معمولا آدم‌های معروفی که بازی در نقش یک آدم معروف دیگر را قبول می‌کنند، کار دشواری پیش رو خواهند داشت. بدترین حالتی که ممکن است اتفاق بیفتد، نوعی جعل هویت خجالت‌آور خواهد بود، اما همیشه امید به ارائه اثری باشکوه وجود دارد که سوژهٔ اصلی در جلد بازیگر نفوذ خواهد کرد. در سال‌های اخیر، بازی‌ها موفقی در این زمینه از مایکل داگلاس در «پشت چلچراغ» که ده سال آخر زندگی لیبراچی را به تصویر کشیده و چادویک بوزمن در نقش جکی رابینسون در «42» و جیمز براون در «برخیز» را تماشا کرده‌ایم.
حالا می‌توانیم نام رنی زلوگر را به خاطر بازی‌اش در «جودی» Judy به لیست بالا اضافه کنیم.
همچنین بخوانید:
خانواده آدامز The Addams Family – شخصیتهای غیرعادی و ناخوشایند در این انیمیشن سرگرم کننده دوباره به زندگی بازگشته‌اند
زلوگر چنان ماهرانه در این نقش غرق شده که تمام تصورات ما از او به‌عنوان بازیگر فراموش می‌شود. او در تمام 118 دقیقه زمان فیلم به جودی گارلند تبدیل می‌شود که اصلا کار آسانی نیست. گارلند یکی از چهره‌های هنری قرن بیستم است. او بازیگر و خوانندهٔ برجسته‌ای بود که تا سال‌ها زن‌پوش‌های دنیای سرگرمی (drag queens)، ادای احترام ویژه‌ای برای او قائل بودند.
به واسطهٔ قدرت جادویی بازیگری، گریم، نورپردازی و طراحی لباس، هیچ اثری از زلوگر باقی نمانده و تنها جودی دیده می‌شود. تمام حرکت‌های خاص جودی (مثل مدل انداختن میکروفن بالای یکی از شانه‌هایش حین اجرای برنامه، بالا گرفتن دست دیگرش حین اجرا و بعد بالا بردن میکروفن بالای سرش) همه و همه با اصالتی که زلوگر به بازی‌اش اضافه می‌کند، در فیلم وجود دارد. بازی او اصلا حس «تقلید» جودی را ندارد؛ او خودِ جودی است.
داستان از جایی شروع می‌شود که یکی از برنامه‌های تلویزیونی جودی کنسل شده است. سال 1968 است و گارلند در تقلای حفظ کردن خانه‌اش و نگهداری از دو فرزند کوچکش لورنا (بلا رمزی بازیگر «بازی تاج‌وتخت») و جویی (لوین لوید بازیگر «هوانوردان») است. وقتی آنها از اتاق هتل‌شان در لس‌آنجلس بیرون انداخته می‌شوند، او مجبور است بچه‌ها را به دست پدرشان سیدنی لوفت (روفس سوئل) بسپارد و اجرای برنامه‌ای را قبول کند تا بتواند از پس مخارجش برآید.
این اتفاقات باعث شکنندگی، حس ناامنی و اعتیاد جودی به داروهای نسخه‌ای می‌شود.
در فلش‌بک فیلم، جودی جوان (دارسی شاو) را می‌بینیم که لویی بی. میر (با بازی ریچارد کردری)، تهیه‌کنندهٔ سواستفاده‌گر، در طی بازی جودی در «جادوگر شهر اُز» قرص‌های رژیمی و خواب‌آور مختلف به او می‌داده است. سرگردانی جودی در طول زندگی‌اش مهم نیست، او روی صحنه جذاب و پرانرژی ظاهر می‌شود، حتی اگر پس از اتمام کارش حسی از افسردگی بگیرد و به این که بار دیگر روی صحنه برود شک می‌کند.
زلوگر برای ایفای این نقش آواز هم می‌خواند، اما واقعیت این است که شبیه خوانندگی جودی گارلند نمی‌شود. با این وجود، این موضوع باعث خجالت او نخواهد بود. صدای او به اجرای بهتر نقش کمک می‌کند.
هرچند «جودی» به ویترین ارزشمندی از کار زلوگر تبدیل شده است، این فیلم زیاد از قوانین بازنویسی داستان‌های زندگی‌نامه‌ای پیروی نکرده است. روپرت گولد کارگردان و تام اج فیلم‌نامه نویس، با اقتباس از نمایش‌نامهٔ «پایان رنگین‌کمان» به قلم پیتر کوئلتر، اثر دوست‌داشتنی دربارهٔ شخصیت جودی ساخته‌اند.
حتی اگر صحنه‌هایی که لوفت و میکی دینز (با بازی فین ویتراک) شوهرهای جودی حضور دارند و داستان به سمت کلیشه می‌رود، نوعی دل‌شکستگی واقعی در لحظات کم هیاهوتر جودی و زمانی که کنار فرزندانش یا یکی از طرفداران هم‌جنس‌گرایش است، به چشم می‌خورد.
ممکن بود «جودی» به چند دلیل به بیراهه برود؛ به‌خصوص در درآوردن اشک worthwhileقهرمان داستان. اما جودی گارلندی که با بازی زلوگر در این فیلم به تصویر کشیده شده، تصویری از یک مبارز، یک عاشق، زنی که بهترین‌ها را برای خانواده‌اش می‌خواهد و کسی که باور دارد هنوز شانس‌های زیادی پیش رو قرار دارند را به ما نشان می‌دهد.
این مقاله برگرفته از نوشتهٔ آلسون دورالد در سایت thewrap.com است.
سایر منتقدان دربارهٔ این فیلم چه نظری داشته‌اند؟
جیم اسلوتک ؛ اورجینال سین
ساختهٔ جدید روپرت گولد «جودی»، اجرای درخشان زلوگر را قاب کرده است. اگر این فیلم ایرادی هم داشته باشد، به‌خاطر بازی بی‌نظیر زلوگر ارزش دیدن دارد.
تامریس لافلی ؛ پلی‌لیست
حضور و وقار زلوگر باعث می‌شود کل قضیه بسیار باارزش شود.
ژوئل مونیک ؛ پیست
«جودی» با انرژی که از زلوگر می‌گیرد، می‌تواند شما را با گارلند به بالای رنگین‌کمان، به سمت نور، به دل شب‌های سرد و به عشق واقعی که میان این چهره و مخاطبانش وجود داشت ببرد.
گای لاج ؛ ورایتی
کارگردان و بازیگر نقش اصلی به چیزی غیرعادی و عمیقا اثرگذار در فیلم رسیده‌اند: یک تصویر زندگی‌نامه‌ای که در آن سوژه و اجراکننده به نوعی تفاهم می‌رسند و در پروسهٔ کار، چیزی را درون یکدیگر روشن می‌سازند.
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
Post Views:
3
