به گزارش ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، پژوهش جدیدی که در دانشگاه پزشکی "وایل کرنل"(Weill Cornell Medicine) آمریکا انجام شده، نشان میدهد که شاید جایگزینی سلول، نقش مهمی در تسکین نشانههای بیماری پارکینسون داشته باشد. پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که چگونه میتوان فناوریهای مربوط به سلول بنیادی را برای درمان بیماریها به کار برد.
یکی از رایجترین درمانهای پارکینسون در حال حاضر، با افزایش فعالیت "مسیر نیگرواستریتال" (nigro-striatal pathway) در مغز صورت میگیرد. در این روش، با افزایش سطح دوپامین مغز، نقص حرکتی مرتبط با بیماری بهبود مییابد. در هر حال این روش درمانی، محدودیتها و عوارض جانبی قابل توجهی دارد. فناوریهای مربوط به سلول بنیادی، برای درمان پارکینسون امیدوارکننده هستند و شاید در آینده بتوانند نقش مهمی در تسکین نشانههای آن بازی کنند.
در مقاله این پژوهش آمده است: هدف ما این است که روش بهتری برای کمک به افراد مبتلا به پارکینسون پیدا کنیم. هنوز هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و پژوهشگران سعی دارند روشی برای درمان کامل و حل مشکلات حرکتی پیدا کنند. اگر روش ما موفقیتآمیز باشد، استفاده از سلولهای بنیادی به عنوان منبع سلولهای عصبی قابل پیوند، میتواند روش مراقبت از بیماران مبتلا به پارکینسون را در آینده متحول کند. در این روش، تنها با یک عمل جراحی میتوان پیوند را انجام داد و به افزایش طول عمر بیمار و کاهش یا برطرف کردن نیاز او به دوپامین کمک کرد.
در گذشته، بیشتر پژوهشهای صورت گرفته در مورد پیوند برای درمان پارکینسون، با استفاده از سلولهای انسانی به دست آمده از جنین سقط شده انجام میشدند اما این پیوندها، مشکلات علمی و اخلاقی در پی داشتند زیرا ذخیره محدود سلولهای جنین و کنترل کیفیت آنها دشوار است؛ در نتیجه این روش، تنها روی برخی از بیماران کارآمد بود و عوارض جانبی بسیاری نیز به همراه داشت.
پژوهشگران، نحوه عملکرد فناوریهای سلول بنیادی را در درمان پارکینسون و تبدیل این فناوری به درمان تحلیل کردند. دکتر "مالین پارمر"(Malin Parmar)، استاد دانشگاه وایل کرنل و از نویسندگان این پروژه گفت: ما به عصر هیجانانگیز درمان با کمک سلولهای بنیادی قدم گذاشتهایم. سلولهای نسل نخست اکنون مورد آزمایش قرار گرفتهاند و پیشرفتهای جدید در حوزه زیستشناسی و مهندسی ژنتیک، امکان دستیابی به درمانهای بهتر در آینده را نیز فراهم میکنند. برای نشان دادن نحوه عملکرد روشهای درمانی مبتنی بر سلولهای بنیادی، هنوز راه زیادی در پیش داریم و باید نکات بسیاری را در این باره درک کنیم.
این پژوهش، در مجله " Journal of Parkinson’s Disease" به چاپ رسید.