برای اکبر زنجانپور
در ادامه این مراسم فیلمی کوتاه از مصاحبه با اکبر زنجانپور پخش شد و در ادامه برای برگزاری نکوداشت اکبر زنجانپور، فاطمه معتمدآریا، امین تارخ و علی دهکردی به نمایندگی از سوی انجمن بازیگران روی صحنه آمدند. اکبر زنجانپور متولد بهمن 1323 در تهران است که در سریالهایی چون «آوای فاخته»، «تنهاترین سردار»، «تنهایی لیلا» و... و بسیاری فیلمهای سینمایی بازی کرده است. معتمدآریا گفت: زنجانپور به بازیگری دلسپردگی دارد و بیش از آنکه عاشق بازیگری باشد دلسپرده بازیگری است و همین مساله سبب میشود که شرافت را در حرفه خود حفظ کند. بهرغم ظاهر خشن، قلبی مهربان دارد و از جمله بازیگران نجیب سینما و تئاتر ایران است. این هنرمند همیشه با شرافت زندگی کرده و با زندگی و دوستانش سازش داشته است. زنجانپور در ادامه روی صحنه آمد و گفت: امشب شب خستگی در کردن است. 53 سال است که کار میکنم و از باورم به کارم کم نشده است؛ بلکه صیقل داده شد. خوشحالم این تشویق از طرف همکارانم، خانه سینما انجام شد. ما هنرمندان بسیار تنها هستیم و تنهایی به هنرمند اعتبار میدهد و من خودم یکی از همین تنهایان دنیا هستم.
برای بیژن محتشم
در ادامه فیلم مصاحبهای با بیژن محتشم طراح گریم پخش شد. برای مراسم نکوداشت این هنرمند، عبدالله اسکندری، محمد متوسلانی، سیروس ابراهیمزاده و مهری شیرازی روی صحنه آمدند. محتشم متولد 1316 در مشهد است و عمده آثار چهرهپردازی او به سینمای پیش از انقلاب مربوط میشود. پس از انقلاب محتشم بیشتر بهعنوان طراح چهرهپردازی کار کرده است. سیروس ابراهیمزاده در این بخش گفت: امشب خوشحالم برای اینکه من و هر چهار نفر این عزیزان با هم کار را شروع کردیم و با همه آنها کار کردهام. درباره محتشم باید بگویم من و بیژن محتشم کار سینما و تئاتر را با هم و از گروه تئاتر آناهیتا شروع کردیم. محتشم هیچگاه استادی نداشت، اما اهل جستوجو بود و توانست بهترین چیزها را یاد بگیرد و در طول دوران کاری خود توانست شاگردان بسیاری مانند جلال معیریان و عبدالله اسکندری را در مکتب خودساختهاش آموزش دهد.
اسکندری نیز توضیح داد: افراد بسیاری در سینما حضور دارند که باید از آنها قدردانی کرد. یکی از افتخارات من این است که آقای محتشم استاد من است و تاریخ گریم سینمای ایران با نام آقای محتشم عجین شده است، آن زمان که در ایران گریم معنا نداشت وی به آمریکا رفت و دوره گریم دید و بعد از بازگشت به ایران گریم را به من و تعدادی دیگر از افراد آموزش داد، محتشم به ما گریم را یاد داد و من عشق به کار را از محتشم یاد گرفتم. اولین فیلم من با استاد کیمیایی در سینما بود، محتشم من را وارد دنیای گریم کرد و کیمیایی من را وارد سینما کرد. محتشم درس زندگی به من و امثال من داد، گریمی که نتیجه آن این شد که امروز 50 گریمور ایرانی در خاورمیانه مشغول به کار هستند. در ادامه اسکندری از شاگردان بیژن محتشم دعوت کرد روی صحنه بیایند تا با این هنرمند عکس یادگاری بگیرند.
برای حسن زاهدی
نکوداشت حسن زاهدی بخش بعدی این مراسم بود. در این بخش جهانگیر میرشکاری، علیرضا زریندست و همایون اسعدیان روی صحنه آمدند. زاهدی متولد 1325 در تهران است. او در فیلمهای پرشماری از جمله آثار عباس کیارستمی، داریوش مهرجویی، علی حاتمی، اصغر فرهادی و ... صدابرداری کرده است. زریندست در این بخش گفت: حسن زاهدی در حرفه و تخصص خود که صدا است، عمر و جوانی خود را گذاشته و در دوره جوانی از استادان خود پیشی گرفته است. ما باید افتخار کنیم که متخصصان بزرگ و حرفهای مانند حسن زاهدی داریم. اسعدیان نیز ادامه داد: سال 68 بهعنوان دستیار کارگردان کار میکردم که با حسن زاهدی و جهانگیر میرشکاری آشنا شدم و یکی از آرزوهای من بود که زاهدی به من بوم صدا را بدهد و داد. نمیخواهم بگویم که خوشاخلاق است که نیست، اما از این بداخلاقی شیرین این هنرمند سپاسگزارم چراکه از آنچه میخواست دست نمیکشید.
همچنین پیام تصویری اصغر فرهادی در این بخش پخش شد و این کارگردان شاخص سینما گفت: حسن زاهدی در چهار فیلم اول من بهعنوان صدابردار حضور داشت و باید بگویم حضور وی در گروه بیش از یک صدابردار بود و همیشه مشکلات را حل میکرد به خصوص در فیلمهای «شهر زیبا» و «درباره الی» بسیاری از مشکلات ما را حل کرد. او روحیه کودکانه معصومانهای در خود دارد که امروز بسیار کمیاب است. زاهدی از جمله کسانی است که صدابرداری در صحنه را مرسوم کرد. حسن زاهدی در ادامه خود نیز روی صحنه حاضر شد و گفت: امشب برای من افتخار بزرگی است که در کنار استادان سینما هستم. امشب در کنار سه ارتشبد به یک کهنه سرباز سینما اهمیت دادند و از همه کسانی که تا امروز با آنها کار کردهام تشکر میکنم. در ادامه بهمن اردلان از سوی انجمن صدابرداران و صداگذاران سینمای ایران پیام تبریک این انجمن را خطاب به حسن زاهدی قرائت کرد.
برای سیروس الوند
در ادامه مراسم و برای نکوداشت سیروس الوند، مسعود کیمیایی، هوشنگ گلمکانی، فرشته طائرپور، فریدون جیرانی و محسن امیریوسفی روی صحنه آمدند. سیروس الوند منتقد سینما و فیلمساز متولد 1329 در تهران است. یکبار برای همیشه، فریاد زیر آب، دستهای آلوده و ... از جمله فیلمهای اوست. کیمیایی در این بخش در اظهارنظری کوتاه گفت: از من خواستند امشب جایزه سیروس الوند را بدهم و من از آن استقبال کردم. سیروس از دوره فیلمهای سیاه و سفید من مثل «داش آکل» و «قیصر» با من بود، بیمهریهای زیادی به او شده و جوایز کمی گرفته است، خوشحالم که این جایزه را امشب به او میدهم. فرشته طائرپور نیز توضیح داد: هیچ حرفی مهمتر از الوند وجود ندارد که بتوان درباره او زد. اما در زمانه فروپاشی اخلاقی در صحنههای مختلف، در عرصه سینما با چنین بزرگداشتهایی ضربههای فروپاشی اخلاقی را کم میکنیم. الوند یکی از افراد با آداب در سینمای ایران است. آدمهای بد و خوب هستند که سینمای یک کشور را زنده نگه میدارند و سیروس الوند جزو ماندگاران سینمای ایران است و از جمله سینماگرانی است که برای من همیشه آموزش را به همراه داشته است.
فریدون جیرانی نیز گفت: بعد از «قیصر» نسل دیگری از سینما بهوجود آمد و من اولین بار نام الوند را در نقد فیلم قیصر و بعد از آن در مورد رضا موتوری خواندم. پس سیروس الوند را از طریق مسعود کیمیایی شناختیم. اینکه میبینم الوند همچنان فیلمهای خوب و دیدنی میسازد، تبریک میگویم. سیروس الوند گفت: در زندگی من چهار شب بسیار مهم است، شب اول تولد خودم است. شب دوم شبی است که با عشق همیشه زندگیام ناهید عباسی ازدواج کردم. شب سوم شبی بود که جایزه کارگردانی را کنار کیمیایی و مهرجویی گرفتم، جشنوارهای که دبیر آن سیدمرتضی آوینی بود. شب چهارم قطعا امشب است. کسانی که الان روی صحنه هستند از سر من زیاد هستند و هر کدام در سینما بسیار تاثیرگذارند. مسعود کیمیایی شاگرد پدرم بود و در دبیرستان پدرم درس میخواند. کیمیایی برادر من است و در سالن سینما شاگردش بودم.