از پس سال های دور ، پشت در خیالت مانده ام …
یک شب مرا مهمان خواب و خیالت نمی کنی ….؟!
سید حسین دریانی
می آیی ، خانه روشن می شود
میروی ، خانه خراب
به رعد و برق می مانی مگر
رضا کاظمی
احتیاط!
در این شهرِ لاکردار
تمام کوچه باغ های عاشقی
به اتوبان های تنهایی وصل می شوند…
بیچاره منم
وقتی که چاره تویی …
من با غزلی قانعم و با غزلی شاد
تا باد ز دنیای شما قسمتم این باد
محمد علی بهمنی
من این روزها…
صدای ثانیه ثانیه ی فراموش شدنم را می شنوم…
من آنقدر با وسعت نبودن تو زیسته ام…
که دیگر آمدنت دردی ازمن دوا نمیکند!!!
نیا”””
مدتهاست که “بجای تو”
با “جای تو” انس گرفته ام…
همه ی من !
وقتی نیستی ،
زندگی چیزیست شبیه ، کارِ اداری !
روزا بغض و شبا هق هق
تماشایی شده حالم …
همیشه مقدار ثابتی “یاد تو ” در من هست ….
زمانی به شکل رود
گاهی باران ….
و این اواخر که دیر به دیر به دیدارم می آیی
مثل ابر ….
مرا باور کنی یا نه !
تویی پایان ویرانی…
بوی عطرت فضا را عطراگین کرده
معلوم است تو هم دلتنگی
در خیالم به انتظارت خواهم ماند
مینویسم سرشار از عشق
برای تویی که همیشه
تنها مخاطب خاص دلنوشته های منی
برای تو که بخوانی و بدانی
دوست داشتنت در من بی انتهاست
باران احساس که بارید
کلمات شکل عشق میگیرند
دستم میرقصد برای نوشتن
میدانی؟
اگر عشق حکم زندگیست
از تمام زندگی میشود ترانه ی عشق کشید
تنهایی کوچکم را گرفت
تنهایی بزرگی را به من هدیه داد
از این زنی که عاشقت بوده است ،
کم کم غمت یک مرد می سازد
زن تا ابد با عشق می سوزد ،
زن تا ابد با درد می سازد …
الهام دیداریان
