به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: همیشه حرف و حدیثهای زیادی در مورد علایق رنگی سیاسیون وجود داشته که برخی از آنها پرتکرارتر هستند. در این میان اما حکایت دلدادگی احمدینژاد به استقلال، جدیتر از سایر داستانهاست و به دفعات از سوی منابع گوناگون مورد تأیید قرار گرفته است. گفته میشود احمدینژاد مخصوصاً به فرهاد مجیدی علاقه دارد؛ تا جایی که به روایت عبدالرضا داوری، مشاور رئیس دولت سابق، در دوران مسؤولیت احمدینژاد جلسات دوستانه زیادی بین طرفین برگزار میشده است.
از این نظر، احمدینژاد معمولاً با رئیس دولت اصلاحات مقایسه میشود که هوادار پرسپولیس بود. مشهورترین نمونه از تعلق خاطر رئیس دولت اصلاحات به پرسپولیس، مربوط به مداخله او در پرونده شکایت السد قطر از سرخپوشان ایرانی به خاطر تخطی از قرارداد انتقال علی دایی میشد؛ جایی که قرمزها از سوی فیفا محکوم به پرداخت غرامتی سنگین به باشگاه السد شدند اما چون پولی در بساط نبود، رئیسجمهور وقت مداخله کرد و در حاشیه دیدارش با امیر قطر با ذکر یک جمله به ماجرا فیصله داد.
واکنش فتحاللهزاده و کواکبیان
طی چند روز گذشته اقدام ناگهانی احمدینژاد برای تماشای بازی استقلال و السد، با واکنشهای زیادی مواجه شده است. به عنوان مثال علی فتحاللهزاده، مدیرعامل اسبق استقلال که در دوره احمدینژاد هم این مسؤولیت را بر عهده داشت تأیید میکند که: «احمدینژاد استقلالی بود اما رئیس دولت اصلاحات به پرسپولیس علاقه داشت.» دیروز اما در یک واکنش بامزهتر، مصطفی کواکبیان که از نمایندگان اصلاحطلب مجلس محسوب میشود در مورد اقدام اخیر احمدینژاد به سایت ورزش سه گفته: «به نظرم بهتر است به نام خوش استقلال توجه شده و این نام خوش را با این رفتار خراب نکنیم.»
مقایسه عملکرد سرخابیها در دو دولت
به هر حال طبیعی است که سیاسیون هم مثل شهروندان عادی به یک تیم خاص علاقه داشته باشند، اما مساله کلیدی اینجاست که آنها نباید بعد از رسیدن به مسئولیت، از قدرتشان در جهت تبعیض به سود تیم خودی و تخریب تیم حریف استفاده کنند. این اتهامی است که معمولاً به رؤسای دولت «رنگی» زده میشود؛ اما حرف و حدیثهایی از این دست چقدر میتواند صحت داشته باشد؟ در این میان مقایسه دستاوردها و افتخارات سرخابیها در دولت اصلاحات و مهرورزی (احمدینژاد) میتواند قابل توجه باشد. دولت اصلاحات در ایران از نیمه نخست سال 76 آغاز شد و تا نیمه نخست سال 84 به طول انجامید. در این دوران حال هر دو تیم سرخابی پایتخت نسبتاً خوب بود. در سال نخست استقرار دولت اصلاحات، این استقلال بود که قهرمان لیگ آزادگان شد. آنها سه سال بعد در فصل 80-79 هم این قهرمانی را تکرار کردند، اما تا پایان دولت دوم اصلاحات دیگر جام قهرمانی لیگ را بالای سر نبردند. همچنین استقلال در این سالها دو بار هم قهرمان جامحذفی شد.
در نقطه مقابل پرسپولیس در سالهای 77، 78 و 81 سه بار قهرمان لیگ سراسری شد و یک قهرمانی حذفی هم بهدست آورد. پس هر دو تیم سرخابی در دوران اصلاحات 4 جام بهدست آوردند؛ پرسپولیس سه لیگ و یک حذفی، استقلال هم دو لیگ و دو حذفی. دولت مهرورزی به ریاست محمود احمدینژاد از نیمه نخست سال 84 شروع شد و تا نیمه نخست سال 92 ادامه یافت. در این دوران استقلال معمولاً از نظر در اختیار داشتن مهرههای تراز اول در وضعیت مناسبی به سر میبرد. استقلال بلافاصله در اولین سال دولت احمدینژاد نخستین قهرمانی لیگ برتریاش را بهدست آورد. آنها دو بار دیگر هم در سالهای 88 و 92 این عنوان را تکرار کردند. در این بازه زمانی، استقلال دو قهرمانی جامحذفی هم بهدست آورد تا مجموعاً پنج عنوان قهرمانی در دولت مهرورزی داشته باشد. در نقطه مقابل اوضاع برای پرسپولیسیها چندان خوشایند نبود. این تیم طی دوران 8 ساله صدارت احمدینژاد، تنها یک بار در سال 87 قهرمان لیگ برتر شد و البته دو بار متوالی هم جامحذفی را بهدست آورد.
وزیر پرسپولیسی، رئیسجمهور استقلالی؟
در دولت تدبیر و امید اما بیشتر اوضاع به کام قرمزها بوده و استقلال فعلاً در این پنج سال نتوانسته قهرمانی لیگ را جشن بگیرد. در این میان کلیدواژه «دولت پرسپولیسی» به ترجیعبند اعتراض استقلالیها تبدیل شده است. با این وجود گذشته از وزیر ورزش که بهخاطر هواداری علنی فرزندش از پرسپولیس تحت فشار است، گفته میشود شخص حسن روحانی بیشتر به استقلال گرایش دارد. مرداد 94 سایت «نامهنیوز» در گزارشی کوتاه از دیدار روحانی با بازیکنان تیمملی فوتبال کشورمان نوشت: «روحانی در زمان دیدن یکی از اعضای استقلالی تیمملی خوشوبش گرمی با او داشت و یکی از افراد نزدیک به رئیسجمهوری، وی را بازیکن سابق تیم مورد علاقه روحانی معرفی کرده است!»