رتبه‌بندی بهترین فیلم‌های مارتین اسکورسیزی براساس امتیاز راتن تومیتوز

فیلم‌های مارتین اسکورسیزی همواره امتیازات بالایی در راتن تومیتوز به دست می‌آورند، با این وجود او از این سایت متنفر است. او همچنین از سینماسکور هم نفرت دارد و دو سال پیش، از فیلم «مادر!» Mother! دارن آرونوفسکی به عنوان نمونه‌ای که می‌بایست امتیاز بالاتری به آن تعلق می‌گرفت، یاد کرد. او حتی سرمقاله‌ای نوشت که چرا این فیلم لایق واکنش‌های بهتری بوده است. (اگر منصفانه بگوییم، حق با اوست. این فیلم، یک شاهکار درک‌نشده است که یقیناً در سال‌های آینده دوباره مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت) اسکورسیزی در ادامه بهتر از قبل فعالیت می‌کرد و در واقع تعداد زیادی از فیلم‌های او با امتیاز راتن تومیتوز خود مرتبط هستند. در رتبه‌بندی‌های به دست آمده شگفتی کمی وجود دارد. در این مقاله 10 تا از بهترین فیلم‌های مارتین اسکورسیزی را براساس امتیاز راتن تومیتوز رتبه‌بندی کرده‌ایم.

همچنین بخوانید:
رتبه بندی بهترین فیلم های زندگینامه‌ای مارتین اسکورسیزی

10 – پس از ساعات اداری 1985 After Hours
امتیاز راتن تومیتوز: 88٪

مارتین اسکورسیزی اغلب به سراغ ساخت فیلم کمدی نمی‌رود. در حقیقت این تنها فیلم کمدی واقعی او در نظر گرفته می‌شود؛ بقیه موارد به لحاظ فنی فیلم‌های درام با المان‌های کمدی محسوب می‌شوند. اما «پس از ساعات اداری» پتانسیل او را برای تبدیل شدن به یک کارگردان فیلم‌های کمدی بزرگ نشان می‌دهد.
فرضیه اولیه فیلم در اصل شبیه به فیلم «سوپر‌بد» Superbad است؛ یک فرد معمولی در طول یک شب با فردی ملاقات کند که در آن هر چیزی که ممکن است غلط از آب درآید، غلط هم پیش می‌رود. چیزی که باعث می‌شود «پس از ساعات اداری» موثر واقع شود این است که فیلم فقط نمی‌خواهد خنده‌آور باشد و فیلمی به واقع خوش‌ساخت است. تعداد کمی از کارگردانان کمدی منحصراً از این نوع هنر و بینش برخوردارند. (مل بروکس، جاد اپتاو و بیش از این موجود نیست.)

9 – رنگ پول 1986 The Color of Money
امتیاز راتن تومیتوز: 89٪

«رنگ پول» مارتین اسکورسیزی به لحاظ فنی دنباله‌ای از «بیلیاردباز» The Hustler محسوب می‌شود، که در آن پل نیومن نقش ادی فلسن را دوباره تکرار می‌کند. اما در واقع دنباله‌ای از آن نیست. پس از گذشت سال‌ها و تمرکز بر روی یک داستان کاملاً متفاوت، به طور کلی جدا از اصل در نظر گرفته می‌شود.
اسکورسیزی موفق شد تام کروز را زمانی که در اوج فعالیت حرفه‌ای خود قرار داشت، برباید. کروز در آن دوران بزرگ‌ترین ستاره مرد فیلم‌های اکشن روی کره زمین محسوب می‌شد و در این فیلم نقش شاگرد ادی فلسن را بازی کرد. او در این نقش یکی از بهترین اجراهایش را ارائه می‌کند. پس از نامزدی در 8 گروه، نهایتاً کارگردانی اسکورسیزی، جایزه اسکار را برای بهترین بازیگر نقش اول مرد، نصیب نیومن می‌کند.

8 – آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند 1974 Alice Doesn’t Live Here Anymore
امتیاز راتن تومیتوز: 89٪

یکی از اولین و کمترشناخته‌شده‌ترین فیلم‌های اسکورسیزی، «آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند»، یک فیلم جاده‌ای پاک‌نهاد است. این فیلم درباره زن خواننده‌ای است که به تازگی بیوه شده و نقش آن را الن برستین بازی می‌کند. او پس از مرگ همسرش همراه با پسرش دل به جاده می‌زند و قصد دارد در حرفه موسیقی فعالیت کند، اما در آریزونا تمام پولش تمام می‌شود. بنابراین او در یک رستوران کوچک سرراهی مشغول به کار می‌شود تا بقیه پول مورد نیاز برای رسیدن به کالیفرنیا را فراهم کند.
با این وجود اوضاع وقتی پیچیده‌تر می‌شود که او به کریس کریستوفرسون علاقه پیدا می‌کند. این فیلم به اندازه صریح‌ترین فیلم‌های اسکورسیزی، کمدی خشن یا تاریکی نیست. اما در عوض یک داستان عاشقانه دوست‌داشتنی است که به واسطه اجراهای باورنکردنی‌ای استوار شده ‌است.

7 – سلطان کمدی 1982 The King of Comedy
امتیاز راتن تومیتوز: 91٪

تریلر روان‌شناسانه کمدی تاریک اسکورسیزی، «سلطان کمدی»، یکی از نادیده‌گرفته‌شده‌ترین کارهای اوست. (البته به طور واضح نه در راتن تومیتوز، چراکه یکی از بالاترین امتیازات کارگردان را به خودش اختصاص داده است) «سلطان کمدی» در اصل همان «راننده تاکسی» است؛ اگر که تراویس بیکل یک استندآپ کمدین می‌بود نه یک قاتل سیاسی.
رابرت دنیرو در نقش روپرت پاپکین می‌درخشد؛ یک کمدین پرتلاش که مجری یک برنامه گفتگومحور آخر شب را گروگان می‌گیرد تا فقط بتواند چهره خود را در تلویزیون نشان دهد. این یک هجو تلخ است که قدرت فریبنده خطرناک شهرت را از تجربه‌های شخصی دنیرو ترسیم می‌کند و به عنوان یک فیلم بسیار خنده‌دار در نظر گرفته نمی‌شود.

6 – رفتگان 2006 The Departed
امتیاز راتن تومیتوز: 91٪

موفقیت این فیلم بحث‌برانگیز بود، چرا که برخی از طرفداران فیلم احساس می‌کردند آکادمی اسکار به دلیل خود فیلم به آن جایزه نداده است. تصور آن‌ها بر این بود که اعضای آکادمی از این که فیلم‌های بهتر اسکورسیزی پیش از این مورد، نادیده گرفته شده بودند، احساس گناه کرده بودند. یک تریلر موش و گربه بازی جالب درباره دو مردی که هر دو آن‌ها هم موش هستند و هم گربه؛ یک پلیس که با اوباش همکاری می‌کند و می‌خواهد بفهمد کدام افسر با دوستانش مخفی شده است و پلیس مخفی نیز به اوباش نفوذ می‌کند و در تلاش است تا بفهمد که کدام یک از افراد پلیس با آن‌ها همکاری می‌کند.
در همین حال، شباهت‌های بین کاراکتر جک نیکلسون و خبرچین FBI، جیمز بالجر، به فیلم کمک کرد تا به یک واقعیت ملموس تبدیل شود. آیا واقعاً تا این حد شگفت‌آور است که این حماسه جنایی سرگرم‌کننده، همه جوایز اسکار برنده شود؟

5 – هوگو 2011 Hugo
امتیاز راتن تومیتوز: 93٪

مارتین اسکورسیزی حماسه سه بعدی «هوگو» را، زمانی که عصر تکنولوژی در ابتدای ترک صنعت فیلم‌سازی بود، کارگردانی کرد. داستان فیلم درباره یک پسربچه یتیم است که در بین دیوارهای یک ایستگاه راه‌آهن در دهه 30 میلادی در پاریس زندگی می‌کند. این پالت نقاشی مهیج، از اولین نوآوران فیلم‌سازی تاثیر می‌گیرد و در مابین طرح نمایشی خود به یکی از همین نوآوران هم ادای احترام می‌کند: ژرژ ملیس.
«هوگو» در گیشه شکست سنگینی را متحمل شد اما منتقدان آن را دوست داشتند (و مانند بقیه مخاطبان زحمت تماشای فیلم را به خود دادند) حتی مغز متفکر فیلم‌های سه بعدی، جیمز کامرون، نیز در جایی گفته که این فیلم بهترین استفاده از تکنولوژی سه بعدی است که او تاکنون مشاهده کرده است.

4 – گاو خشمگین 1980 Raging Bull
امتیاز راتن تومیتوز: 96٪

مارتین اسکورسیزی استاد به تصویر کشیدن فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای است. دلیلش هم واضح است؛ او هیچ‌گاه چندین رخداد از زندگی کسی را با هم مخلوط نمی‌کند تا کورکورانه او را پرستش کرده باشد. اسکورسیزی یک فیلم واقعی می‌سازد و بر عیب‌های کشنده سوژه‌های خود تمرکز می‌کند. تم فیلم درباره حسادت است. جیک لاموتا بوکسوری است که زندگی‌اش در این شاهکار سیاه- سفید، «گاو خشمگین»، مورد مطالعه قرار گرفته است.
لاموتا یک ثانیه هم به همسرش اعتماد ندارد و این تزلزل‌هایش را در رینگ بیرون می‌ریزد. برخلاف بقیه فیلم‌ها با موضوع بوکس، این ورزش تنها برای زیبایی‌شناسی کار پرداخت نشده است. او طرح فیلم و گسترش کاراکترها را با یک نمایش بصری از پویایی به خدمت می‌گیرد.

3 – خیابان‌های پایین شهر 1973 Mean Streets
امتیاز راتن تومیتوز: 96٪

«خیابان‌های پایین شهر» نخستین فیلم با کارگردانی مارتین اسکورسیزی نیست، اما به این شکل احساس می‌شود که اولین فیلم حقیقی اسکورسیزی است. این اولین فیلم در رزومه اوست که همیشه با بهترین فیلم‌های محبوب و پرطرفدارش مقایسه می‌شود. به مانند همه فیلم‌های خوب اسکورسیزی، این داستان پراکنده یک سازمان جنایی، بر روی یک رابطه واحد متمرکز است: یک جنایتکار حرفه‌ای به نام چارلی تمایل دارد که ناشناس باقی بماند و دوست بی‌ملاحظه و ابله‌اش، جانی بوی، نمی‌تواند دهانش را بسته نگه دارد.
یک درگیری واضح در این جا وجود دارد؛ چارلی برای جانی بوی اهمیت قائل است اما یک حس اعصاب‌خوردکن هم درباره او دارد به گونه‌ای که می‌خواهد او را بکشد. بازی‌های هاروی کایتل و رابرت دنیرو در این نقش‌ها شگفت‌آورند.

2 – رفقای خوب 1990 Goodfellas
امتیاز راتن تومیتوز: 96٪

در سال 1990، برای هر فیلم مافیایی دیوانگی به نظر می‌رسید که بخواهد برای رقابت با «پدرخوانده» The Godfather وارد میدان شود. اما این دقیقاً همان اتفاقی بود که برای «رفقای خوب» مارتین اسکورسیزی افتاد، درست وقتی که اکران آن شروع شد. فیلم با سه‌گانه مرکزی ری لیوتا، جو پشی و رابرت دنیرو، تصویری از زندگی در یک جنایت سازمان‌یافته، از همه زوایای مختلف ارائه می‌کند. «رفقای خوب» یک فیلم زندگی‌نامه‌ای درباره یک گانگستر است و به گونه‌ای احساس می‌شود که همزمان می‌تواند زندگی‌نامه همه گانگسترها باشد.
تدوین متلاطم، سبک روایی غیرقابل‌پیش‌بینی و قصه‌گویی غیرخطی همگی با هم ترکیب می‌شوند تا تلاش اسکورسیزی را به طور دقیق در بازسازی زندگی یک گانگستر در فرم سینمایی، به ما نشان دهند.

1 – راننده تاکسی 1976 Taxi Driver
امتیاز راتن تومیتوز: 98٪

تعداد زیادی از هم‌دوره‌ای‌های اسکورسیزی درباره جنگ ویتنام فیلم ساخته‌اند تا مبارزه‌ای که بسیاری از مردان جوان آن نسل تجربه کرده‌اند، را به تصویر بکشند. اما او هیچ‌گاه فیلمی درباره جنگ نساخت. در عوض، او فیلمی درباره نتایج و عواقب جنگ ساخت. «راننده تاکسی» داستان تراویس بیکل، یک سرباز کهنه‌کار که از اختلال استرسی پس از آسیب روانی رنج می‌برد، را روایت می‌کند. او نمی‌تواند بخوابد یا رابطه‌های خود را حفظ کند.
بیکل از نظر ذهنی آشفته است و ذهن او به مانند یک قوری جوشان است که هر لحظه منتظر است سرریز شود. این مورد، اساساً یک فیلم بی‌نقص است که سقوط روانی کاراکترش را در مسیری که هیچ کارگردان دیگری تاکنون نتوانسته به آن دست پیدا کند، نشان می‌دهد.
این مطلب برگرفته از نوشته Ben Sherlock در سایت screenrant.com است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.