اگر به خاطر ناکامی های زندگی، مرتبا به گذشته و اشتباهاتی که احیانا داشته اید فکر میکنید بهتر است که این دلمشغولی ها را کنار بگذارید چراکه ظاهرا امکان سفر به گذشته وجود دارد و میتوانید اشتباهات تان را جبران کنید.
یکی از اساتید دانشگاه بریتیش کلمبیا اخیرا دلایلی را در رابطه با عملیاتی بودن سفر در زمان ارائه کرده و بر این باور است که دلایلش می توانند واقعی باشند.
بن تیپت استاد ریاضیات و فیزیک دانشگاه بریتیش کلمبیا در بیانیه خبری که روز پنجشنبه منتشر کرد اینطور آورده است:
مردم سفر در زمان را افسانه و داستان می دانند و ما نیز چون چنین اتفاقی رخ نمی دهد تصور می کنیم ممکن نیست اما به لحاظ علم ریاضی سفر در زمان امکان پذیر است.
این یافته قطعا می تواند انرژی و هیجان تازه ای را به مباحث مطروحه حول عملیاتی بودن سفر به گذشته تزریق نماید.
تیپت در اثبات گفته خود فرمولی را براساس نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین ارائه کرده که براساس آن اجرام کیهانی عظیم نظیر ستاره ها و سیاهچاله ها می توانند بر مکان و زمان اثر بگذارند. گفتنی است امواج گرانشی که پیشتر مشخص شد به واسطه برخورد سیاهچاله ها شکل گرفته اند این نظریه اینشتین را تایید می کنند.
در واقع ستاره های بزرگ می توانند باعث شوند که اساس بعد مکان-زمان دچار خمیدگی شود و این پدیده به باور تیپت می تواند در خمیده شدن مدار سیاره ها حین حرکت شان در فضا نقش داشته باشد.
این استاد دانشگاه در ادامه توضیحات خود آورده:
جهت زمانی مربوط به سطح مکان-زمان نیز از خود انحنا دارد. جدیدترین شواهد نشان می دهند که هرچه ما به سیاهچاله ها نزدیک تر شویم زمان نیز کندتر حرکت می کند. الگوی ماشین زمان من هم از مکان-زمان منحنی استفاده می کند تا زمان را برای مسافران اندکی خمیده کند و دیگر در یک خط مستقیم سیر نکند. این انحنا نیز در ادامه می تواند ما را به گذشته باز گرداند.
بنابراین تمام آنچه باید بسازیم همین ماشین زمان است و آن وقت می توانیم به سال ها قبل باز گردیم.
البته باید در اینجا اضافه کنیم که این کار گرچه به لحاظ ریاضی عملیاتی است اما هنوز هم نمی توان ماشینی برای سفر در مکان-زمان ساخت چراکه برای این منظور به مواد خاصی نیاز است (برخی مواد ماورایی) تا به بُعد مکان-زمان انحنا بدهیم اما این مواد هنوز هم که هنوز است کشف نشده اند.
تیپت ماشین زمان مدنظرش را «دامنه قابل عبور برگشتی نامتعارف در مکان-زمان» خوانده که به اختصار TARDIS به آن گفته می شود و جالب است بدانید که استیون هایوکینگ، کیهان شناس مشهور بلافاصله بعد از انتشار این خبر، اعلام نمود که حتی اگر سفر در زمان هم ممکن باشد باز هم ما نمی توانیم به گذشته برگردیم.
با این همه، محاسبات تیپت نشان می دهند که TARDIS (نوعی حباب مفهومی از مکان-زمان) می تواند با سرعت هایی که بعضا نور را پشت سر می گذارند، به سمت عقب یا جلو حرکت نماید.
اما در اینجا باید بار دیگر یکی از اظهارنظرهای مطرح اینشتین را به یادتان بیاوریم که طبق آن، هیچکس نمی تواند سریع تر از نور حرکت کند چراکه اگر اینطور بود، سفر در زمان نیز ممکن بود.
بنابراین در پایان می توانیم اینطور نتیجه بگیریم که برای ساخت ماشین سفر در زمان، نخست باید مانع نور را پشت سر بگذاریم و در ادامه نوعی ماده ماورایی (نظیر همان مایعی که به گفته دانشمندان جرم منفی دارد) ابداع کنیم که قوانین فیزیک را پشت سر بگذارد و از طریق آن ماشین زمان را بسازیم.
