محمدرضا نجفی منش رئیس انجمن صنایع همگن قطعه سازی در مورد همکاری ایران، ترکیه و روسیه در خودروسازی اظهار داشت: حدود دو سال پیش در انجمن خودروسازان و قطعه سازان ترکیه، پیشنهاد همکاری از سوی طرف ترک مطرح شد. سه کشور ایران، روسیه و ترکیه با هم جمعیتی بالغ بر 400 میلیون نفر دارند و بازارهای وابسته این سه کشور نیز حدود 400 میلیون نفر را در بر می گیرند.
به گزارش
خودروبانک و به نقل از گسترش نیوز، وی ادامه داد: روسیه و ترکیه خودروسازی خاصی ندارند و پیشنهاد شد تا سه کشور با همکاری هم یک پلتفرم مشترک طراحی کنند که حداقل 8 تا 9 مدل را بتوان روی آن سوار کرد و در هر کشور به تعداد مورد نیاز به تولید برسد.
رئیس انجمن صنایع همگن قطعه سازی در ادامه افزود: برای تولید قطعات نیز باید تقسیم های صورت بگیرد. به عنوان مثال ایران لنت ترمز را برای هر سه کشور تولید کند و ترکیه ECU را برای همه به تولید برساند و لازم است که یک تعادل قیمتی برقرار شود و این قطعات بین سه کشور مورد تبادل قرار گیرد و در نهایت یک مدل خودرو در هر سه کشور برای بازار خود تولید می شود و تفاهم نامه ای نیز برای صادرات باید به امضا برسد.
نجفی منش در ادامه بیان داشت: اگر هر سه کشور امکانات خود را کنار هم بگذارند، توان تولید خودروی مورد نیاز خود و حتی نمونه های برقی را دارند و خاصیت این است که با تبادل قطعه بین کشورها، نیازی به سیستم بانکی و انتقال ارز وجود ندارد و در زمان صادرات نیاز به مجوز سازنده اصلی نخواهد بود.
وی در ادامه گفت: ایران از لحاظ طراحی خودرو محصولات خود را دارد، اما ترکیه تا کنون این کار را نکرده و روسیه نیز یک سری خودروهای قدیمی داشته که به رنو واگذار شده است. ترکیه در صنعت قطعه سازی به واسطه سرمایه گذاری اروپایی ها پیشرفت خوبی داشته است. این کشور 12 میلیارد دلار صادرات قطعه به کشورهای اروپایی دارد. در حال حاضر سه کشور ایران، روسیه و ترکیه می توانند با همکاری هم خودرویی طراحی کنند و هزینه ها را به شدت پایین بیاورند و این کار با ایجاد مراکز تحقیق و توسعه مشترک قابل انجام است.
نجفی منش در پایان تصریح کرد: در مورد کشورهای اسلامی که شامل اندونزی، مالزی، ترکیه، نیجریه و بنگلادش می شود، قرار بود خودرویی به اسم اسلامی طراحی و تولید شود، اما به دلیل دور بودن این کشورها از هم، انجام آن به راحتی نیست، اما می توان این قضیه را دنبال کرد. ما باید به دنبال تولید خودرویی باشیم به متعلق به خودمان باشد و بتوانیم در آن تغییراتی ایجاد کنیم. ما نباید به دنبال این باشیم که قطعات را به صورت CKD به کشور وارد کنیم.
