رانندگی با خودروهای روباز در هوای مطبوع لذت و هیجان خاص خود را دارد. اما یک باران سریع و ناگهانی کافی است تا لذت و هیجان به فراموشی سپرده شده و این فاکتورها جای خود را به دردسر و احتمالا تجاربی ناخوشایند بدهند.
شاید شما هم به این فکر کرده باشید که در چنین شرایطی افزایش سرعت خودرو می تواند از ورود قطرات باران به کابین و خیس شدن سرنشینان پیشگیری کند. انجمن خودرویی Drivetribe که توسط جرمی کلارکسون، جیمز می و ریچارد هموند پایه گذاری شده، اخیرا با انتشار ویدیویی در کانال یوتیوبی خود به این مساله پاسخ داده است.
به گفته مایک، مجری این ویدیو، دو نوع جریان هوا وجود دارد؛ این جریان ها عبارتند از آرام (laminar) و متلاطم (turbulent). جریان آرام همانگونه که از نامش پیداست، سرعت و فشار کمی دارد، حال آنکه سرعت و فشار جریان متلاطم بالاتر و بیشتر است.
لایه ای از هوا که با سطوح خودرو برخورد می کند، لایه مرزی (boundary layer) نامیده می شود. قسمت فوقانی چارچوب شیشه جلو، جایی که بخشی از بدنه به طور ناگهانی پایان می یابد، نقطه جدایی نام دارد. در این نقطه جریان هوا بسیار متلاطم می شود. وقتی سرعت خودرو افزایش پیدا می کند، منطقه جریان هوای متلاطم موجود روی کابین نیز بزرگ تر می شود.
آنطور که مایک می گوید هنگام حرکت، سرعت خودرو و زاویه شیشه جلو نقش زیادی در جلوگیری از ورود باران به داخل کابین ایفا می کنند. در اتومبیل هایی مثل مزدا میاتا که شیشه جلوی آن حالت ایستاده تری دارد، جریان متلاطم لازم برای منحرف کردن قطرات باران در سرعت های پایین تری تولید می شود. مایک پیش بینی می کند چنانچه با سرعت 45 مایل (72 کیلومتر) در ساعت با میاتا در یک هوای بارانی رانندگی کنید، از خیس شدن در امان خواهید بود.
در مقابل در اتومبیل هایی مثل فراری پورتوفینو که در آن شیب شیشه جلو ملایم تر است، به منظور جلوگیری از راهیابی باران به کابین، باید با سرعت بیشتری راند.
برخی از مدل های کانورتیبل (سقف جمع شونده) مرسدس بنز، در قسمت انتهایی چارچوب شیشه جلوی خود دارای تیغه هایی هستند. این تیغه های نقشی مانند ترمز هوایی مینیاتوری داشته و ضمن افزایش جریان هوای آرام، جریان هوای متلاطم را از فضای کابین دور می کنند. در یک هوای بارانی، این تیغه ها در جلوگیری از خیس شدن سرنشینان نیز موثر هستند.
