، اما آنان هم حتما تمایل ندارند، زباله‌هایشان جلوی درب منازلشان بماند.
رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران ادامه داد: یا باید تراکم‌فروشی کنیم که در این صورت شرایط زندگی در شهر مشکل می‌شود و روش غلطی است؛ چراکه ما به گذشتگان هم انتقاد می‌کنیم که چرا در کوچه‌های باریک 6 متری مجوز بلندمرتبه‌سازی را داده‌اند، یا باید از مردم عوارض دریافت کنیم که این راه صحیح است.
وی با بیان اینکه البته کاهش هزینه‌های شهرداری هم در کنار درآمدزایی حائز اهمیت است، عنوان کرد: کار کاهش هزینه‌ها به خوبی انجام شده و به عنوان مثال در طول یک سال و نیم اخیر که شورای پنجم شروع به کار کرده، نیروها و پرسنل شهرداری را تا 2 هزار نفر کاهش داده است. این روند کاهشی را ادامه خواهیم داد و این در حالی است که در سنوات دیگر این روند افزایشی بود.
الویری افزود: فروش املاکی که در اختیار غیر است نیز جزو برنامه‌های ماست، اما این درآمدی پایدار به حساب نمی‌آید، چراکه این املاک و درآمد حاصل از آنها به هر حال روزی تمام می‌شود.
رییس شورای عالی استان‌ها گفت: بیش از 20 درصد، اجازه افزایش عوارض در هیچ زمینه‌ای را نداریم. الان نرخ تورم بدون تردید بالای 30 درصد است. بنابراین اگر نرخ عوارض را 20 درصد افزایش دهیم، هنوز جبزان نرخ تورم را هم نکرده‌ایم.
وی درخصوص دیگر منابع پایدار شهرداری منهای عوارض بیان کرد: اکنون لایحه‌ای تحت عنوان درآمدهای پایدار شهرداری‌ها در مجلس است که موارد مختلفی در آن ذکر شده، اما آن درآمدها هم تکیه زیادی به بحث عوارض دارند. به طور مثال عوارض نوسازی به عنوان یک درآمد پایدار در این لایحه آمده که همیشه هم بوده است، اما اکنون نرخ آن پایین است و باید افزایش یابد.
الویری اضافه کرد: همچنین فروش خدماتی که شهرداری به شهروندان ارائه می‌دهد، از درآمدهای پایدار است. به طور مثال خدماتی که در فروشگاه‌های شهروند یا میادین میوه و تره‌بار ارائه می‌شود، از جمله این خدمات است. شهرداری به ازای خدماتی که ارائه می‌دهد، می‌تواند درصد محدودی دریافت کند تا بخشی از هزینه‌هایش تامین شود.
وی سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در پروژه‌های مختلف را درآمد دیگر شهرداری دانست و اظهار کرد: اگر زمینه‌های این سرمایه‌گذاری را فراهم کنیم، بخشی از آن می‌تواند به شهرداری برگردد. فعالیت‌های متکثر و متنوعی وجود دارد که شهرداری می‌تواند با مشارکت بخش خصوصی انجام دهد؛ به عنوان مثال می‌توانیم با مشارکت بخش خصوصی برای کودکان شهربازی ایجاد کنیم و شهرداری در این پروژه زمین را تامین کند و به واسطه آن، در سود سهیم شود. همچنین می‌توانیم برای پارکینگ‌های زیرزمینی به بخش خصوصی مجوز دهیم، چراکه بخش زیادی از زیر زمین تهران متعلق به شهرداری است و از این طریق هم شهرداری می‌تواند کسب درآمد کند.
رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه در حوزه پسماند نیز شهرداری می‌تواند درآمدزایی داشته باشد، گفت: در حوزه پسماند سه کار عمده قابل انجام است؛ یکی اینکه هزینه‌های این حوزه را کاهش دهیم که آن از طریق آموزش فرهنگی به مردم است تا کمتر زباله تولید کنند. در حال حاضر میانگین تولید زباله در دنیا برای هر نفر 300 گرم در روز است و این آمار در کل ایران به 700 گرم و در شهر تهران به هزار و 100 گرم می‌رسد. پس ما باید به مردم آموزش دهیم تا کمتر زباله تولید کنند. البته این سبب درآمد نمی‌شود، اما باعث می‌شود شهرداری هزینه‌های کمتری برای جمع‌آوری این پسماند متقبل شود.
الویری افزود: کار دیگری که در حوزه پسماند قابل انجام است، مربوط به بازیافت آن است. دفن یا سوزاندن زباله بدترین روش برای مدیریت زباله است. باید بخشی از آن را که قابلیت دارد، تبدیل به کود و کمپوست کنیم و از زباله‌های خشک مثل کاغذ، شیشه، فلزات و نظیر آن هم مجددا بهره‌برداری به عمل آوریم که این نیز منبعی برای تامین درآمد است. سال گذشته درآمد حاصل از زباله‌ها حدود 30 میلیارد تومان بوده و این درآمد در سال جاری به 300 میلیارد تومان می‌رسد.
وی در واکنش به این سوال که پس راه‌هایی به جز دریافت عوارض هم برای شهرداری وجود دارد، گفت: مردم باید این واقعیت را بپذیرند که هزینه‌های زندگی در کشور را بپردازند؛ چرا که در غیر این صورت شهرداری به شهرفروشی روی می‌آورد و این آینده فرزندان آنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مشارکت با بخش خصوصی هم بعضا نیازمند اخذ عوارض برای تامین سرمایه و سود این بخش است.
الویری تصریح کرد: دریافت عوارض و اخذ هزینه به‌ازای خدمات شهری، دو شاهراه اساسی برای تامین منابع مالی شهرداری تهران است و اگر این راه‌ها را مسدود کنیم، شهرداری مجبور می‌شود به راه‌های خلاف روی آورد.
