خبرگزاری ایسنا: شهریور ماه سال 1394 با انتشار خبر سرقت کتیبه دوران اسلامی در شهرستان سمیرم، اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان اعلام کرده بود: این کتیبه تاریخی هیچ نوع خطوط یا نشانه مشخصی نداشت، اما در اوایل دهه 90 توسط اداره کل در کاوشهای باستانشناسی کشف شد، که، چون در دل کوه قرار داشت، عوامل طبیعی باعث فرسایش آن شده و خطوط آن خوانا نیست. اما بعد از بررسیِ خطوط مبهم روی کتیبه، این نتیجهگیری به دست آمد که خطوط موجود، خط کوفی و متعلق به سدههای اولیه دوران اسلامی بوده است. در آن زمان یک متر مربع از این کتیبه سرقت شد. سارقان به صورت کاملا حرفهای و با استفاده از تجهیزات و امکانات، این اثر تاریخی را که قرار بود در فهرست آثار ملی به ثبت برسد از کوه برش داده و به سرقت بردهاند.
سرانجام بعد از گذشت حدود سه سال، شنبه 25 اسفند روابط عمومی یگان حفاظت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با انتشار خبری از کشف این کتیبه خبر داده است.
سردار امیر رحمتالهی - فرمانده یگان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - در توضیح این خبر گفت: به دنبال اخبار بهدستآمده از همیاران میراث فرهنگی، مبنی بر ردیابی کتیبه سرقتشده قلعه سنگی شهرستان سمیرم در سال 94 و معرفی برخی عاملان سرقت، موضوع در دستور کار قرار گرفت و بلافاصله نیروهای یگان حفاظت استان اصفهان بعد از تحقیقات اولیه، هماهنگیهای لازم را انجام دادند و با همکاری مراجع قضایی و انتظامی دو نفر از عاملان سرقت در شهرستان سمیرم را دستگیر کردند.
او توضیح داد: به دنبال اعتراف اولیه متهمان مبنی بر فروش این اثر تاریخی در استان یزد، نیروهای یگان حفاظت استان اصفهان با همراهی ماموران انتظامی در یزد، با انجام تحقیقات گسترده و به محض شناسایی محل دقیق نگهداری کتیبه، در عملیاتی غافلگیرانه، این اثر تاریخی استان اصفهان را کشف و ضبط کردند و دیگر متهمان پرونده نیز دستگیر و به مرجع قضایی فرستاده شدند.
به گفته کارشناسان باستانشناس اصفهان، این کتیبه قبل از سرقت نیز بر اثر قرار داشتن در معرض عوامل طبیعی، در سالهای گذشته به شدت آسیب دیده و متون آن قابل خواندن نبود. از سوی دیگر سارقان در سالهایِ قبل از سرقت نیز به صورت ناشیانه با تعرض به این بنای تاریخی اقدام به تخریب آن کرده بودند، به اندازهای که بعد از سرقت کتیبه، اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اعلام کرد: «کتیبه بهسرقترفته از قلعه سمیرم صرفا ارزش فرهنگی دارد و فاقد هرگونه ارزش مادی است.»