بررسی Hotel Mumbai؛ فیلمی پر از هیجان بر اساس یک داستان واقعی

«هتل بمبئی» فیلمی است که هم جنبه‌های ناراحت‌کننده و هم احساساتی حمله تروریستی هند در سال 2008 را به تصویر کشیده است. واقعه‌ای که 4 روز طول کشید و 164 کشته و صدها زخمی به جا گذاشت. فیلم اساسا روی وقایع و اتفاقاتی در اطراف هتل کاخ تاج محل لوکس تمرکز می‌کند. آنتونی ماراس Anthony Maras نویسنده و کارگردان اثر، بیشتر به حوادث اصلی و درام داستان چسبیده، اما با روشی تأثیرگذار و همدلانه این کار را انجام داده است.

همچنین بخوانید:
بررسی Mile 22؛ مارک والبرگ مأموریت ویژه‌ای دارد

بی‌شک، اولین فیلم بلند او به اندازهٔ بازی‌ها درست از آب در آمده است. حضور دو پتل Dev Patel، آرمی همر Armie Hammer و جیسون آیزکس Jason Isaacs در فیلم تولیدی استرالیا مؤثر بوده است.

پیش از این، یک مستند تلویزیونی استرالیایی به نام «Surviving Mumbai» در سال 2009 دربارهٔ این واقعه ساخته شده بود و حالا پس از یک دهه فیلم «هتل بمبئی» به اکران در آمده است. ناگفته نماند که فیلم‌برداری این کار از سال 2016 و در شهر آدلاید استرالیا آغاز شده بود.
پتل در دومین فیلم استرالیایی‌اش پس از «شیر» Lion که برای بازی در آن نامزد جایزه اسکار نیز شد، نقش آرجون Arjun یک دربان سیک را بازی می‌کند. این شوهر و پدر شیدا چند روز پیش از شروع انفجارها در اطراف بمبئی، روزهای پرهیاهویی را می‌گذارند و حتی اشتباها بدون کفش به آشپزخانه می‌رود.

به او دستور می‌دهند تا به خانه بازگردد اما او به همانت اوبروی Hemant Oberoi سرآشپز مهربان (انوپم کهیر Anupam Kher) التماس می‌کند تا اجازه دهد بماند؛ آنها فرزندی در راه دارند و آرجون به ذره ذرهٔ حقوقش نیاز دارد. با این وجود، شانس آرجون به ‍‍پذیرایی از مهمانی خصوصی پرخرج واسیلی Vasili بازرگان روسی (آیزکس) منتهی می‌شود.
جان کلی John Collee («تانا» Tanna، «ناخدا و فرمانده: آخر دنیا» Master and Commander: The Far Side of the World) به همراه ماراس نویسندگی فیلم‌نامه را برعهده داشت. روایت این داستان واقعی با معرفی شخصیت‌ها پیش از قرار دادن آنها کنار هم شکل گرفته است.

جدا از واسیلی بدخلق، زهرای ثروتمند (نازنین بنیادی) به همراه همسر آمریکایی‌اش دیوید (همر)، نوزاد و سالی Sally پرستار (تیلدا کوبهام-هروی Tilda Cobham-Hervey) در یکی از سوییت‌های لوکس مستقر می‌شوند. در کافه نزدیک هتل، ادی Eddie (انگس مک‌لارن Angus McLaren) و بری Bree (ناتاشا لیو بوردیزو Natasha Liu Bordizzo) دو توریست استرالیایی شاهد حمله اولیه با تفنگ می‌شوند. و دو جوان تیزبین که آمادهٔ شروع حملهٔ مرگبارشان و ورود به هتل هستند را می‌بینیم.
مدیر هتل اعیانی داستان به تفکر «مهمان خداست» تأکید ویژه‌ای دارد، هرچند در نهایت اعمال کارکنان ازخودگذشته پس از وقوع حادثه، این ایده را به چالش می‌کشد.

«هتل بمبئی» با بازی‌های برجستهٔ بازیگرانش، یک فیلم عالی است که به‌جای اغراق و اکشن‌های اضافه، به آرامی همدردی می‌کند و قهرمانی هوشیار دارد. هرچند نام‌های شناخته‌شده‌تر به جذابیت کار کمک کرده، حضور پتل و حمایت کهیر، بنیادی و کوبهام-هروی درعین آسیب‌پذیری‌شان، بسیار ماهرانه در نقش‌هایشان از آب در آمده است.
با این وجود، ماراس که پیش از این دو بار برای فیلم‌های کوتاهش برنده جایزه شده، می‌داند که چطور کشمکش لازم را در لحظه‌های حساس به‌طور مختصر پیچ و تاب دهد. نیک رمی متیوز Nick Remy Matthews (کارگردان اثر برجسته «دختر یک‌چشمی» One Eyed Girl) فیلم‌بردار نیز به خوبی می‌داند که چطور با خشونت و بی‌خشونت تأثیر تصویری قوی روی مخاطب بگذارد.

اگر هتل کاخ تاج محل که ظاهری درخشان دارد با گلوله‌، خون و جسدها پر شده، خیابان‌های بمبئی که بیشتر در شب‌ها دیده می‌شود نیز تاریک و شلوغ بوده و تقریبا به همان اندازه مهیج است. هر دو لوکیشن‌ها با چشمان دقیق برای فضا کادربندی شده‌اند – گاهی تمرکز روی در کمین بودن خطر است، گاهی وجود امنیت را به تصویر می‌کشند – هرچند تماشاچیان به ندرت در چنین تکاپویی احساس آرامش می‌کنند.
این مقاله برگرفته از نوشتهٔ سارا وارد Sarah Ward در سایت screendaily.com است.

نظر سایر منتقدان درباره این فیلم چیست؟

اندی هوول Andy Howell ؛ فیلم تریت Film Threat

هیچ کلامی قادر به بازگویی حس فیلم نیست، زیرا حسی که از تماشای این فیلم به بیننده دست می‌دهد مثل مشتی است که به شکم کوبیده می‌شود.

رکس رید Rex Reed ؛ آبزرور Observer

«هتل بمبئی» فیلمی است که بیشتر روی نمایش قتل‌عام و خشونت تمرکز دارد و با نشان دادن راه‌های مختلف هر کدام از افراد از هر طبقه اجتماعی، فرهنگ و عقیده که به دنبال یافتن قدرت و شجاعت برای همبستگی و تلاش برای نجات از این وضعیت یکی شده‌اند، به چالش بزرگتری دست پیدا کرده است.

چندلر لواک Chandler Levack ؛ گلوب و میل (تورنتو) The Globe and Mail

آنتونی ماراس یک تریلر مهیج ساخته که با استفاده از خشونت و تنش زیاد به تأثیر خیره‌کننده‌ای دست یافته، اما کمبود شخصیت‌‌پردازی عمیق‌تر نیز حس می‌شود.

ریچارد روئپر Richard Roeper ؛ شیکاگو سان-تایمز Chicago Sun-Times

یک یادآوری هراس‌انگیز و با ارزش از بازی‌های دیوانه‌وار و بازی‌های قهرمانانه که هیچگاه نباید از یادها برود.

رابرت آبل Robert Abele ؛ رپ TheWrap

شاید بهترین چیزی که راجع به «هتل بمبئی» بتوانم بگویم این است که مدام منتظر بودم این فیلم به «جان‌سخت» Die Hard تبدیل شود، که خوشبختانه این اتفاق هرگز رخ نداد.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.