رکنا: این روزها برخی بیمارستان‌ها در راستای منافع اقتصادی خود، از بیمار هم سوءاستفاده اقتصادی می‌کنند و در نبود تدبیر مسؤولان، بیمار بیش از آنکه رنج بیماری را با خود به همراه دارد، باید با مشکلات جدیدی هم در برخی بیمارستان‌ها دست و پنجه نرم کند و نگران به کارگیری پزشکان و تیم درمانی از وسائل و داورهای مورد نیاز برای درمان باشد. عدم نظارت مطلوب بر مراکز بهداشتی و درمانی از سوی متولیان سلامت جامعه اینبار در شکل دیگری رقم خورد.
یکی از کاربران در تماسی با این رسانه، از نبود نظارت بر داروهای موجود در یکی از بیمارستان‌های خصوصی و فریب بیمار از سوی مسؤولان بیمارستان گلایه کرد و خواستار پیگیری این موضوع شد.
وی که شب گذشته برای درمان بیماری سرماخوردگی همسرش به یکی از بیمارستان‌های خصوصی تهران در مرکز شهر مراجعه کرده بود، با مشکلی قابل توجه در روند درمان مواجه شده و این چنین روایت کرد.
شب گذشته برای درمان بیماری سرماخوردگی ساده و بدن درد همسرم، به بخش اورژانس یکی از بیمارستان‌های خصوصی در محدوده مرکزی پایتخت رفتیم. پس از معاینه پزشک و اخذ فشار خون، پزشک به ما اعلام کرد: «فشارخون بیمار خوب است اما برای درمان سریع‌تر، چند آمپول و سرم تجویز می‌کنم که با تزریق آنها، حال بیمارتان بهتر می‌شود.»
هنگامی که برای تهیه آمپول و سُرم‌های همسرم از مطب پزشک اورژانس بیرون آمدم، سرپرستار به سراغ ما آمد و گفت: «نسخه را به من نشان دهید تا سرم و داروها را زودتر به بیمارتان تزریق کنم».
من از پرستار پرسیدم «مگر این سرم‌ها را شما در بیمارستان موجود ندارید؟» که پرستار اعلام کرد: «بله داریم، تا شما می‌روید و از داروخانه این سرم و آمپول‌ها را تهیه می‌کنید، ما از سرم و آمپول‌های موجود خودمان، به بیمارتان تزریق می‌کنیم و شما آن سرم و آمپول‌هایی را که از داروخانه تهیه کردید را جایگزین داروهای ما کنید.»
از آن منظر که حال بیمار ما چندان بد نبود، از این رفتار سرپرستار متعجب شدم! البته بابت این مسئولیت پذیری وی هم از آنها قدردانی کردم! در ادامه همسرم برای تزریق سرم هدایت شد و من برای خرید دارو از بیمارستان خارج شدم.
در راه به این موضوع فکر کردم که شاید داروهای این بیمارستان در آستانه منقضی شدن است و شاید به این بهانه خواسته‌اند زودتر داروهایشان مصرف شود، که با خود گفتم «حال که می‌توان مشکلی را حل کرد، اشکالی ندارد.»
حدود 10 دقیقه بعد، زمانی که به بیمارستان و بالای سر همسرم حاضر شدم برای اطمینان بیشتر تاریخ تولید و مصرف سرم را بررسی کردم، متأسفانه حدود 37 روز از تاریخ مصرف آن سرم گذشته بود، یک سرم با تاریخ تولید 2016 میلادی و تاریخ انقضای اول ژوئن 2019 آن هم تولید خارج (و نه داخل)، به همسرم تزریق شده بود.
تلاش کردم بلافاصله سوزن سرم را از بدنش خارج کنم اما متوجه شدم پرستار درجه تزریق را به حدی زیاد کرده بود که تمام سرم در همان 8 الی 9 دقیقه‌ای که من نبودم، تزریق شده بود. همسرم نیز گفت:« احساس سرگیجه و تاری چشم دارد و این احساس مدام بیشتر می‌شود.»
بلافاصله موضوع را با سرپرستار مطرح و اعتراض خود را بابت این «بیمارفریبی» بیمارستان اعلام کردم. سرپرستار ابتدا زیر بار نمی‌رفت و مدعی بود این داروها به تازگی وارد بیمارستان شده است، اما پس از پیگیری ما به جای عذرخواهی، با داد و بیداد بر سر من و بیمار، گفتند: «بروید از طریق دادگاه و قانون مشکلتان را حل کنید و به ما ربطی ندارد!»
متأسفانه با بدرفتاری سرپرستار و پرستار که با هم بر سر ما داد می‌زدند مواجه شدیم و برای پیگیری موضوع به سراغ سوپروایزر بخش رفتیم. وی هم از این موضوع اظهار بی‌اطلاعی کرد و فقط گفت: «شما یک فرم شکایت تکمیل کنید و به من بدهید!»
البته ما شکایت خود را از طریق شماره 190 هم ثبت کردیم، اما حال همسرم بدتر شد و به دلیل تزریق سرم تاریخ مصرف گذشته در خون وی، فعلا از روز گذشته تاکنون به عنوان یک مادر که دارای فرزند شیرخوار است، نمی‌تواند به فرزندمان شیر دهد و شرایط جسمی مناسبی هم ندارد.
امیدوارم هر چه زودتر به این مشکل بیمارستان رسیدگی کند، تا بیماران بعدی با این «بیمارفریبی» بیمارستان مواجه نشوند و غیر از رنج بیماری، رنج دیگری بر دوش نکشند
