عکس‌های یک مرد در حجم انبوهی از آب در فضای مجازی دست به دست شد؛ مردی که در میان سیل آق قلا، سعی در تثبیت ارتباطات مخابراتی منطقه داشت. کمی بعدتر مشخص شد که او «رمضان تاجیک» است؛ رئیس اداره مخابرات آق قلا. تاجیک از روزهای قبل از وقوع سیل تا همین امروز هم در تکاپوی این است که ارتباطات ثابت منطقه را حفظ کند و به گفته خودش تا به این لحظه، این ارتباطات ثابت مخابراتی حتی یک ثانیه هم قطع نشده است.
مدیر عملیات شبکه همراه اول از زحمات تاجیک تشکر کرده، گرچه خود تاجیک می‌گوید این توییت را تا اواسط عید ندیده و انتظاری هم برای تشکر از سوی مسئولین نداشته و ندارد.
اگرچه چند روزی طول کشید تا بتوانیم او را برای گفتگو پیدا کنیم اما تاجیک با وجود اینکه سیل خانه و کاشانه و شهرشان را تا حد زیادی نابود کرده، با انرژی صحبت می‌کند؛ لا به لای حرف‌هایش هم پر از شوخی و خنده است. اول فروردین ماه تولدش بوده و این تولد را میان سیل گذرانده است. او به دیجیاتو می‌گوید قبل از اینکه سیل شود، در جلسات مدیریت بحران شرکت می‌کرده و از زمانی که زمزمه‌های وقوع سیل شنیده شده، سعی کرده تا بتواند تمهیدات لازم را در مواجهه با سیل اجرا کند. تاجیک سطح منطقه را بازدید می‌کرده تا ببیند سیل ممکن است از کجا بیاید و از کجا خارج شود و با تهیه نقشه این راه‌ها، سعی کرده تا ارتباطات ثابت استان را سالم نگه دارد.
رمضان تاجیک هر ساعت سوخت ژنراتور را چک و آن را پر می‌کرده.
نبرد در تاریکی
خودش می‌گوید که ژنراتور تامین برق اداره مخابرات آق قلا، ده روز تمام بدون وقفه روشن بوده، در حالی که برق 80 درصد منطقه به دلایل منطقی و عقلانی توسط سازمان برق آق قلا قطع شده بود:
«من پیش از وقوع سیل هم دائما این دستگاه و سایر دستگاه‌ها را شخصا چک می‌کردم. مخزن سوخت جنراتور باید چک می‌شد تا همیشه پر باشد. 29 اسفند بود که اولین سیل به سمت آق قلا سرازیر شد و من که مدیریت 30 مرکز مخابراتی را داشتم، باید حواسم را جمع می‌کردم تا بتوانم ارتباطات ثابت را حفظ کنم. اگر اختلالی در ارتباطات ایجاد می‌شد، مردم عملا از یکدیگر ناآگاه بودند چرا که برق منطقه رفته بود و همه جا تاریک بود. موبایل‌ها هم شارژ نداشتند. باید ارتباطات ثابت پایدار می‌ماند تا مردم بتوانند از همدیگر خبر بگیرند و به بیرون هم پیام بفرستند. این وظیفه مهمی بود که باید انجام می‌شد.»
خداوند پشت و پناهم بود
تاجیک در طول گفتگوی خود با دیجیاتو بارها و بارها به اینکه خداوند پشت و پناهش بوده اشاره می‌کند و تاکید دارد که این خواست خدا بوده تا بتواند در برابر مشکلات بایستد. او با وجود سابقه 20 ساله‌ای که دارد، توانسته پله پله از مقام کارشناس فنی به مدیریت برسد و برای همین از جمله مدیرانی است که آگاهی کاملی نسبت به مشکلات و حل آنان در حیطه کاری‌اش دارد.
رییس اداره مخابرات آق قلا روزهای اول وقوع سیل را هولناک توصیف می‌کند و می‌گوید تا 3 فروردین که کمک‌ها به منطقه رسید، آنها تک و تنها در برابر سیل مقاومت می‌کردند. او از افرادی می‌گوید که در خانه‌هایشان محبوس شده بودند چرا که تراکتورها هم نمی‌توانستند در روزهای اول وارد شهر شوند و صرفا قایق‌های موتوری بودند که در سطح شهر روی سیلاب می‌چرخیدند. او در خصوص پایدار نگه داشتن مرکز مخابراتی در چنین شرایطی می‌گوید:
«من از تانکر مخزن سوختی که داریم و 5 هزار لیتر گنجایش دارد، دائما سوخت به ژنراتور می‌ریختم و نمی‌گذاشتم حتی مقدار کمی از آن برای لحظه‌ای خالی باشد. ساعت به ساعت آن را چک می‌کردم چون از چند دقیقه بعد خود هم خبر نداشتیم. اتاق‌های اداری، شوفاژ خانه، شبکه کابل، اتاق دیزل و دیگر جاها پر از آب شده بود و با پمپ کف کش‌ها توانستم آب را خالی کنم و به سطحی برسانم که کابل‌ها اتصالی نکند. هرکدام از این پمپ‌ها چیزی حدود 4 اینچ آب را بیرون کشید.»
در چند قدمی مرگ
کاری که تاجیک انجام داده به قول خودش هیچ توجیه عقلانی نداشته مگر اینکه او بخواهد مطمئن شود تا خطوط ثابت پابرجا می‌مانند. در حقیقت خالی کردن آب این اتاق‌های پر از کابل، تا حد زیادی خطر مرگ داشته و او با ریسک بالایی که به جان خریده توانسته ارتباطات را برقرار نگه دارد:
«اگر ارتباطات قطع می‌شد، قطعا دچار یک آشوب در منطقه و چندین روستا می‌شدیم که راه‌های ارتباطی‌شان به اداره ما مرتبط است. سه شب اول به سختی تمام گذشت و ما نمی‌توانستیم از ساختمان اداره خارج شویم. تا روز هشتم عید رنگ خانه را ندیدم و در این روز بود که برای خداحافظی با پسرم که سرباز مرزبانی سیستان و بلوچستان است سری به خانه زدم.»
با چکمه وارد اداره می شویم
«منصور قرنجیک» از کارمندان این اداره است که برخلاف رییس خود در خانه شخصی‌اش محبوس باقی مانده بوده ولی از طریق تلفن ثابت با تاجیک در روزهای حادثه صحبت می‌کرده؛ قرنجیک می‌گوید که صد و هشتاد سانتی متر آب در حیاط منزلش وجود داشته و به هیچ وجه توانایی خارج شدن از منزلش را نداشته است. او از خساراتی که به اداره وارد شده می‌گوید:
«چندین پرونده به زیر آب رفته و کلی دستگاه‌های کامپیوتر و میزها و صندلی‌ها و لوازم الکتریکی نابود شده است. ما توانستیم در اداره مستقر شویم اما در حال حاضر همینجا هم با چکمه تردد می‌کنیم چرا که تا ارتفاع 20 سانتی متری آب وجود دارد و نیمی از این آب، لجن است. سعی کردیم تا حد ممکن اداره را محیط تمیزتری کنیم تا بتوانیم در آن مستقر شویم و خدمت‌گذاری به مردم را ادامه دهیم.»
با دل باید کار کرد
بسیاری از نقاط آق قلا تا همین چند روز پیش برق نداشتند و به گفته تاجیک و تیمش، آنها واقعا خسته شده‌اند اما توانسته‌اند در عین خستگی، وظیفه خود را به درستی انجام دهند.
رییس اداره مخابرات آق قلا مردم ایران را شریف‌ترین مردم دنیا می‌خواند چرا که کمک‌های مردمی آنها را نعمت بزرگی می‌داند و تاکید دارد که هیچ مردمی شریف‌تر از مردم ایران در دنیا وجود ندارد. از او درباره اینکه چطور انرژی پیدا کرد تا در هنگام سیل به فکر کارش باشد می‌پرسم؛ چرا که بر اساس شنیده‌هایم بیشتر مدیران ادارات و سازمان‌ها در روزهای اول سیل به نقاط جنوبی آق قلا رفته بودند و تاجیک تنها مردی بوده که در وسط سیل به کار خود ادامه داده است. او با خنده می‌گوید:
«باید با دل کار کرد برادر. با دل.»
