در همین راستا فریدون میرزالو، مدیرکل سابق دفتر آموزش و حمایت از تولید صنایع دستی در گفت‌وگو با ایسنا درباره تاثیر نامگذاری خیابان نجات‌اللهی (ویلا) به عنوان «گذر صنایع دستی» در رونق تولید و فروش صنایع دستی، اظهار کرد: همان‌طور که می‌دانید در 10 روز گذشته خیابان نجات‌الهی با این هدف که قرار است انسان‌محور شود، یک‌طرفه شد. با این اقدام کاسبی صنایع‌دستی دچار رکود شد و به همین دلیل هم بسیاری از اهالی و کسبه اعتراض کردند تا در نهایت توانستند این خیابان را بار دیگر دو طرفه کنند؛ چراکه با یک‌طرفه شدن امکان رفت و آمد کم و وضعیت نامناسبی در خیابان ایجاد شده بود.
او تاکید کرد: اینکه خیابانی به عنوان «گذر صنایع دستی» معرفی شده است تا مردم تهران برای خرید صنایع دستی به آن مراجعه کنند، اقدام خوبی است، اما باید دید که برای تکمیل این ایده چه زیرساخت‌هایی فراهم و چه برنامه‌هایی در نظر گرفته شده است. من نمی‌دانم این پیشنهاد از سوی چه کسی مطرح شده و چه ایده و برنامه‌ای را در نظر داشته‌اند، اما به طور کلی بر این باورم که برای اجرای چنین برنامه‌ای صرف نصب یک تابلو در خیابان کافی نیست و حتما باید برنامه مشخصی برای آن وجود داشته باشد.
این فعال حوزه صنایع دستی، خاطرنشان کرد: در واقع وقتی خیابانی را به نام گذر صنایع دستی مزین می‌کنیم، باید حتما اتفاق تازه و بهتری را برای این خیابان رقم بزنیم؛ در غیر این صورت این خیابان تفاوتی با گذشته خود نخواهد داشت. این درحالی است که تاکنون فقط عنوانی به خیابان نجات‌اللهی داده‌اند و هیچ اتفاق دیگری نیفتاده است.
مدیرکل سابق دفتر آموزش و حمایت از تولید صنایع دستی، یادآور شد که وقتی کاشی روی یک دیوار می‌چسبانیم و می‌گوییم گذر صنایع دستی باید حتما از پیش زیرساخت‌های آن را نیز فراهم کرده باشیم.
او همچنین تاکید کرد: در حال حاضر باید بیش از هر موضوع دیگری روی بازاریابی صنایع دستی کار شود و صرف عوض کردن نام یک خیابان منجر به رونق تولید و فروش نمی‌شود. در مجموع برای هرنوع اقدامی در هر موضوعی باید مطالعات انجام شود و من تصور می‌کنم برای طرح گذر صنایع دستی هیچ مطالعه و نظرسنجی از کاسبان این منطقه صورت نگرفته است.
