خبرآنلاین: وبسایت روزنامه واشنگتن پست با انتشار یادداشتی به قلم کارل بیلت، مینویسد: مایک پنس معاون رئیس جمهور آمریکا در کنفرانس مطبوعاتی مونیخ اعلام کرد که در آخر آن چیزی که اروپا به آن احتیاج پیدا میکند، مقابله با ایران است. در ادامه این یادداشت آمده است:
آیا دولت آمریکا عمدا به دنبال ایجاد کشمکشهای نظامی برای مقابله مستقیم با ایران است؟
شکست در نشست ورشو به رغم سیاستهای تند آمریکاییها علیه ایران، سبب شد تا اروپاییها سعی کنند فاصله بیشتری از مواضع آمریکایی علیه ایران بگیرند و این شکست طرف آمریکایی در جهت جذب اجماع جهانی علیه ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ سبب شده بود تا مرد شماره دوی دولت آمریکا در مونیخ با جدیت بیشتری به دنبال ایران هراسی باشد، اما باز هم این سیاست با سردی از سوی اروپاییها همراه شد.
اینکه دولت ترامپ در کنفرانس مونیخ به سختی تلاش میکرد تا مخالفت خودش را نسبت به برنامه جامع اروپا در مورد اقدام مشترک با ایران بیان کند، بازتاب وسیعی در خبرگزاریها داشته است؛ و البته آنچه که به شدت خبر ساز شده این است که نه حتی اروپا بلکه سایر کشورهای جهان هم از توافق نامه بین اروپا و ایران حمایت میکنند.
اما پنس، معاون رئیس جمهور در کنفرانس مطبوعاتی در مونیخ در سخنرانی خود گام مهم دیگری برای انتقاد از توافقنامه ایران و اروپا برداشت.
پنس همچنان خواستار این بود که اروپا از برنامه توافقش با ایران خارج شود. او خطاب به پاریس، برلین و لندن گفت: اروپاییها باید سیستم ساز و کار مالی جدید که امکان معاملات تجاری با ایران را تسهیل میکند متوقف کنند و هیچ کشوری نباید از طریق این سیستم جدید با ایران تجارت کند.
همچنین معاون ترامپ از اروپا خواست تا از تلاش برای ایجاد طرح جامع اقدامات مشترک (برجام) دست بردارد. او از این گفت که با مرگ برجام و قطع همکاری با ایران میتوان فشار را بر دولت تهران بیشتر و بیشتر کرد و تا این فشار منجر به سقوط کامل ایران نشده است، طرف اروپایی هم مثل آمریکا نباید از این فشار دست بردارد!
ترامپ میخواهد ایران فعالیت هستهای شروع کند؟
فشار پنس برای خروج ایران از برجام، باعث شگفتی اروپاییها شده است. اینجا جایی است که این سوال پیش میآید: «آیا این واقعا عقلانی است که دولت آمریکا به از سرگیری فعالیتهای هستهای که دولت ایران در این توافقنامه از آن منع شده است علاقه دارد؟»
به نظر میرسد هدف ایالت متحده آمریکا از این اقدامات همین باشد. هیچ دلیل منطقی و عقلانی دیگری برای تفسیر صحبتهای اخیر پنس در کنفرانس ورشو و مونیخ وجود ندارد.
تنها توضیح منطقی که از صحبتهای او در این دو کنفرانس برداشت میشود این است که، آمریکا در جست و جو بهانهای برای مقابله مستقیم و آزاد با ایران است.
اگر تهران از برجام خارج شود و فعالیت هستهای اش را از سر بگیرد، ترامپ و نتانیاهو میتوانند بیش از قبل ایران هراسی کنند. از این بگویند که ایران در آستانه رسیدن به بمب اتم است و برای همین است که پنس این قدر دنبال خروج اروپاییها از برجام است.
پس از صحبتهای کنفرانس مونیخ، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در توییتی نوشت که هدف از این نشست " آماده سازی جنگ " با ایران است.
رویایی که به نظر میرسد باز برای طرف آمریکایی نقش بر آب شده اشت.
در همین کنرانس مونیخ اروپاییها تلاش بیشتری برای نگه داشتن ایران در توافقنامه میکنند، زیرا که اگر جنگی اتفاق بیافتد قطعا به نفع دولتهای اروپایی نیست.
رویکرد اروپا از گفتگوهایی که به E4 نامیده میشود، به گفتگوهایی دیپلماتیک با تهران تبدیل میشود.
در ابتدا تمرکز این گفت: وگوها در مورد مسائل مربوط به سوریه است و به تدریج با هدف بررسی سایر نگرانیهای منطقهای گسترش مییابد.
در مورد سوریه اختلاف نظرهای اساسی بین اروپا و ایران وجود دارد، اما حداقل یک منفعت مشترک وجود دارد و آن هم مبارزه با دولت اسلامی {داعش} در منطقه است.
مسئلهای که بر خلاف اروپاییها، واشنگتن به واقعیتش پی نبرده که گفتگو با تهران، رخدادی ضروری برای ایجاد صلح در یمن و درگیریهای افغانستان است.
مغلوب مقابل ظریف
پنس که برای رسیدن به مونیخ از مسیر بغداد و بیروت گذشته و آنجا مذاکرات علیه ایران انجام داده بود، خیلی سفرش موفقیت آمیز پیش نرفت.
در حالی که در مونیخ وقتی وزیر امور خارجه ایران، محمد جواد ظریف، در مورد وسواسهای آسیب شناسی موجود در سیاستهای آمریکا در قبال ایران صحبت کرد، متوجه این امر میشدید که اروپاییها به طور مخفیانه در تایید سخنان او سر تکان میدادند!
اروپا اخیرا نگرانیهای خود در مورد رفتار منطقهای ایران را با تعدادی از کشورها در میان گذاشته است، با این حال زمینههای کوچک بیشتری برای همکاری با ایران در مسیر پرهیز از جنگ دارد. چیزی که در سخنرانی پنس در مونیخ و ورشو دیده میشد.
نظر آلمان درباره سیاست ضد آمریکایی ایران!
همان طور که آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان در سخنرانی خود در کنفرانس مونیخ گفت و مورد تقدیر قرار گرفت؛ «اگر که ما واقعا نگران فعالیتهای ایران در منطقه هستیم چرا تنها توافقنامهای که ایران را از انجام فعالیتهای هستهای منع میکند، رها کنیم؟
در بین ما اروپاییها و منطقه خاورمیانه هیچ اقیانوسی وجود ندارد که ما را از یکدیگر جدا کند، ما باید از اجرای هرگونه سیاستی که باعث ایجاد جنگ دیگری در این منطقه میشود خودداری کنیم.»
این یعنی اروپا اصلا دنبال ایجاد فضای رادیکال در رابطه با ایران نیست. دنبال گام برداشتن به سوی جنگ!