یارب مباد آنکه پیاز معتبر شود ..

 یاداشت هایی برای پیاز..

برسد به دست پیاز فارسی زبان..

از اونجایی که تو قلدر تر از این حرفایی و خیلی زود میسوزونیمون .. نمیشه تو این وضعیت پیچیده اقتصادی و اجتماعی جامعه تو وقتایی که سیل داره محل تولدتو با خودش میبره ..

نمیتونم تورو مقصر اصلی این وضعیت رو مخی بدونم..

 یادم تورا فراموش پیاز جان..

دلخوشی ما بودی،

ای محبوب سفره های ایرانی و افغانی  ..

جای تورو کنار املت کی میتونه بگیره؟

تا کی میخوان صادرت کنن تو کشورایی که نمیتونن با دل و جون قدرتو بدونن؟

پیاز عزیزم ..

حالا که این نوشته رو میخونی کسی که مسبب کمرنگ شدنت تو خونه ما شده  ،

شاید برای ناهار کباب تابه ای خورده با تو..

خبر داری که کم کم داری جای دلارو میگیری؟

اجالتا به عمه قرمزه پیرت بگو که یکم ذوق کنه ..

شاید از بیکاری و تنهایی موهاشو واسه عید سبز نکنه که اوضاع خراب تر از اون حرفاس ،..

البته اشتباه کرد چون کلی پول رنگ و دکلره داد ..

اما دیگه کسی نگاشم نمیکنه ..

حتی شوهر عمت ..

شاید اگه لباس خلبانی ، ملوانی هاشو بپوشه بیشتر جواب بده !

 

 چاره ای نیست انگار باید تورو به لیست بلند بالای کنار اومدنامون اضافه میکینم..

یه روز  با قیمه و قارچ کنار میایم ..

یه روز  با قرمه سبزی بدون پیاز…

شاید ازت پودر درست کنن و بهت طعم دهنده های مجازی بزنن ولی خودتم میدونی هیشکی و هیچ چیزی  جای خودتو نمیگیره ..

آقای پیاز ..

شاید ندونی ولی خبرنگارای این ور آبی میگن همه چی آرومه ..

ولی همه ما آدمهای سیل زده و سیل نزده ، میدونیم که  بحران ملی شدی برای خودت ..

عادت کردیم به عادت کردن ..

اول دلار..

موبایل ..

حتی رب هم وفا نداشت ..

ولی تو یه چیز دیگه بودی همیشه ..

از تو همچین انتظاری نداشتیم  تو داشتی خیلی خوب کارتو میکردی …

به عنوان یه پیاز تونستی خودتو خوب به ما نشون بدی !

حتی داشتی به رشد جمعیتم کمک میکردی !

شاید نمیدونستی داری چیکار میکنی ، اما تنظیم خانواده ای بودی برای خودت..

از حق نگذریم ، شاید کم محلی ما باعث شد خیلی چیزا بهت بر بخوره ..

همون وقتی که اضافه خودتو فکو و فامیلتو از ناهار ظهر میریختیم دور ،

اشکاتونو ، ناراحتیاتونو وسط اونهمه آشغال و شلوغی نمیدیدم..

همون وقتی که لختت میکردیم و با مشت میکوبیدم تو سرت باید فکر اینجاهاشو میکردیم که یه وقت ، یه روزی نشه که با اسکناس بکوبی تو سرمون و بگی :دیدی؟ من همونما! همون پیاز تنده که تو سری میخوردم ازت..

البته به تو هیچ عیبی وارد نیست ، اما وقتی یهو از دلار هم گرون تر شدی  پرهایمان ریخت لامصب!

روزی چهار ،پنج هزار تومن آخه ؟

دقیقا بهمون بگو قراره چند برابر بشی؟

دقیقا بگو از کی نمیتونیم دیگه خورشت و کلی غذا  با پیاز بخوریم؟

بالاخره اگه قبلش بدونیم ، سعی میکنیم انعطافمونو با رشد قیمتات تنظیم کنیم..!

آخه لعنتی تو ، توی غذها، حکم آب رو توی کره زمین داری..

اگه نباشی نمیمیریم .. اما سخت میشه همه چی..

شایدم مردیم از بی غذایی و بد مزگی خوراکی هایی که میخوریم..

خوشمزه جان ..

بهمون یه خبر خوب بده لطفا ..

یه دلخوشی..

یه امیدی..

امید بخوره تو فرق سرمون ..

یه دیزی با پیاز از ته دلی ..چیزی..

حالا که وضعت خوب شده بیا برگرد ..

ما آدم های قدر نشناسی نیستیم !

قول میدیم اگه بیای ازت خوب استفاده کنیم!

مثل مرغ و گوشت باهات  خیلی مجلسی رفتار کنیم ..

هرچند تو به ما رکبی زدی که بخایم یا نخایم باید باهات مهربون باشیم..

الان تو این شرایط روزمره که رفقات هی روز به روز گرون تر میشن..

اسپری زدید درسته؟؟!!

 

ما حتی دلمون میخواد هم سر پیاز باشیم هم با اجازه شما ته پیاز ..

با توجه با این که میدونم و تکرار میکنم که زورت زیاده و دلارا  زیر دستت مثل دستمال کاغذین ..

ازت خواهش میکنم وقتی میری دسشویی که چیز کنی ،

یکم بیشتر زور بزن .. شاید زورای آخرت باشه و یکم راه هموار تر بشه واست ..

واسه ههمون ترجیحا..

امیدوارم آیندگان برای چهل سال گذشته خودشون که نتونستن رنگ پیازو مثل خیلی چیزای دیگه (گوشت ، مرغ ، رب ، گوجه ، و خیلی چیز های دیگهکه مطمنا  کامینگ سوووناست ) باز خواست نکنن و غر نزنن که چرا از این مملکت بدون پیاز فرار نکردین ..

 دانستنیها برای تو:

واسمون خبر آوردن که صادر میشدی ناقلا!

ما دل خوشی از تو اون سیب زمینی پوست کلفت نداریما..، گفته باشم ..

خوب شد که جلو صادراتتونو گرفتن ..

هرچند که به حال ما فرقی نمیکنه ،

شاید فردا هزار تومن ارزون بشی ..

ولی به جات گوجه رو صادر میکنن ..

واقعا مسئولای مبتکر  که همشون مدیریت بحران بلدن ..،

چه مشکلی با مواد اولیه املت دارن؟

اول رب گرون میشه ..

بعد تخم مرغ ..

الانم که پیاز ..

گوجه هم برنامه بعدیشونه ..

پیاز جون لطفا ! اگه کنارت گوجه میبینی بهش بگو مایو و بیکینیشو آماده کنه که میخوان بفرستنش اروپا..

از الان بهش بگو که خوشحال بشه ..

دمت گرم ، مشتی هستی و سفره دار..

 

اما از حق نگذریم و بخوایم حقیقتو بگیم ،

اینو هممون میدونیم که  لذتی که سیب زمینی سرخ کرده .. و تو ی عالیجناب  با دیزی داری ،

حتی بیشتر از دسشویی رفتن تو خونه خودمونه بعد یه سفر طولانی ..

پیاز عزیزم !

در آخر ..

ازت تشکر میکنم بخاطر همه بودنات و تحمل کردن و تو سری خوردنات ..

با قلبی پر از انبوه نبودنت در خورشت ها و غذاهای گرممون..

آرزو میکنم هیچ وقت سرت سبز نشه..

و سر ما فارسی ها  هم گرم سیل نشه ..

چون فراموشی تو فراموشی همه تندی هاست ..

 

به عمه  ی قرمز خوشگلت سلام برسون بگو همه ما امیدواریم .. امیدشو از دست نده . .

اگه زنده ای و هنوز کاملا سبز نکردی جواب این نامه رو برام ایمیل کن..

من زبان پیازی بلد نیستم

امیدوارم مترجمی پیدا کنی که حرفامو متوجه بشی…

 

از طرف یک مردادی نگران