برخی تحلیلگران اعلام کردند، جسد صدام پیش از آنکه داعشی‌ها در سال 2014 وارد تکریت شوند، به مکان نامعلومی منتقل شد.
"وایه د لوس کایدوس"، دره کشته‌شدگان در جنگ
فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور اسپانیا پس از پایان جنگ داخلی سال‌های 1936 تا 1339 که در اثر ان اسپانیا تقسیم شده و صدها هزار تن کشته شدند، دستور داد یک نماد ملی برای دفن گذشته و آشتی ساخته شود.
کار ساخت دره کشته‌شدگان در جنگ، در یکم دسامبر 1959 پس از گذشت حدود 20 سال به اتمام رسید و این منطقه افتتاح شد.
موقعیت این نماد که در مرزهای شهر مادرید قرار دارد، در سال 1975 زمان تدفین فرانکو در همین نقطه در کنار دیگر کشته‌های جنگ داخلی موجب بروز اختلاف‌نظر شد چرا که او تنها متوفی بود که در جنگ داخلی کشته نشده بود.
از آن زمان دره کشته‌شدگان در جنگ به آرامگاه حامیان این رهبر فاشیست تبدیل شد هر چند که طبق قوانین موجود برگزاری راهپیمایی‌هایی در حمایت از فرانکو ممنوع است.
دولت اسپانیا سال‌ها به دنبال راه‌حلی برای مساله جسد فرانکو بود و در 24 سپتامبر دادگاه عالی این کشور حکم داد بقایای جسد فرانکو باید به محل دیگری منتقل شود.
زادگاه هیتلر در اتریش
در نگاه اول هیچ نکته قابل توجهی در ساختمان موجود در یکی از خیابان‌های اصلی شهر "برانائو ام این" واقع در مرزهای اتریش وجود ندارد اما همه چیز به محض اینکه متوجه عبارتی به زبان آلمانی درباره میلیون‌ها قربانی فاشیسم روی این ساختمان می‌شوید تغییر می‌کند.
این ساختمان محل تولد آدولف هیتلر در سال 1889 است که هر ساله گروه‌های جدید نازی‌ها برای جشن روز تولد هیتلر در آنجا حضور می‌یابند.
دولت اتریش در سال 2016 این ساختمان را 350 هزار دلار خریداری کرده و از برنامه‌های خود برای تخریب آن خبر داد اما مالک قبلی ساختمان علیه دولت ارتریش شکایت کرد. دادگاه نیز دولت اتریش را 1.7 میلیون دلار جریمه کرد. این حکم دادگاه بر اساس اهمیت تاریخی این ساختمان که یکی از عوامل افزایش قیمت آن است، صادر شد.
علاوه بر این نئونازی‌ها سالگرد تولد هیتلر و نیز بنیتو موسولینی، رهبر حزب فاشیست ایتالیا را در این شهر جشن می‌گیرند. ده‌ها هزار تن سالانه سه بار به شهر کوچک بریدابیو، زادگاه موسولینی سفر کرده و از قبر او بازدید می‌کنند. آنها علاوه بر سالگرد تولد و فوت او سالگرد حرکت او به رم را که باعث نفوذ فاشیسم در دستگاه‌های حاکمیتی ایتالیا شد، بزرگ می‌دارند.
بر خلاف آلمان که قوانین سختی درباره میراث نازیسم وجود دارد، ایتالیا تا حد زیادی با میراث موسولینی مسامحه می‌کند.
منزل شخصی پل پوت در منطقه سیم ریب در کامبوج
پل پوت، رئیس حزب کمونیست در کامبوج مسؤول کشتار جمعی و کار اجباری در دهه 70 قرن گذشته بود، اقداماتی که نزدیک به سه میلیون کشته در شهری واقع در جنوب شرق آسیا بر جای گذاشت.
پل پوت در آوریل 1998 در حالی که در بازداشت خانگی بود، در گذشت، به این ترتیب محل اقامت او و نیز محلی که جسد او روی حجمی از لاستیک‌های خودرو سوزانده شد، برای بازدیدکنندگان باز شد.
موزه استالین، گوری، گرجستان
در سال 1961 نیکیتا خروشچف، رهبر کمونیست جسد جوزف استالین، رهبر سابق شوروی را از گورستان مجاور قبر ولادیمیر لنین منتقل کرد.
جسد استالین که سرکوب جمعی، پاکسازی نژادی، اعدام صدها هزار تن و نیز مرگ میلیون‌ها تن در اثر گرسنگی به حاکمیت جامعیت‌خواه او منسوب می‌شود، اکنون در گورستان مخفی در نزدیکی یکی از حصارهای کرملین در مسکو است.
اما داستان موزه این دیکتاتور سابق واقع در زادگاهش در شهر گوری گرجستان وقع در مجاورت خانه‌ای که استالین سال 1978 در آنجا متولد شد، متفاوت است.
در این موزه مزار حامیان استالین که برای دهه‌ها نامش در اتحاد جماهیر شوروی مطرح بود، وجود دارد. زادگاه همین فرد در سال 1921 شاهد یورش خونبار ارتش سرخ نیز بود.
قبر پابلو اسکوبار در کلمبیا
قبر پابلو اسکوبار، مشهورترین قاچاقچی کوکایین جهان در شهر ایتاگویواقع در نزدیکی مدلین، زادگاه او واقع است. اسکوبار در سال 1993 به ضربه گلوله پلیس کشته شد. او مسؤول مرگ حدود 5000 تن است، با این حال همچنان طرفدارانی دارد. با ساخت مستندی از زندگی او توسط شرکت نتفلیکس او بیشتر شناخته شد.
در حال حاضر تورهای گردشگری مختلفی در ارتباط با اسکوبار در مدلین وجود دارد.
