ناقوس کلیساها در ایران مثل اذان مساجد آزادانه شنیده می‌شود

المیادین جمعه شب گزارش کرد، همانطور که صدای اذان از مناره‌های مساجد در ایران به گوش می‌رسد، صدای زنگ کلیساها هم شنیده می‌شود. مسیحی‌ها در عهد حاکمیت انقلاب اسلامی، در قلب جمهوری اسلامی، بدون هیچ ممنوعیتی برای به صدا در آوردن زنگ کلیساهای خود ندارند. صد هزار مسیحی از جمله آشوری‌ها و ارمنی‌ها در ایران زندگی می‌کنند و بعد از مسلمان‌ها بزرگ‌ترین قشر دینی هستند. 

طبق گزارش المیادین، زردشتی هم از قدیمی‌ترین ادیان در ایران است و هنوز اتباع آن در ایران زندگی می‌کنند هر چند که تعدادشان کم است. کمتر از سی هزار زردشتی در ایران زندگی می‌کنند که مدارس و محافل مخصوص به خود را دارند که در شهرهای مختلف ایران پراکنده است.

اردشیر مانوکچی از روحانیون دین زردشتی در ایران به المیادین گفت، ما در جمهوری اسلامی، آیین دینی خود را با آزادی کامل اجرا می‌کنیم. ما تحت حمایت حکومت هستیم و مراسم‌های خود را در زمان‌های مختلف بدون مشکل برگزار می‌کنیم. ما در پارلمان هم یک نماینده داریم. 

ملحم ریا (مدیر دفتر المیادین در تهران) گزارش کرد که برای نمونه یک معبد مربوط به زردشتی‌ها بیش از یک صد سال پیش در تهران ساخته شده و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم مثل قبل به کار خود ادامه می‌دهد. اتباع زردشتی هم آیین‌های مذهبی خود را بدون آنکه مشکلی داشته باشند، ادامه داده‌اند و امروز نیز ادامه می‌دهند. این معبد در تهران هم شاید یکی از صدها معبد در ایران باشد که مثل اماکن دینی دیگر به کار خود ادامه می‌دهد.

المیادین افزود: یهودیت هم یکی دیگر از ادیان حاضر در ایران است. بر خلاف دشمنی که میان جمهوری اسلامی و رژیم صهیونیستی وجود دارد، یهودیان در ایران هم آیین‌های خود را برگزار می‌کنند اما هیچ کس هم متعرض آنان نمی‌شود. آنها حتی در مدارس خود زبان عبری‌ را نیز می‌آموزند. 

به گفته المیادین، نظام در ایران ادیان آسمانی از جمله دین یهودیت را محترم می‌شمارد و میان آن و اقدامات رژیم صهیونیستی تمایز قائل است. یهودیان ایران که حدود 20 هزار نفر هستند، وفاداری خود را به ایران اعلام کرده و آنها یک نماینده هم در پارلمان دارند. 

خاخام یونس حمامی لاله‌زار از اعضای سران دینی یهودی در ایران، به المیادین گفت، «ما در مراسم دینی خود آزاد هستیم. قانون اساسی این حق ما را تضمین کرده است. ما می‌توانیم در معبد خود حاضر شویم. امنیت کامل داریم».

المیادین خاطرنشان کرد، «یهودیان فقط از حمایت حکومت برخوردار نیستند بلکه جامعه نیز که عادت کرده از اختلاف بر اساس تفاوت‌های دینی دوری کند، از آنان حمایت می‌کند. 

عباس‌خامه‌یار معاون بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و محمد حسن قدیری ابیانه سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا در این ویژه برنامه شرکت داشتند و در خصوص مسائل فرهنگی در انقلاب اسلامی گفت‌وگو کردند.

قدیری ابیانه در پاسخ به المیادین که آیا انقلاب ایران فرهنگی بود گفت، بله، انقلاب ایران، فرهنگی بود. فرهنگی مبتنی بر دین. دستورات و راهنمایی‌هایی که امام خمینی به مردم می‌داد، مبتنی بر دین اسلام و قرآن بود.

او توضیح داد، مثالی بزنم که امام چطور طبق تعالیم قرآن حرکت می‌کرد. وقتی خدا حضرت موسی را مامور کرد که نزد فرعون برود، او را فرمان داد که با زبان نرم سخن بگوید سپس او را به دین دعوت کند. امام نیز ابتدا اینطور با شاه رفتار کرد. با نرمی سخن گفت و او را به دینداری فرا خواند تا اینکه رویارویی‌ها تشدید شد. 

قدیری ابیانه به رفتار امام با نیروهای نظامی اشاره کرد و گفت هدف امام آزاد کردن ارتش و نظامیان از بند نظام شاه بود و افزود: خاطرم هست یک بار که زمانیکه ارتش به خیابان‌ها آمد، حزب توده با صدور بیانیه‌ای از مردم خواست که به گروه‌های کوچک تقسیم و به ارتش حمله‌ور شوند و نظامیان را بکشند. اما امام خمینی با دادن اطلاعیه‌ای از مردم خواست که اگر کسی از برادرانشان در ارتش گلوله‌ای شلیک کرد، مردم با سینه خود آن را استقبال کنند و از حمله افراد به ارتش ممانعت کنند. او می‌خواست نظامی‌های تحت فرمان شاه را نجات بدهد لذا قصد جذب ارتش را داشت. بعد از آن شورای عالیه در زمان شاه جلسه‌ای تشکیل داد و گفت که نظامیان مثل برفی که مقابل آفتاب ذوب می‌شود، مقابل امام خمینی ذوب می‌شوند. سپس ارتش کم‌کم متمایل به مردم شد تا آنکه کاملا عقب کشید اما اگر ارتش مقابل مردم می‌ماند، هزاران کشته بر جا می‌ماند. این دیدگاه  کسی است که می‌خواهد مردم را نجات دهد هر چند که رژیم آن زمان جنایات زیادی با حمایت آمریکا، رژیم‌های مرتجع عربی و چین و شوروی مرتکب می‌شد. 

ملحم ریا مجری المیادین گفت، آنطور که من متوجه شدم، پایه‌های انقلاب پایه‌هایی از جنس فرهنگ بوده است. اما آیا این نقش با پیروز شدن انقلاب ادامه یافت؟

خامه‌یار پاسخ داد، میشل فوکو زمانیکه به تهران آمد و به میدان شهداء رفت که آن زمان به آن میدان ژاله می‌گفتند در جمعه سیاه، وقتی مردم را از نزدیک دید که چگونه به مقابله رژیم می‌رفتند و شهید می‌شدند گفت که ایران روح جهانی بدون روح است.

او افزود، در آن دوره فوکو بر قدرت نرم تأکید می‌کرد و او آن را در انقلاب ایران دید. این همان قدرت نرم است که انقلاب اسلامی ایران را پیروز کرد و در ادبیات انقلاب اسلامی تحت عنوان «پیروزی خون بر شمشیر» تجلی یافت و ادامه یافت و انقلاب را تاکنون پیش برده است.