وضعیت قابل تأمل نیروی دریایی آلمان قبل از اعزام به تنگه هرمز/ ۹۰ درصد زیردریایی‌ها و نیمی از ناوها در تعمیرگاه +عکس

به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، ارتش آلمان زمانی نه خیلی دور از دروازه مسکو تا سواحل فرانسه در اقیانوس اطلس و از طرفی سواحل کانال انگلیس تا بیابان های شمال آفریقا را در دست داشت. بعد از جنگ جهانی دوم، شکست و دو پاره شدن آلمان نیز، هر دو طرف شرقی و غربی به دلیل قرار گرفتن در نوک پیکان شرق و غرب در جنگ سرد به سرعت در مسیر مسلح شدن قرار گرفتند و با فروپاشی دیوار برلین و اتحاد شوروی و از بین رفتن پیمان ورشو، دو آلمان یکپارچه شده و نیروهای مسلح آلمان متحد شکل گرفت.

در حقیقت از این دوره به بعد، نیروهای مسلح جمهوری فدرال آلمان در یک سرآشیبی در بحث آمادگی قرار گرفت. کاهش بودجه، کاهش تجهیزات عملیاتی و در کل دوری گرفتن از فضای نظامی جنگ سرد مسئله ای بود که نه فقط آلمان بلکه عمده کشورهای اروپایی را تحت تاثیر قرار داد. در این سالهای بعد از جنگ سرد ارتش آلمان در درگیری هایی مثل بمباران کوزوو، جنگ افغانستان و مبارزه علیه داعش و عملیات در آفریقا شرکت داشته است.

بیشتر بخوانیم:

وضعیت افتضاح ارتش آلمان در بخش هوایی و زیردریایی

الاغ و قاطرهای ارتش آلمان

با بروز حوادث در شرق اوکراین که از سال 2014 میلادی آغاز شد، آلمان ها احساس خطر کردند چراکه بعد از اوکراین و لهستان، این آلمان است که در مقابل روسیه قرار دارد. این کشور به دلیل روابط بسیار گسترده اقتصادی با روسیه همواره از مخالفان سر سخت تحریم ها علیه مسکو بوده  اما شرایط به طور کلی آلمان را به سمت تجدید نظر در سیاست های دفاعی و امنیتی خود کرده است. آلمانی ها در بحث بودجه هم در سالهای اخیر به سمت افزایش رفته و پول مناسبی را برای نیروهای مسلح خود خرج کردند و برنامه دارند که این روند را نیز افزایش دهند. برای سال 2019 میلادی بودجه دفاعی آلمان در حدود 41.5 میلیارد یورو است که نسبت به سال قبل از آن نیز 3 میلیارد یورو افزایش نشان می دهد.

اما ترکیبی از مشکلات مربوط به کاهش هزینه در سالهای قبل، عدم وجود پرسنل و قطعات یدکی و برخی طراحی ها و برنامه ریزی های اشتباه نیروهای مسلح آلمان را در وضعیتی بسیار عجیب و غریب قرار داده است. روایت هایی که در حال حاضر از نیروهای مسلح این کشور منتشر می شود بیشتر شبیه به وضعیت یک گروه پلیسی می ماند تا ارتشی که زمانی شنیدن نامش بسیاری از ابرقدرت های جهان را به لرزه می انداخت. نکته جالب مسئله این که بعد از حوادث اخیر که در منطقه خلیج فارس رخ داده است برخی رسانه ها خبر از احتمال حضور نظامی این کشور در این منطقه و کمک به ناتو و آمریکا برای آنچه اسکورت شناورهای تجاری می نامند، می دهند. مسئله به قدری حتی برای خود آلمانی ها نیز مضحک است که یکی از رسانه های آلمانی نیز کاریکاتوری را درباره وضعیت نیروی دریایی این کشور منتشر کرده.

لذا در ادامه به بررسی وضعیت فعلی نیروهای مسلح آلمان و فراز و نشیب های آنها خواهیم پرداخت تا مشخص شود اتحاد و تلاش برای تاثیرگذاری روی قدرت منطقه ای ایران، چه شرکا و ابزارهایی دارد!

+ ما کشتی های جنگی مان را برای محافظت از تنگه هرمز ارسال می کنیم. آن وقت ایرانی ها چه می کنند؟         - از خنده غش خواهند کرد!!

زمین، هوا و دریا؛ یکی از دیگری خراب تر!

طی چند ماه گذشته هیئتی از ارتش آمریکا، از نیروهای ناتو در کشور لیتوانی بازدید کرده است. حدود 450 نفر از ارتش آلمان هم که در قالب نیروهای ناتو که ضد روسیه تشکیل شده در این کشور حضور دارند. در این بازدید مشخص شده که این نیروهای آلمانی از تلفن همراه عادی برای برقراری مکالمات استفاده می کنند چراکه ظاهراً آلمانی ها سیستم های مخابراتی کد گذاری شده به اندازه کافی در اختیار ندارند. این حرکت در نزدیک مرز کشوری مثل روسیه که جزو بزرگان در حوزه جنگال، نبرد سایبری و شنود قرار دارد می تواند نتایجی نابود کننده داشته باشد.

از 224 دستگاه تانک لئوپارد 2 ارتش آلمان، حدود 105 دستگاه آماده به رزم است و این در حالی است که در صورت نیاز ناتو، این کشور تنها می تواند 9 دستگاه تانک را در اختیار این پیمان قرار دهد.

همچنین به دلیل نبود هلیکوپترهای کافی و مشکلات فنی، از هر 10 خلبان آلمانی یک نفر گواهی پرواز خود را از دست داده است. این موضع باعث نگرانی در میان مقامات دولت این کشور و چگونگی انجام مخارج نیروهای مسلح آلمان شده است. مسئله به قدری مشکل دار شده که وزارت دفاع دست به دامن بخش غیر نظامی شده که در سال 2017، وزارت دفاع با بستن قرار داد به ارزش 21 میلیون یورو با کلوپ عمومی اتومبیل آلمان ( ADAC ) که ناوگان هلیکوپتر در اختیار دارد تا خلبانان ارتش بتوانند کمبودهای پروازی خود را جبران کنند.

لازم به ذکر است که در ماه فوریه ارتش آلمان گزارش کرده بود از 72 فروند هلیکوپتر ترابری سنگین سیکورسکی CH-53 تعداد 16 فروند از آنها و از 58 فروند هلیکوپتر ترابری NH-90، تعداد 13 فروند از آنها زمینگیر هستند. ارتش آلمان همچنین دارای 68 فروند بالگرد رزمی تایگر است که تنها 20 فروند از آنها آماده عملیات هستند.

ارتش آلمان یکی از قدیمی ترین سازندگان زیردریایی در جهان بوده و در حال حاضر دارایی زیر سطحی ارتش این کشور 6 فروند زیردریایی دیزل الکترونیک تایپ یو 212 است. در سال 2017 میلادی گزارشی بسیار عجیب منتشر شد چراکه نشان می داد تمام ناوگان زیرسطحی ارتش آلمان از وضعیت عملیاتی خارج شده اند! کمبود قطعات یدکی، حادثه برای یکی از زیردریایی ها و طولانی شدن مدت اورهال این شناورهای پیشرفته باعث شد تا ظاهرا نیروی دریایی آلمان فاقد زیردریایی عملیاتی شود.

قرار بوده که در تابستان سال 2018 میلادی تعدادی از  زیردریایی های آلمانی به وضعیت عملیاتی بازگردند که یکی از این زیردریایی ها با کد یو 36 در جریان یک تمرین در نزدیکی سواحل نروژ به کف دریا برخورد کرد. از آن تاریخ به این طرف اطلاع دقیقی از وضعیت ناوگان زیرسطحی آلمان در دسترس نیست و آلمانها ترجیح می دهند حرفی در این خصوص نزنند!

اما نکته جالب اینجاست که آخرین خبر رسمی از وضعیت عملیاتی نیروی دریایی آلمان در تابستان 2018 میلادی به پارلمان این کشور ارائه شده و همچنان هیچکدام از 6 زیردریایی آلمانی عملیاتی نبودند. در بحث شناورهای سطحی نیز داستان خیلی جالب نیست. ماموریت های سازمان ناتو خصوصاً در منطقه مدیترانه فشار بالایی را به ناوگان آلمان ها وارد کرده و اکثر شناورهای آلمانی بایستی زمان زیادی را در عملیات سر کنند و از طرف دیگر کمبود قطعات یدکی باعث می شود که آنها زمان بیشتری را در دوره اورهال طی کنند. همچنین دو سال گذشته گزارش های محرمانه‌ای از وزارت دفاع آلمان مبنی بر عدم کارکرد ادوات جنگی این کشور منتشر شده است. طبق یکی از جدیدترین گزارش ها که اوایل سال 2019 منتشر شد، از 15 شناور نظامی آلمانی تنها 7 عدد قابلیت اعزام به ماموریت دارند. طبق گفته مسئولان نیروی دریایی آلمان در صورت ارسال کشتی به تنگه هرمز در سایر نقاط دچار کمبود خواهند شد چراکه نوسازی و تعمیر کشتی ها، قایق ها و زیردریایی های ارتش آلمان بین 18 تا 48 ماه طول خواهد کشید.

در بخش نیروی هوایی نیز اوضاع بهم ریخته است. جنگنده های یورو فایتر تایفون به عنوان ستون فقرات نیروی هوایی آلمان به حساب می آیند و بر اساس گزارش های منتشر شده در بهار 2018 میلادی از ناوگان 128 فروندی جنگنده های تایفون نیروی هوایی آلمان تنها 10 فروند آماده به رزم بودند. در سال 2017 در گاهی از اوقات کل ناوگان ترابری A400 نیروی هوایی آلمان از خدمت خارج بودند و در تابستان 2018 نیز این عدد به 8 فروند از کل 15 فروند می رسد که تقریباً نشان از آمادگی تنها نصف ناوگان A400 دارد.

حتی آلمان ها برای جذب نیروی کافی نیز مشکل داشته و پیش بینی ها اعتقاد دارند در سالهای جاری این کشور به تعداد نیروهای لازم دست پیدا نخواهد کرد. کارشناسان اعتقاد دارند سالها زیر سلطه ارتش آمریکا بودن، شکست سنگین در دو جنگ جهانی و البته نزدیک به بیش از دو دهه کاهش توان رزمی و بودجه دفاعی پس از پایان جنگ ضربه شدیدی به توان رزمی آلمان وارد کرده و این کشور با وجود تمام توانایی های بالای صنعتی و اقتصادی خود همچنان به هزینه و زمان زیادی برای آماده کردن ارتش خود نیاز دارد. به نظر میرسد در شرایط فعلی آلمانی ها اصولا به سمت بحث اعزام نیرو به منطقه غرب آسیا نروند چون اگر این اقدام توسط آنها انجام شود احتمالا بر طبق پیش بینی خود آلمانی ها، ایرانی ها از خنده غش خواهند کرد!

درسی که از وضعیت فعلی می توان گرفت این است که کاهش هزینه های دفاعی، حتی در شرایط صلح می تواند در زمانی در آینده برای کشوری حتی با توانایی های آلمان هم مشکل ساز شود. وضعیت آلمان در بحث نظامی در حال حاضر نمونه بسیار عبرت آموز می تواند خصوصاً برای برخی از نخبگان و سیاسیون ایرانی باشد که در فضای بسیار خطرناک و بی ثبات خاورمیانه صحبت هایی درباره کاهش توان یا بودجه دفاعی را مطرح می کنند.