بازی فوق‌العادهٔ برد پیت در Ad Astra جیمز گری را مجبور به دور زدن حقایق علمی کرد

برد پیت در «به سوی ستارگان» اثر جدید جیمز گری سبک بازیگری متد را پیش گرفت؛ به‌خصوص زمان‌هایی که شخصیت او باید گریه می‌کرد. 
این فیلم که پس از نمایش در جشنواره فیلم ونیز نقدهای جنجالی به دنبالش داشت، از 20 سپتامبر در سینماها اکران می‌شود. داستان فیلم دربارهٔ روی مک‌براید، فضانورد تنها و درون‌گرا با بازی پیت است. روی در یک مأموریت فضایی باید به نپتون برود تا ردی از پدرش (تامی لی جونز) پیدا کند. 
در پنل خبری و تبلیغاتی اخیری که فاکس قرن بیستم برگزار کرده بود، مشخص شد که پیت برای بازی در این فیلم باید تمام حرکات فیزیکی و نمایشی را خودش انجام می‌داد. اداره کل هوانوردی و فضا (ناسا) نیز برای شکل دادن هر چه بهتر به این شبیه‌سازی واقعی از آینده‌ای نزدیک در ساخت فیلم مشارکت داشت.

با این حال، طبق گفتهٔ جیمز گری، چشمگیرترین دستاورد پیت در صحنهٔ پایانی بسیار سنگین و احساساتی فیلم و جایی بود که پیت آزادانه شروع به گریه کرد. اما از آنجایی که این صحنه در یک سفینه فضایی در حالت خلأ و بدون وجود هیچ نیروی گرانشی رخ می‌داد، پیت به گری گفت که اشک‌های واقعی به جای پایین ریختن از گونه‌هایش، باید در پس‌تولید فیلم طوری دستکاری شود که تمام صورت او را بپوشانند. (ساندرا بولاک گریان در حال گفتگو با خودش در فضای خلأ در «جاذبه» را به یاد آورید).
گری حساسیت پیت دربارهٔ نریختن اشک‌ها به پایین در فضای خلأ را به خوبی به یاد می‌آورد. او در پاسخ به پیت گفته بود: “متأسفم. من این صحنه را تغییر نمی‌دهم. بازی تو خیلی خوب بود رفیق”.
صحنه‌های نمایشی بدل‌کاری متعددی در فیلم وجود دارد؛ از صحنهٔ مشت‌زنی در خلأ که مثل رقص باله هم‌آهنگ شده بود، تا برخورد تکان‌دهنده با موجودات فضایی که دست‌نخورده باقی ماند.

همچنین صحنهٔ سقوط آزاد دلخراش شخصیت پیت در اتمسفر پایین و در صحنهٔ نفس‌گیر شروع فیلم دیده می‌شود. ظاهرا، پیت خواستار انجام صحنه‌ها بدون بدل‌کار بود.
گری دربارهٔ بازیگر نقش اول فیلمش گفت: “او خیلی با جرئت است. پیت می‌خواست اسکای‌دایو اول فیلم را خودش انجام دهد و مصر بود که این کار را بکند. من به او گفتم که این فکر خوبی نیست. به او توضیح دادم: “اجازه بده از یک بدل‌کار استفاده کنیم””. گری اضافه کرد: “هیچ فیلمی وجود ندارد که ارزش مردن یک انسان را داشته باشد. همیشه از دیدن فیلم‌هایی که بدل‌کار زن و مرد دارند متنفرم. من مجبورم آنها را نادیده بگیرم، مثل یک لباس”.
این مقاله برگرفته از نوشتهٔ رایان لاتانزیو در سایت indiewire.com است. 

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.