به گزارش ایسنا و به نقل از تکتایمز،" پال گرینگارد"( Paul Greengard) در سال 1925 در نیویورک متولد شد.
کارهای تحقیقاتی این عصبپژوه بزرگ منجر به بروز پیشرفتی بزرگ در روشهای درمانی بیماریهای عصبی و روحی شد.
گرینگارد در سال 2000 میلادی به همراه دو محقق دیگر به خاطر کشفیات مربوط به تبدیل و انتقال سیگنال در دستگاه عصبی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.
کار تحقیقاتی آنها به درک بهتر اختلالات مرتبط با ارتباط سلولها در بیماریهایی چون "پارکینسون"، " اسکیزوفرنی"، " افسردگی" و "اعتیاد به مواد مخدر" کمک کرد.
"ریچارد پی. لیفتون"(Richard P. Lifton ) رئیس دانشگاه "راکفلر"( Rockefeller) درباره گرینگارد اظهار کرد، اکتشافات وی به درک بیوشیمی سلولهای عصبی کمک کرد.
این دانشمند از انجام کارهای تحقیقاتی باز ننشست و در سن 60 سالگی توسط جامعه علمی نادیده گرفته شد زیرا در آن زمان همکارانش معتقد بودند که سلولهای عصبی منحصراً از طریق امواج الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. ولی گرینگارد ثابت کرد که این گونه نیست.
وی در سال 2011 در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: من تا مدت زمانی طولانی تصور میکردم که کار تحقیقاتی من پذیرفته نمیشود.
گرینگارد تا همین چند سال اخیر به مطالعه مغز انسان ادامه داد و به طور ویژه روی درک بهتر اختلالاتی چون "آلزایمر" و "پارکینسون" کار کرد.
یکی از کارهای برجسته و ارزشمندی که گرینگارد به همراه همسرش انجام داد، این بود که از جایزه نقدی نوبل خود برای شناسایی زنان محققی استفاده کرد که در زمینه تحقیقات زیست پزشکی فعالیت میکنند.
وی در نهایت در سن 93 سالگی در ایالت "منهتن" درگذشت.