به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، «هارولد بلوم» که بیشتر برای ارائه «نظریه نفوذ» در دنیای ادبیات شناخته شده است، در طول دوران فعالیت خود بیش از 20 کتاب نوشته که اکثر آن‌ها در حوزه نقد ادبی است و از آن جمله می‌توان به «آثار برجسته غربی» (Western Canon) و «کتاب جی» (Book of J) اشاره کرد.
گرچه «بلوم» همواره از تنزل استانداردهای ادبی افسوس می‌خورد اما توانسته بود خود را به جایگاه ویژه‌ای در میان بزرگترین منتقدان ادبی برساند. او همچنین به جمع نامزدهای نهایی جایزه ملی کتاب آمریکا راه یافته بود و یکی از اعضای فرهنگستان هنر و ادب آمریکا بود.
بزرگترین میراث به‌جامانده از «بلوم» که مطمئنا سال‌ها نیز باقی خواهد ماند «نظریه نفوذ» نام دارد که بر اساس آن معتقد بود هنرمندان و نویسندگان، بزرگان ادبی پیش از خود را انکار می‌کنند درحالی که در آثارشان تحت تاثیر آن‌ها قرار دارند. به بیان دیگر، نویسندگان از نظر روان‌شناختی از خود در برابر هنرمندان گذشته دفاع می‌کنند و مضطرب هستند که در نگارش آثارشان تحت تاثیر و نفوذ آثاری قرار بگیرند که پیش‌تر خوانده‌اند. این نظریه از گذشته تاکنون بحث‌های زیادی را در محافل ادبی ایجاد کرده است.
او «شکسپیر»، «ساموئل جانسون» و «والتر پاتر» منتقد قرن نوزدهم میلادی را صراحتا قهرمانان ادبی خود می‌خواند و در کتاب «آثار برجسته غربی» (Western Canon) که در سال 1994 منتشر کرد از 26 نویسنده تاثیرگذار در ادبیات غرب نام برده که چهره‌هایی چون «دانته»، «ساموئل بکت»، «فیلیپ راث»، «توماس پینچن» و «دان دلیلو» در میان آن‌ها هستند و البته «ویلیام شکسپیر» در مرکز این نویسندگان قرار دارد.
این منتقد ادبی نویسندگان زن چون «ویرجینیا وولف»، «جین آستن»، «جورج الیوت»، «امیلی دیکنسون»، «تونی موریسون»، «مایا آنجلو» و «ایمی تن» را نیز همواره تحسین می‌کرد.
«بلوم» حتی یک رمان با عنوان «پرواز به لوسیفر» نیز نوشت، که چندان موفق نبود و بعدها نوشتن آن را انکار کرد.
