کاوه مدنی با مراکز صهیونیستی چه ارتباطی دارد؟+ اسناد

سرویس سیاست مشرق - بعد از بازداشت شماری از متهمان به جاسوسی از مراکز نظامی (در پوشش فعالیت‌های محیط زیستی) در اواسط زمستان 96، کاوه مدنی لاریجانی معاون عیسی کلانتری در سازمان حفاظت از محیط زیست نیز برای مدتی کوتاه بازداشت شد.

عباس جعفری‌دولت‌آبادی، دادستان تهران، در 21 بهمن 96، در توضیح این بازداشت‌ها گفت:

"متهمان پرونده با هدایت افسران اطلاعاتی سیا و موساد مأموریت‌های سه گانه ای را شامل موضوعات زیست محیطی، نفوذ در جامعه علمی ایران و جمع آوری اطلاعات از اماکن حساس و حیاتی کشور از جمله پایگاه‌های موشکی کشور، دنبال می کرده اند» و «برخی متهمان به انجام سفرهای متعدد به سرزمین‌های اشغالی از جمله به منظور شرکت در کنفرانس منارید که با حضور افسر اطلاعاتی موساد در رژیم صهیونیستی برگزار شده، اقرار و اذعان کرده‌اند".
به گفته دادستان تهران، "دو نفر از افسران سازمان اطلاعات آمریکا با هویت معلوم در پوشش‌های مختلف به ایران و برخی از استان‌های کشور سفر کرده‌اند که از جمله اهداف آن‌ها، ایجاد مؤسسه‌ای در قالب فعالیت‌های زیست محیطی بوده و طبق اسناد موجود، این مؤسسه در حدود یک دهه قبل در ایران با طراحی آمریکایی‌ها برای تحقق اهداف مدنظر سرویس‌های اطلاعاتی سازمان سیا و موساد و جمع آوری اطلاعات طبقه بندی شده در حوزه‌های دفاعی و موشکی کشور ایجاد شده است."

طبق توضیحات جعفری دولت‌آبادی، اعضای این شبکه در برخی از مناطق استراتژیک کشور تعدادی دوربین در ظاهر برای رصد امور زیست محیطی نصب کرده بودند که در واقع پوششی برای رصد فعالیت‌های موشکی کشور بوده و تصاویر و اطلاعات ثبت شده را برای بیگانگان ارسال می‌کرده‌اند. [1]

در 27 فرودین 97، اخباری منتشر شد که معاون سابق بین‌الملل، نوآوری و مشارکت فرهنگی-اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست، کاوه مدنی کشور را ترک کرده است. این در حالی بود که او در روند تحقیقات قضائی درباره پرونده جاسوسی محیط زیست قرار داشت و خروج او از کشور، یک اتفاق ساده نبود.

بعدتر، در 9 اردیبهشت، حجت الاسلام محسنی اژه‌ای، سخنگوی دستگاه قضاء، در نشست خبری خود گفت که به صورت قانونی از کشور خارج شده و تقاضای رفع ممنوع‌الخروجی وی توسط معاونت ذیربطی در وزارت اطلاعات صورت گرفته است. [2]

بیشتر بخوانید:

سناتورزاده فعال در اسرائیل که مشاور ارشد سازمان محیط زیست شد +تصاویر و اسناد

«جامعه شناس» میلیاردری که «جاسوس» بود / آشنایی با پیشینه‌ی «کاووس سیدامامی» +تصاویر

متهمان امنیتی در پارک ملی توران به دنبال چه بودند؟ +تصاویر

رابطه‌ی جاسوسان محیط زیست با تحریم‌های ضدایرانی چیست؟ / صهیونیست ضدایرانی، همکار سازمان محیط زیست جمهوری اسلامی ایران! +عکس

جالب این بود که در ایام تعطیلات نوروزی سال 97، یکی از کانال‌های تلگرامی وابسته به ضدانقلاب، عکسی مربوط به دوران قبل از انتصاب کاوه مدنی به معاونت محیط زیست را منتشر کرد که او را در حالت رقص و پایکوبی مختلط در مالزی نشان می‌داد. چندی بعد به طرز هماهنگ و سازمان‌یافته این خط تبلیغی در رسانه‌های ضدانقلاب و حامیان داخلی مدنی پیگیری شد که حضور مدنی در چنین مراسمی موجب فشار بر او و استعفای تحت فشار مدنی بوده است.

این عملیات فریب، قطعاً برای پوشاندن اتهامات اصلی مدنی و پیوند او با پرونده جاسوسی محیط زیست بوده است.

در اواخر فروردین، همزمان با انتشار خبر ترک کشور توسط مدنی، دادستان تهران در مصاحبه‌ای انگشت بر نکته مهمی گذاشت:

" اگر عده‌ای فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند، ناشی از اهمیت تحقیقات مقدماتی در پرونده است و اگر امروز در برخی از سایت‌ها می‌خوانیم که فلان آقا از کشور خارج شده است، به پیش رفتن تحقیقات برمی‌گردد؛ چرا که برخی متهمان فهمیده‌اند که در حال نزدیک شدن به آن‌ها هستیم، حال اگر کسی از کشور خارج شده است، بالاخره روزی برمی‌گردد و به‌قول معروف، دیر و زود دارد اما سوخت‌وسوز ندارد." [3]

جالب این‌جا بود که مقارن با دستگیری متهمان پرونده جاسوسی محیط زیست، در 23 بهمن‌ماه، کاوه مدنی که هنوز معاون عیسی کلانتری بود، در حالی که ابعاد این پرونده هنوز روشن نبود و یک مقام مسؤول حق ندارد درباره پرونده مفتوح جاسوسی که تازه متهمان آن دستگیر شده‌اند و ابعاد آن روشن نیست، اظهارنظر کند، در دفاع از بازداشتی‌ها توئیتی زد که بازداشت آن‌ها را به «تنگ نظری» نظام فرو بکاهد:

نکته قابل‌تامل این است که رئیس سابق او در سازمان حفاظت محیط زیست ایران، عیسی کلانتری، کسی است که از روز اول بازداشت متهمان جاسوسی، تا خود امروز سفت و سخت از آن‌ها دفاع می‌کند و نهاد امنیتی و قوه قضائیه را بابت این قضیه تخطئه می‌کند. البته همین عیسی کلانتری که عملکرد به شدت بد و فاجعه‌بار او در دوران وزارت کشاورزی در دولت سازندگی، نقش مهمی در بحران امروز آب کشور دارد و امروز هم در رأس سازمان حفاظت محیط زیست، هیچ برنامه جدی و ملموسی را در جهت بهبود اوضاع محیط زیست کشور به سرانجام نرسانده، اصلی‌ترین عامل برکشیدن کاوه مدنی در سطح دستیار معاون رئیس جمهور و معاونت سازمان حفاظت محیط زیست بود، بدون اینکه مدنی ابتدایی‌ترین فیلترهای تأییدی برای قرار گرفتن در این جایگاه حاکمیتی را در نظام جمهوری اسلامی گذرانده باشد. در واقع سنگ‌تمام کلانتری برای مدنی آن‌قدر عجیب و غیرمعمول بود که حتی صدای ضدانقلاب را هم درآورد! مثلاً «نیک‌اهنگ کوثر»، روزنامه‌نگار و کارتونیست ضدانقلاب، در 3 مهر 96، در سایت بی بی سی فارسی چنین نوشته بود:

" حضور مستدام مدنی در گفت‌وگوهای تلویزیونی در داخل و خارج ایران و سفرهای پی‌درپی به این کشور در دو سال گذشته و نقشش در برگزاری جلسات و کنفرانس‌های مرتبط با اقلیم و آب و ریزگردها، او را به چهره‌ای شناخته شده در عرصه مهم‌ترین چالش امروز و فردای کشور، یعنی آب تبدیل کرده است. این مسئله حتی باعث شد نام او از سوی بعضی از اهالی رسانه و ساکنان اتاق‌های مجازی به عنوان یکی از گزینه‌های وزارت نیرو بعد از عدم اعتماد مجلس شورای اسلامی به حبیب‌الله بیطرف مطرح شود، اما او این خبر را تکذیب کرد.

بعد از آن‌که عیسی کلانتری، رئیس جدید سازمان حفاظت محیط زیست، بزرگ‌ترین مسئله کشور را وضعیت ورشکسته آبی دانست، پیش‌بینی می‌شد که او در یکی از معاونت‌های سازمان، مدیر و یا کارشناسی را به کار بگمارد که در بحث آب هم‌نظرش باشد. انتصاب مدنی نشان داد که کلانتری حاضر است حتی یک معاونت جدید را بر اساس مباحث تئوریک طرح شده از سوی استاد امپریال کالج ایجاد کند. این اقدام کلانتری، برخی از منتقدان را به یاد ضرب‌المثل دوختن کت و شلوار برای دکمه انداخته است." [4]

به هر حال، کاوه مدنی بعد از فرار (یا فراری داده شدن) از ایران، و استعفا از راه دور، به فعالیت‌های «پژوهشی» و «تحقیقاتی» گذشته خود در دانشگاه برگشت. اما جالب است که نگاهی به فعالیت‌های کنونی او داشته باشیم.

او عضو برنامه «هنری هارت رایس» در زیرمجموعه برنامه مطالعات ایران در مرکز مک‌میلان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه ییل است. هنری هارت رایس، یک یهودی صهیونیست، غول حوزه املاک و مسکن در نیویورک و از حامیان مالی بزرگ اسرائیل، غول حوزه املاک بود که با سرمایه خود، این برنامه را در مرکز مطالعات ایران دانشگاه ییل راه اندازی کرد. او در راه‌اندازی بزرگ‌ترین مرکز «خیریه» یهودیان آمریکا را با عنوان «UJA-Federation» نقش عمده داشت. [5]

مرکز مک‌میلان را چند تن از یهودیان صهیونیست از قبیل «دیوید بریون دیویس»، «ریچارد گیلدر» و «لوئیس لرمن» راه‌اندازی کردند [6] که هر سه از متنفذین جریان جمهوری‌خواهان صهیونیست آمریکا هستند و بخش عمده بورس‌ها و گرنت‌های این مرکز هم به اتباع رژیم صهیونیستی تعلق می‌گیرد. از این رو، مسؤولان و دست‌اندرکاران و هیأت علمی این مرکز را عمدتاً یهودیان تشکیل می‌دهند و این در صفحه معرفی «افراد» این مرکز قابل مشاهده است. [7] در برنامه «مطالعات ایران» مرکز مک‌میلان، یکی از چهره‌های محوری، «عباس امانت»، استاد بهایی دانشگاه یِیل است.

دانشگاه «ییل» در کنار دانشگاه «هاروارد»، از مراکز اصلی همکار سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در پروژه‌های دانشگاهی حوزه اطلاعات و امنیت ملی آمریکا است و یکی از مراکز اصلی تأمین نیروهای متخصص و کارشناسان آکادمیک سیا، دانشگاه ییل است. در زیر چند نمونه از مقالات نشریات آمریکایی درباره این پیوند قدیمی میان سیا و ییل را ملاحظه می‌کنید:

به علاوه، انجمن مخفی و ماسونی «جمجمه و استخوان‌ها» (Skull and Bones)، یکی از متنفذترین و قدرتمندترین محافل مخفی آمریکا که در واقع یکی از باراندازهای «الیت» سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایالات متحده است و چندین رئیس جمهور آمریکا از قبیل ویلیام هوارد تافت، جرج بوش پدر و جرج بوش پسر در آن عضو بوده‌اند [8]، در واقع انجمن سری فارغ‌التحصیلان نخبه لیسانس دانشگاه ییل است. [9]

کاوه مدنی همچنین در سال‌های 2016 و 2017، با «برنامه حمید و کریستینا مقدم برای مطالعات ایران» در دانشگاه استفورد همکاری داشت. این برنامه، ذیل بخش مطالعات ایران استفورد، تحت مدیریت «عباس میلانی»، از چهره‌های ضدانقلاب و از کارشناسان ثابت بی بی سی فارس و تلویزیون صدای آمریکا اداره می‌شود که رادیکال‌ترین مواضع را علیه جمهوری اسلامی ایران می‌گیرد.

این پروژه، یک برنامه تحقیقاتی برای ارزیابی منابع استراتژیک ایران در حوزه‌های مختلف از قبیل کشاورزی، آب و انرژی است و قطعاً سفارش‌دهنده این تحقیقات نمی‌تواند یک فرد عادی باشد، بلکه قطعاً پای نهادهای حکومتی آمریکا و به طور خاص نهادهای اطلاعاتی این کشور در میان است. مدیر «پروژه ایران 2040»، «پویا آزادی» است که تخصص او حوزه «آب» است. آزادی به همراه حسن دهقان‌پور، مهران سهرابی و «کاوه مدنی»، پژوهشی را برای پروژه ایران 2040 در حوزه «نفت» و ذخایر نفتی ایران انجام داده‌اند!

حال، اینکه کاوه مدنی، بعد از مفتوح شدن پرونده قضائی او در پیوند با جاسوسی از مراکز نظامی و فرار از ایران، مستقیماً به این مرکز رفته و در آن‌جا استقرار یافته، خود می‌تواند یک سرخط مهم در ریشه یابی پیوندهای پنهان او با کانون‌های خاصی در غرب باشد.

در این چشم‌انداز، حضور و ارتقا کم‌سابقه او را در درون حاکمیت و در سطح معاونت سازمانی با مأموریت‌های استراتژیک در حوزه آب و اقلیم و محیط زیست، می‌توان در همین پازل در نظر گرفت. همگان به یاد دارند که در اواخر خرداد 97، کلیپی ضبط شده از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی خطاب به مردم ایران منتشر شد که او با ادعای دلسوزی برای کم‌آبی و بحران آب در ایران، مدعی شد که این رژیم حاضر است به شرط محقق شدن خواسته‌های این رژیم، فناوری شیرین‌سازی آب به ایران بدهد! [10]

قطعاً پشت‌پرده این جنگ روانی-تبلیغاتی نتانیاهو، اطلاعاتی وجود داشت که بی‌ارتباط با پرونده جاسوسان محیط زیستی نیست. در این میان باید در نظر داشت که جزو موارد اتهامی کاوه مدنی و هم فردی مثل کاووس سیدامامی و مراد (موشه) طاهباز، جاسوسی از منابع استراتژیک آبی کشور بود.

در این میان باید به یک چهره که به نوعی نقش حلقه واسط را میان سازمان محیط زیست و کاوه مدنی و «فعالان» محیط زیستی بازداشتی اشاره کنیم. «گری لوئیس»، هماهنگ‌کننده سابق سازمان ملل در ایران که تقریباً مقارن با دستگیری متهمان این پرونده به مأموریت او در ایران پایان داده شد و ایران را ترک کرد، ارتباطات بسیار نزدیکی با کاوه مدنی، معاون پیشین سازمان محیط زیست داشت. گری لوئیس که به طرز عجیبی روی بحث محیط زیست و بحران آب در ایران متمرکز بود، متأسفانه از نفوذ و دسترسی بالایی در سازمان حفاظت از محیط زیست برخوردار بود. گزارش‌هایی درباره پرونده امنیتی این چهره وجود دارد.

در ادامه، درباره این شبکه کارآزموده و پیچیده نفوذ در حوزه جاسوسی از مراکز نظامی، بیشتر خواهیم گفت...