به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایرنا، ناصر حاجیان روز شنبه با اشاره به برآورد ورودی سد زایندهرود تا پایان سال آبی گذشته با توجه به بارشهای صورت گرفته تاکنون افزود: در زمان حاضر بیشترین حجم آب سد را برای جبران مصارف زیاد گذشته و جبران حجم پایین سد را باید دنبال کرد.
وی بیان کرد: در سال آبی گذشته کمتر از 2 هزار و 200 میلیمتر بارندگی انجام شد که باید میزان نهایی ورودی آب به این سد را برآورد کرد تا این که در آینده برنامه عملیاتی و صحیحی برای مصرف آن داشته و البته بیشترین میزان ممکن آب را ذخیره کنیم.
وی استفاده از تجربه مسئولان مرتبط با این حوزه و استفاده از آمار و ارقام در سنوات گذشته را دو راهکار اساسی برای پیش بینی برآورد آب ورودی سد زایندهرود بیان کرد و اظهارداشت: بر اساس اعلام یک مقام مسئول در این حوزه ورودی این سازه نگهداری آب تا 27 اردیبهشت به یک میلیارد و 170 میلیون متر مکعب می رسد که بر اساس پیش بینیها به صورت متوسط در خردادماه 65 مترمکعب در ثانیه آب وارد شده و 175 میلیون مترمکعب آب به حجم سد افزوده میشود.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان با اشاره به اینکه مطالعه سنوات گذشته همین میزان آب را برآورد میکند، گفت: آمار و ارقام سنوات گذشته در میزان بارندگیها در ایستگاه کوهرنگ و ورودی آن به سد به راحتی قادر به پیش بینی برآورد آب ورودی به سد زاینده خواهیم بود که این آمار قابل اعتماد است.
حاجیان بر اساس جدول بارندگی ها و میزان ورودی آب به سد ادامه داد: در سال آبی 51-50 تا سال 98-97 آمار میزان بارندگی ثبت شده و ورودی آن به این سازه آبی در جدولهای یک تا چهار آورده شده که 48 سال گذشته آبی را مورد بررسی قرار داده که بیشترین بارندگیها در سال 72-71 برابر با 2 هزار و 555 میلیمتر بوده و که حجم ورودی آن به سد 2 میلیارد و 521 میلیون متر مکعب بوده است.
وی یادآور شد: کمترین میزان بارندگی در 48 سال گذشته در سال آبی 97-96 با میزان 764 میلی متر میباشد که حجم ورودی آب به سد زاینده رود 546 میلیون مترمکعب به ثبت رسیده است.
وی استفاده از آمار و ارقام سالهای گذشته را برای پیش بینی برآورد میزان ورودی به سد مهم دانست و تصریح کرد: محدوده بارندگی هزار و 800 تا 2 هزار و 555 میلیمتری به دلیل نزدیکی به مقدار بارندگی امسال انتخاب و از این بازه برای انجام پیش بینی استفاده میکنیم.
این متخصص آب اظهارداشت:باید در این برآورد میزان حجم ورودی و خروجی تونل دوم را مورد توجه قرار داد تا دقت بیشتری را در این پیش بینی برآورد داشته باشیم.
وی یادآورشد: در بازه انتخابی توجه به سال های خشکسالی و تر سالی برای برآورد صحیحتر به دلیل اینکه سفره های زیر زمینی در مقاطع زمانی خشکسالی دچار مشکل میشوند، ضرورت دارد.
وی ادامه داد: در سال 55-54 ، 2 هزار و 58 میلی متر بارندگی و 2 میلیارد و 239 میلیون مترمکعب حجم آب سد اعلام شد اما این حالی است که سه سال قبل آن خشکسالی با مقادیر هزار و 150 میلی متر، هزار و 202 میلی متر و هزار 302 میلی متر بارندگی را داشتهایم.
وی با اشاره به میزان بارندگیهای ذکر شده و آب سالی بعد از آن، بیان کرد: ضریب جریان 92 درصد است و یا قدر مطلق حجم ورودی به سد زاینده رود بیش تر از قدر مطلق بارش میباشد که این موضوع در سال آبی 59-58 به دلیل خشکسالی های پیش از آن تکرار شده است.
حوضه آبریز رودخانه زاینده رود تا گاوخونی( فقط حوزه آب ریز) 28 هزار کیلومتر مربع و طول رودخانه 400 کیلومتراست که یک قسمت این حوزه مثل بالا دست سد زاینده رود آب تولید می کند و مابقی مثل اصفهان و شهرستان ها بخش مصرف کننده این حوزه به شمار می روند.
محلی که سد زاینده رود بنا شده حدود 90 درصد آب حوضه آبریز را تولید می کند و مساحت این قسمت برابر با چهار هزار کیلومتر مربع می باشد که بر این اساس چهار هزار هکتار حوضه آبریز آب تولید می کند و بقیه مصرف کننده هستند یعنی تناسب یک به هفت.
آب تولیدی به سد از نزولات جوی ایجاد می شود که بیشترین بارندگی ها در آن منطقه چهار هزار هکتار حدود هزار و 400 میلی متر است.
میزان حجم آب ذخیره شده در سد زایندهرود در نخستین روز از سال آبی جدید(اول مهر) به گفته مسوولان به 509 میلیون متر مکعب رسید، حجم آب ذخیره شده در این سد در مدت متوسط بلند مدت(دوره 44 ساله) 759 میلیون متر ثبت شد و نشان میدهد که در مقایسههای بلند مدت، وضعیت منابع آبی در این منطقه مطلوب نیست.