حدود یک ماه قبل از آغاز سال 98 بود که زمزمه مذاکره بین کمپانی آتو واز روسیه و طرفین ایران برای مونتاژ نمونه های روسی محصولات رنو (با برند لادا) در خطوط تولید ایران در رسانه ها مطرح شد اما حالا خبر می رسد که این مذاکرات در مراحل ابتدایی به در بسته خورده است و شانس چندانی برای حضور روس ها در جاده مخصوص وجود ندارد
در این رابطه مازیار بیگلو، دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو کشور چندی پیش در همین رابطه از شانس اندک همکاری با شرکای روسی خبر داده بود. به گفته ایشان: صحبت با لادا توسط خودروسازان، سابقه طولانی دارد و از حدود 15 سال قبل شروع شده است. در واقع از زمانی که خودروسازی روسیه پوست‌اندازی کرد و شرکت‌هایی مانند رنو، جنرال‌موتورز و... در آن سرمایه‌گذاری کردند. لادا در حال حاضر در کارخانه آوتوواز تولید می‌شود. اما تا امروز هیچ اتفاقی میان دو خودروساز بزرگ و قطعه سازان با خودروساز روس نیفتاده است.
در زمان همکاری با رنو در دوره برجام ناگهان همه متوجه شدند سازمان گسترش مذاکرات را پیگیری می‌کرد. الان در مورد لادا نیز گمان می‌رود این سازمان جزو متولیان باشد. از طرف دیگر شنیده می‌شود احتمال پیشرفت مذاکرات توسط صنایع دفاع وجود دارد. این موضوع چقدر واقعیت دارد؟
ما نیز خبرهای پیرامون همکاری با روسیه برای تولید لادا در داخل کشورمان را شنیده‌ایم. اما هیچ کدام از جزئیات را ما هم نمی‌دانیم.
شما اشاره کردید مذاکره با خودروساز روس بیش از 15 سال پیش آغاز شده است. در این صورت چرا تا به حال به نتیجه نرسیده و پیش از این خبر خاصی در این زمینه شنیده نمی‌شد؟
روسیه از جمله کشورهایی است که کاغذبازی بسیار طولانی دارد. همین عامل هم باعث شده است حتی ما به عنوان یکی از همسایگان روسیه به راحتی نتوانیم با این کشور صادرات و واردات داشته باشیم. روسیه قوانین بازرگانی و گمرکی بسیار پیچیده‌ای دارد. ضمن این که قیمت روبل نیز مانند ریال همواره با نوسان ارزش زیادی مواجه است. در عین حال، طی سال‌های گذشته مذاکراتی هم با خودروسازان دیگر مانند فیات هم انجام شده است که آنها هم هیچ وقت به نتیجه نرسیده‌اند.
حال به نظر می رسد که این پیش بینی درست از آب درآمده است و امید چندانی برای احیای خطوط تولید رنو با استفاده از قطعات روسی وجود ندارد. در چنین شرایطی شاید تنها کشور باقی مانده برای مشارکت با خودروسازان ایرانی، هند باشد که البته از حیث تنوع و دانش صنعت خودروسازی، از چینی ها ضعیف تر است و شاید به همین دلیل نیز از تمایل بیشتری برای کسب تجربه در بازار ایران برخوردار باشد.
البته تاکنون برند خاصی در این رابطه مطرح نشده است اما باید منتظر ماند و دید که با توجه به شدت تحریم های صنعت خودروسازی، هندی ها تمایلی به چنین راهکاری نشان می دهند یا خیر؟
این وقایع در شرایطی است که با خروج رنو از ایران و سخت تر شدن تبادل مالی بین ایران و چین که بر روی تیراژ تولید خودروهای برلیانس تاثیر گذار بوده، پارس خودرو تصمیم به احیای خط تولید پراید 141 گرفته است و حالا به نظر می رسد که در شرایط پسا برجامی، بار دیگر سهم پلت فرم های قدیمی در خطوط تولید خودروسازان ایرانی رو به افزایش گذاشته است.
طبیعتا چنین رویکردی با برنامه های مربوط به قطع تولید پراید و یا اجباری کردن استانداردهای 85 گانه صنعت خودرو در تضاد است، اما به نظر می رسد که در شرایط فعلی مدیران جاده مخصوص برای حفظ بقای خطوط تولید، چاره ای جز افزایش تیراژ خودروهای قدیمی نداشته باشند.
