سرویس جهان مشرق - انجمن سینمای جوان اگر برای فیلمسازهای کوتاه آب نداشت، برای نویسنده پایتخت خوب نان خواهد داشت. حدود سه سالی میشود که آرش عباسی بر صندلی مدیریت روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران تکیه زده است. او اولین همراه سیدصادق موسوی، مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران به این سازمان دولتی بود. همقطاری که در سالهای قبل نیر در تالار وحدت و تئاتر شهر او را همراهی میکرد و در هر مسندی که صادق موسوی بود به یمن حضورش آرش عباسی نیز در کنارش دیده میشد.
بیشتر بخوانید:
او فعالیت هنریاش را در حوزه تئاتر از ملایر آغاز کرد و در ایتالیا نیز به تحصیل تئاتر پرداخت. او که نه تحصیلات مرتبط با روابط عمومی و روزنامهنگاری دارد و نه رزومهای در حوزه فیلم کوتاه، پس از گرفتن این مسند بیشتر از پیش فعالیتهای تئاتری خود را دنبال کرد. او در سه سال اخیر نمایشهای «نویسنده مرده است»، «آناکارنینا»، «هفتدقیقه» را تهیهکنندگی کرده و به عنوان داور در چندین فستیوال تئاتر داخلی و خارجی حضور داشته است و هم اکنون به عنوان جایگزین خشایار الوند این روزها مشغول نگارش اپیزودهایی برای پایتخت است.
همچنین تئاتر «مولن روژ» به نویسندگی او و به کارگردانی حسین پارسایی این روزها روی صحنه شهر کتاب است. داوری عباسی در جشنواره فیلم ایتالیا جدیدترین خبری است که از فعالیتهای غیر فیلم کوتاهی او در سایت انجمن سینمای جوان بارگذاری شده است. آیا با این همه مشغله او توان انجام کار در انجمن فیلم کوتاه را خواهد داشت؟ او هم اکنون مشغول نگارش سریال پایتخت است. نگارش فیلمنامه نمیتواند کاری پارهوقت باشد یا اینکه عباسی بتواند در روزهای تعطیل آخر هفته آنرا انجام دهد. قطعا زمان زیادی صرف این فرآیند خواهد شد اما سئوال مهم این است که او طی سه سال اخیر کلی فعالیت در حوزه نمایش و سفرهای مختلف خارجی غیرمرتبط به انجمن فیلم کوتاه داشته است و با این حجم از مشغله چگونه میتواند امور روابط عمومی، انجمن سینمای جوان را رتق و فتق کند؟
بیشتر بخوانید:
استفاده شخصی از مجرای خبری انجمن یکی از کمترین نشانههای استفاده شخصی آرش عباسی از سازمانیست که در آن کسب درآمد میکند. حالا این شائبه پیش میآید که با این همه مشغله در این چند سال همه ظرفیتهای انجمن برای پیشبرد اهداف جمعی سازمانی استفاده نشده و جناب عباسی از این سمت هم برای مطرح شدن خودشان استفاده کردهاند؟ البته این موضوع به خودی خود نمیتواند نکوهش شود، اما اینکه فعالیتهای هنری او نشانی از دغدغه برای فیلم کوتاه ندارد و انجمن تنها برایش حیاط خلوت و محل خوش آب و هوایی است که در آن جلسات کاری و عمدتا شخصیاش را برگذار میکند و برای فعالیتهای تئاتریاش برنامهریزی میکند.
سئوال اینجاست که چرا سایتهایی که در حوزه فیلم کوتاه فعالیت میکنند، پویاتر و پیگیرتر از پایگاه خبری انجمنی که بزرگترین و مهمترین متصدی فیلم کوتاه در کشور است، عمل میکنند؟
آیا رفتوآمدهای مکرر عباسی به ایتالیا برای تحصیل و دغدغههای تئاتریاش این اجازه را به او میدهد که گوشه چشمی هم به امور انجمن داشته باشد؟ و این که چرا روسای سازمان سینمایی با اینکه بهتر از هرکس واقف بر آنند که روابط عمومی انجمن سینمای جوانان به دفتر کار عباسی تبدیل شده، یکی پس از دیگری، به این موضوع کمترین اهمیتی نمیدهند؟
اما در صفحه اینستاگرامی آرش عباسی نویسنده تئاترهای متنوع که در تهران مدیر روابط عمومی انجمن سینماگران جوان است و در ایتالیا کارگردان تئاتر و گاهی نویسنده سریال پایتخت مطالبی به چشم میخورد که بسیار قابل تامل است.
گزارش تصویری از اینستاگرام مدیر روابط عمومی انجمن سینمای جوان به صورت پروازی فعالیت میکند و میان ایران و بولونیا دائما در رفت و آمد است.
اما با این بررسی، باید با سید صادق موسوی مدیر عامل انجمن سینمای جوان چند پرسش جدی را مطرح کرد. آرش عباسی با این سبک دگراندیشی حاد، چگونه به عنوان مدیر روابط عمومی انجمن برگزیده شده است؟ او طی سه سال اخیر برای تحصیل و اجرا در ایتالیا دائما در رفت و آمد بوده و نمیتوانسته روی صندلی پستی که به او واگذار شده بنشیند، ضمن اینکه در حوزه تئاتر مشغول فعالیت بوده و هم اکنون مشغول نگارش فیلمنامه پایتخت است. آیا موسوی که رفیق خاطرات شمال آرش عباسی است با تشریح این وضعیت بازهم او را روی صندلی این نهاد برای نگارش توام با آرامش خاطر سریال پایتخت نگاه خواهد داشت؟