سرویس سبک زندگی: حتما تا به حال شنیده‌اید و یا دیده اید که طریقه نماز خواندن اهل سنت با مسلمانان تفاوت‌هایی دارد، که یکی از این تفاوت‌ها گذاشتن دست راست بر روی دست چپ در نماز است که استحباب آن در بین فقهای سه مذهب (شافعی، حنبلی،حنفی) از مذاهب چهارگانه اهل سنت مشهور است اما هدف از انتشار این مقاله شیعه کردن اهل تسنن نیست بلکه تنها مطرح کردن یک بحث علمی است که چرا اهل تسنن به صورت دست بسته نماز می‌خوانند و شیعیان به صورت دست باز؟ در ادامه این مطلب را به نقل از سایت تبیان می‌خوانیم.
آنچه درباره منشأ نمازخواندن برادران اهل تسنن به صورت دست بسته در تاریخ گفته شده این است که:
در زمان خلافت عمر، جمعی از اُسرای ایرانی را به نزد او آوردند. این گروه به منظور رعایت ادب نزد خلیفه، دستها را روی سینه بر هم گذاشته بودند. عمر از آنان پرسید چرا اینگونه ایستاده‌اید؟ آنان پاسخ دادند رسم ما آن است که در نزد بزرگان برای رعایت ادب و نشان دادن تواضع خویش، این چنین بایستیم. عمر این مرام را پسندید، و از آن پس دستور داد برای رعایت ادب و تواضع به درگاه الهی دستها را بر هم گذاشته و نماز را اقامه کنند، و این خلاف سنت و دستور رسول خدا(ص) بود. (جواهر الکلام، ج11، ص19؛ (به نقل از شبهای پیشاور ص 207)
به نظر شیعه این کار در نماز خلاف سنت رسول خدا بوده و بدعت و حرام است و انجام این کار را باعث بطلان نماز می داند.
البته این نکته هم قابل ذکر است که در مساله تکتّف (دست بسته نماز خواندن) حتی بین اهل سنت هم اتفاق نظر نیست. بعضی از علمای اهل سنت این کار را در نمازهای واجب، مکروه نیز می دانند. ابن رشد اندلسی در این باره می‌گوید:
درباره دست روى دست گذاشتن در نماز میان علماء (اهل سنت) اختلاف است، مالک ابن انس در نمازهاى واجب مکروه و در نماز نافله آن را جائز شمرده و جمهور آن را مستحب دانسته‌اند. علت این اختلاف نظر روایات صحیحى است که به دست ما رسیده که نماز پیامبر را توصیف مى‌کند و در آن نقل نشده که پیامبر دست راست روى دست چپ مى‌گذاشته‌اند. از طرفى به مردم امر شده که دست روى دست گذاشته نماز بخوانند (دستور دهنده معلوم نیست.)(بدایه المجتهد، جلد اوّل کتاب الصلاه فصل دوم، مسأله پنجم، ص136 ـ 193 به نقل از شبهای پیشاور ص 207)
چرا شیعیان نماز را با دست باز می‌خوانند؟
گذاشتن دست ها بر روی همدیگر روشی است که در دوران پیامبر (صلی الله علیه و آله) وجود نداشت و آن حضرت با دستان باز نماز بجای می آوردند و چون شیعیان در تمام زمینه ها از پیامبر (صلی الله علیه و آله) و ائمه ی اطهار (علیهم السلام) پیروی می کنند، این گونه نماز خود را می خوانند، ولی روش بستن دست ها بدعتی است که بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) ایجاد شد؛ یعنی در دوران پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اصلا وجود نداشت و در دوران خلیفه ی دوم شروع شد، از آن زمان به بعد این حالت باب شده و الآن هم اکثر سنی ها به روش خلیفه ی دوم عمل می کنند، ولی امامان معصوم (علیهم السلام) این روش را تشبه به اهل کفر و از اعمال مجوس ها می دانند و به شیعیان فرموده اند که به روش و سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) عمل کنند و نماز با دستان باز بخوانند.
در حدیثی ابی حمید ساعدی تمام اعمال پیامبر (صلی الله علیه و آله)را به هنگام نماز از اوّل تکبیر الاحرام تا آخر سلام نماز ذکر نموده است، اما هیچ گونه عملی مثل بستن دست ها را در نماز پیامبر (صلی الله علیه و آله) ذکر نکرده است، بلکه ذکر کرده که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) بعد از تکبیر دست ها را پایین آورده است و به دو پهلو چسباندند.(سنن بیهقی، ج 2، 72، 73، 101، 102؛ سنن ابی داود، ج 1، 194.)
این را هم می دانیم که ممکن نیست پیامبر (صلی الله علیه و آله) عمل مستحبی را در طول حیاتشان ترک کرده باشند.و هم چنین حماد بن عیسی از امام صادق(علیه السلام) خواستند تا نماز صحیح و کامل را به او آموزش بدهند و آن حضرت(علیه السلام) رو به قبله ایستاد و تمام مستحبات را به جا آورد و بعد تکبیر الاحرام گفته و قرائت را شروع کرده و ادامه دادند و نماز را همان طوری که الآن شیعیان می خوانند، خواندند و با سلام نماز را به اتمام رساندند. (الوسائل، ج4 باب1 من ابواب افعال الصلاة ج1) در این روایت امام(علیه السلام) همان نمازی که پیامبر (صلی الله علیه و آله) می خواندند را به حماد بن عیسی آموزش دادند و حالت گذاشتن دست روی دست دیگر را ذکر نکرده اند و اگر این عمل سنت بود، امام حتما آن را بیان می‌کردند.
هم چنین روایات زیادی از ائمه (علیهم السلام) وجود دارد که فرموده اند: این عمل تشبه به مجوس و اهل کفر است و نباید به آن عمل کرد.
با توجه به آنچه تاکنون گفته شد، روشن گردید که سنت بودن دست روی دست گذاشتن در نماز ثابت نشده است، بدین جهت می‌بینیم که ائمّه اهل بیت(علیهم السلام) از این عمل (گرفتن دست در نماز)، احتراز می‌کردند و آن را از افعال مجوس در مقابل پادشاه می‌دانستند.
محمّد بن مسلم از امام جعفر صادق یا امام محمّد باقر ‘روایت کرده، می‌گوید: به آن حضرت عرض کردم: حکم کسی که دستش را در نماز بر دست دیگر می‌گذارد، چیست؟ فرمود: این عمل، تکفیر است و نباید انجام شود.(تکفیر به معنی تعظیم در مقابل پادشاهان است.)
زراره از حضرت امام محمّد باقر (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: بر تو باد توجه به نماز، و در نماز تکفیر مکن(دستهایت را بر هم مگذار)، زیرا مجوس این عمل را انجام می‌دهند.
صدوق به سندی از امیر مؤمنان علی (علیه السلام) روایت کرده که آن حضرت فرمود: مسلمان دستهایش را در نماز جمع نمی‌کند و در حالی که در مقابل خدای عزّ وجلّ ایستاده است، تشبّه به اهل کفر (یعنی مجوس) نمی‌ورزد.( شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه:4، باب 15 از ابواب قواطع الصّلاة، حدیث 1، 2و 7)
در خاتمه یادآوری می‌کنیم که آقای دکتر علی سالوس بعد از نقل نظریات و فتاوای فقهای شیعه و سنّی، (در مورد نهادن دستها بر یکدیگر در حال نماز) به کسانی که دست روی دست گذاشتن را حرام می‌دانند حمله کرده و می‌گوید: «کسانی که قائل به حرمت و مبطل بودن این عمل هستند یا تنها آن را حرام می‌دانند، به واسطه تعصب مذهبی، بین مسلمین اختلاف و تفرقه ایجاد می‌کنند».(فقه الشیعة الإمامیه ومواضع الخلاف بینه و بین المذاهب الأربعه:183)
جا دارد از ایشان پرسیده شود: اگر تلاش و بررسی وتحقیق در کتاب و سنّت، شیعه را به این نتیجه رسانده که گرفتن دست در نماز، امری است که بعد از نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) پیدا شده و مردم در زمان خلفا به آن امر می‌شدند، گناه شیعه چیست؟ و در این صورت هر کس گمان کند که آن عمل جزئی از نماز است چه واجب باشد یا مستحب، تحقیقاً در دین امری را بدعت نهاده که از دین نیست. آیا جزای کسی که در کتاب و سنّت اجتهاد و تحقیق نماید این است که با تیر اتّهام به تعصّب مذهبی و ایجاد اختلاف، مورد هدف قرار گیرد؟
اگر این اتّهام بجا باشد، آیا امام مالک را نیز می‌توان این گونه متّهم کرد؟ زیرا او گرفتن دست را مطلقاً، یا در نمازِ واجب، مکروه می‌داند. آیا می‌توان امام دارالهجره را به تعصّب مذهبی و ایجاد خلاف متّهم کرد؟
به چه دلیل دست بسته نماز خواندن را نشانه تعصّب مذهبی و میل به اختلاف بین مسلمین نمی‌دانید؟ قضاوت با شماست.
