روزنامه فرهیختگان - نوید استاد رحیمی: شنبه شب در ورزشگاه «استاد دوپائیس» بلژیک، تیم‌های شارلروا و اوستنده در چارچوب هفته بیست‌وپنجم رقابت‌های ژوپیلر لیگ به مصاف هم رفتند و درنهایت تن به تساوی یک-یک و تقسیم امتیازات دادند. در دل این مسابقه نه‌چندان حساس یک اتفاق ویژه برای فوتبال ایران رخ داد؛ جایی که یونس دلفی، ستاره نیم‌فصل اول استقلال خوزستان با حضور در این دیدار، به‌عنوان جوان‌ترین لژیونر تاریخ فوتبال کشورمان شناخته شد.
برای اینکه بدانیم چطور شد دلفی، با 18 سال و 129 روز توانست به لیگ بلژیک برسد، باید نگاهی به گذشته بازیکن تیم ملی امید بیندازیم. گذشته‌ای که آبستن حوادث بسیاری بود و اتفاقات رخ داده در همان زمان نشان می‌داد یونس، به ستاره‌ای بزرگ در فوتبال ایران تبدیل می‌شود.
آقای گل بزرگسالان در 10 سالگی!
11 مهرماه 1379 در شهرستان تاریخی شوش چشم به جهان گشود. خانواده‌اش به‌شدت اهل فوتبال بودند و همین مساله باعث شد دایی یونس، در 10 سالگی او را به باشگاه‌های حاضر در شهرستان معرفی کند. در همان سن و سال بود که برای تیم بزرگسالان شهر بازی می‌کرد و اتفاقا خوش درخشید و عنوان آقای گلی را هم به دست آورد. استیل‌آذین شوش، کارگر شوش و شمشیر شوش تیم‌هایی بودند که دلفی برایشان مدتی توپ زد و سپس مورد توجه باشگاه استقلال خوزستان قرار گرفت.
درخشش مقابل آلمان در جام‌جهانی
عبدالله ویسی او را به تیم بزرگسالان آورد اما فرصت بازی در فصل اول را پیدا نکرد. با این حال در فصل 96-95، پنج بازی انجام داد و نشان داد دیگر فرصت این است تا بیشتر از قبل به بازی گرفته شود. حدود دو سال، یکی از مهره‌های اصلی و ثابت آبی‌های خوزستان بود. پیشنهاد تیم‌های بزرگی چون سپاهان را رد کرد و در لیگ هفدهم، طی 24 بازی موفق به زدن هفت گل شد و به‌تنهایی تیم را در لیگ برتر نگه داشت. همان زمان بود که یونس در تیم ملی نوجوانان هم عملکرد بی‌نقصی از خود بر جای گذاشت. اوج درخشش او مقابل تیم ملی آلمان بود که توانست دبل کند. یونس در آن جام 6 پاس گل هم داد تا یکی از استعدادهای بزرگ جام نام بگیرد و پیشنهادهای خوبی از کشورهای خارجی برایش سرازیر شود.
در مسیر جهانبخش، آزمون و...
تماشای پیشرفت خیره‌کننده ستاره‌هایی چون علیرضا جهانبخش، سردار آزمون و... دلفی را بر آن داشت تا از همان ابتدا به فکر لژیونر شدن باشد تا اینکه در لیگ برتر پول و شهرتی گذرا به دست بیاورد. او پیشنهادهای غول‌های لیگ را رد کرد و از علاقه‌اش برای پیوستن به PSV آیندهوون خبر داد. انتقالی که با مخالفت باشگاه استقلال خوزستان همراه شد و هیچ‌وقت به سرانجام نرسید. علاقه یونس به حضور در این تیم مشهور هلندی روی کیفیت کاری‌اش در نیم‌فصل اول لیگ هجدهم تاثیر منفی گذاشت. اما نهایتا در زمستان 97، باشگاه شارلروای بلژیک با قراردادی سه‌ساله که امکان افزایش مدت آن تا پنج سال هم وجود دارد، خبر از جذب یونس دلفی داد.
مهدی بیات مالک ایرانی گورخرهای بلژیکی بعد از کاوه رضایی، امید نورافکن و علی قلی‌زاده به سراغ چهارمین خرید ایرانی خود رفت و دلفی 18ساله را به خدمت گرفت. یونس هم از مصدومیت قلی‌زاده نهایت استفاده را برد و تنها پس از گذشت چند روز از حضورش کنار تیم، در اولین بازی رسمی مقابل اوستنده به میدان رفت و 64 دقیقه در زمین بود. نکته امیدوارکننده، تمجید رسانه‌های بلژیکی از بازی یونس بود. پسر خوش‌استایل تیم ملی امید ایران در همان بازی اول با نمایش فانتزی خود و تکنیک ذاتی موجود در ساق‌هایش، دل هواداران شارلروا را ربود.
آقای تاریخ‌ساز به دنبال شکستن طلسم المپیک
حالا یونس رکوردی را که در اختیار سردار آزمون بود، با فاصله چند ماه به خود اختصاص داده است. او در مسیری گام برداشته که می‌توان آینده‌ای فوق‌العاده را برایش متصور شد. مسیری پرپیچ‌وخم که یک مقصد بی‌بدیل در انتهایش قرار دارد. دلفی که علاقه ویژه‌ای هم به بازی کریستیانو رونالدو دارد و از لحاظ فیزیک بدنی هم بی‌شباهت به این اعجوبه پرتغالی نیست، می‌تواند در لباس شارلروا و در فوتبال بلژیک با قاره سبز و زندگی در آنجا اخت شود تا بتواند گام‌های بعدی را محکم‌تر و بهتر بردارد. او یکی از مهم‌ترین نفراتی است که می‌تواند حسرت نرسیدن به المپیک را از بین ببرد. کاری که نزدیک به نیم‌قرن است از دست هیچ‌یک از نسل‌های فوتبال ایران و ستاره‌های داخل آن برنیامده است.
