این شاعر و منتقد ادبی در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که وضعیت ادبیات و مخصوصاً شعر در سال 1397 چطور بوده است، اظهار کرد: در واقع هیچ‌طور! وقتی این سوال مطرح می‌شود، ماهیتش این است که چه اتفاق خاصی افتاده است؟ یعنی چه اتفاق قابل توجهی افتاده است؟ پاسخ به این سوال عملاً هیچ است.
او در ادامه گفت: یعنی همان روال بی‌ضربان دارد ادامه پیدا می‌کند. مجموعه شعرهای خوب در کنار مجموعه شعرهای ضعیف و متوسط منتشر می‌شود. جشنواره‌ها و کنگره‌های شعری خوب که نداریم، و جشنواره‌های متوسط رو به پایین در حال انجام است. همان روال همیشگی در حال انجام است. این‌که مثلاً یک اتفاق بزرگ، عجیب و قابل توجه بیفتد، نداشته‌ایم.
شکارسری با اشاره به وابستگی اتفاق‌ها و جریان‌های ادبی به اتفاق‌ها و جریان‌های سیاسی و اجتماعی، گفت: آن حادثه، اتفاق و بحرانی را هم که منجر به آفرینش‌های خاص شعری شود نداشتیم. می‌توان گفت آن‌قدر بحران، حوادث اجتماعی و سیاسی شدید در ایران اتفاق افتاده است که دیگر اتفاق محسوب نمی‌شود. برای همین به گمان من نمی‌توانند منبع و منشأ جریان ادبی باشند.
او با بیان این‌که ما آن‌قدر اتفاق‌های عجیب و غریب سیاسی و اجتماعی دیده‌ایم، سِر شده‌ایم، افزود: از این منظر هم اتفاق خاصی نیفتاد تا بتواند تکانی به شعر ما بدهد. اما می‌خواهم بگویم این به آن معنا نیست که ما شعر خوب و شاعر خوب نداشتیم. چرا داشتیم، اما متفاوت و جالب توجه، آن‌طور که یک‌دفعه چشم‌ها را گرد کند، از این اتفاق‌ها نبوده است.
شاعر مجموعه شعرهای «هر شاعر درختی‌ست» و «پیرتر از خود» سپس درباره تأثیر گرانی کاغذ بر وضعیت نشر اظهار کرد: این فاجعه‌ای است که هیچ‌کس هم به فکرش نیست. ادای به فکر بودن را درمی‌آورند. نه تنها گران شدن کاغذ بلکه به طور کل صنعت نشر یک روند هولناک و ترسناک دارد که به عوامل و دلایل مختلف گران شده است. قطعاً این باعث ریزش مخاطب خواهد شد. اما من مردد و مشکوکم که این مسئله باعث کاهش خلاقیت ادبی شود. برای این‌که فضاهای مجازی امروزه تا حدی موفق شده‌اند عطش انتشار آثار را پوشش بدهند و خوشبختانه یا متأسفانه مخاطبان هم تا حدی از فضای ادبیات کتبی به سمت ادبیات مجازی سوق داده شده‌اند. به همین خاطر فعلاً ما دچار بحران در این زمینه نیستیم اما مشکل زیاد داریم.
حمیدرضا شکارسری در پایان بیان کرد: ما هنوز که هنوز است، در مقایسه با هزینه‌های دیگر، قیمت کتاب را در سطح دیگر اقلام زندگی بالا نمی‌بینیم. رشدی که مثلاً در قیمت اقلام مصرفی روزمره به وجود آمده، اگر قرار بود در قیمت کتاب ایجاد شود، دیگر کسی به سمت کتاب شعر نمی‌رفت. ولی هنوز ما قیمت کتاب‌ها خصوصاً کتاب‌های شعر را در مقایسه با دیگر اقلام مصرفی بالا نمی‌بینیم.
