Undone &#۸۲۱۱; سریال تلویزیونی زیبا که تحسین همه را بر می‌انگیزد

یکی از اولین چیزهایی که در Undone می‌بینید یک تصادف ماشین است. یکی از آخرین چیزهایی که — دست‌کم در قسمت اول — می‌بینید هم تصادف ماشین است. یکی از چیزهایی که بیشتر از همه در پنج قسمت فصل اول می‌بینید — که به روش‌های مختلفی نمایش داده می‌شود و لحظات مختلف را متوقف می‌کند — هم همان تصادف ماشین است، که در آن آلما (رزا سلزار) بعد از رد شدن از یک تابلوی ایست از کنار با ماشین دیگری تصادف می‌کند، چون چیزی در کنار جاده می‌بیند.

همچنین بخوانید:
ده تفاوت اساسی سریال پسرها The Boys با کمیک های آن

و آن چیزی که می‌بیند محوریت داستان اسرارآمیز است، اما همان‌طور که در ابتدای سریال می‌بینیم، این تنها لکه‌ی کوچکی بر بوم بزرگ Undone است؛ این یک بخش مهم است، اما در عین حال ابزاری برای رسیدن به هدف بزرگتریست — و این موضوع تنها شامل قالب پیشگامانه‌ی این سریال نمی‌شود.
Undone، سریال جدید نیم ساعتی سازندگان کیت پردی و رافائل باب-واکسبرگ (که هر دوی آن‌ها بر روی «بوجک هورسمن» شبکه‌ی نتفلیکس کار می‌کنند)، یکی از اولین سریال‌های تلویزیونی است که با تکنیک انیمیشن روتوسکوپی ساخته شده است.

تکنیک روتوسکوپی فرآیندی است که طی آن هنرمند تصاویری را که قبلا گرفته شده‌اند دنبال می‌کند و آن‌ها را با اثر خود جایگزین می‌کند، یا راهی پیدا می‌کند که هر دو را داشته باشد — مشابه آن‌را قبلا در فیلم‌هایی مانند «یک پوینده‌ی تاریک» دیده‌ایم، و همان تیمی که بر روی این فیلم ریچارد لینکلیتر در سال 2006 کار کرد، به انیماتوری Undone کمک کرده است. جلوه‌های بصری نفس‌گیر هستند، و با حال و هوای داستان هم هم‌خوانی دارند، از ژانرهایی که در هم می‌آمیزد گرفته تا مضمون هسته‌ی داستان آن.
انیمیشن و فیلم‌نامه‌ی آن مکمل یکدیگر هستند تا اثر تلویزیونی منحصر به فردی را به وجود بیاورند؛ سریالی که به راحتی می‌توان جذب آن شد، حتی وقتی که در توضیح و روایت داستان خود کمی لنگ می‌زند. Undone پروژه‌ای است که بررسی و موشکافی آن لذت فراوانی دارد، اما در عین حال بر خلاف ظاهر پر زرق و برق آن داستانی انسانی و بسیار دلچسب دارد.
زندگی آلما، در آستانه‌ به شکلی کسل‌کننده و کلافه‌کننده نمایش داده می‌شود. او در یک زندگی تکراری گرفتار شده و روزها سر کار خسته‌کننده‌اش در یک مهد کودک می‌رود و زندگی آرام و یکنواختی با دوست‌پسرش، سم (با بازی سیدهارتا دانانجای) در خانه دارد.

همه‌ی بازیگران همان‌طور که در یک فیلم واقعی می‌توانستند بدرخشند، در این انیمیشن هم درخشیده‌اند. هر سطحی از Undone تکمیل‌کننده‌ی سطح‌های دیگر است، که ما را امیدوار می‌کند پایان آن هم مانند شروعش قوی و تاثیرگذار باشد. با توجه به این‌که سه قسمت از فصل اول Undone باقی مانده است، روایت این سریال از بیماری روانی همچنان جا برای شکل گرفتن دارد، اما با در نظر گرفتن روش پردی و باب-واکسبرگ که مضمون‌های مختلف را در «بوجک هورسمن» در هم آمیخته‌اند (مانند شاهکار فصل چهارم، «پیکان زمان» نوشته‌ی پردی) حس می‌کنیم که پاسخ سوال‌هایمان در راه هستند. اما تا همین‌جا هم سریال Undone قابل تحسین بوده و توجه ما را جلب کرده است. این سریال با زمان بازی می‌کند و افراد مهم را در وقایع مهم می‌نشاند، و در عین حال به شخصیت‌هایش اجازه می‌دهد با داشتن کنترل بر روی واقعیت موقتی‌شان بتوانند همه‌چیز را مجددا ارزیابی کنند — و از همین روی این سریال اهمیت را در خود می‌یابد و تثبیت می‌کند.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی بن ترورس در وب‌سایت ایندی‌وایر است.

حال به بررسی نظر سایر منتقدین می‌پردازیم:

کارولین فرامکه Caroline Framke ؛ ورایتی Variety

حتی با وجودی‌که تماشای Undone تجربه‌ای عمیقا عصبی‌کننده است، این سریال معمولا راهی پیدا می‌کند تا پیچش‌های غیرمنتظره‌ای در داستان بگنجاند و به بازیگران اجازه می‌دهد تا کاستی‌های شخصیت‌های خود را در بر بگیرند، و پاداش‌های غیرمنتظره‌ای از روابط در حال فروپاشی به دست می‌آورند. قطعا هیچ سریالی مشابه آن ندیده‌اید، که در این برهه‌ی زمانی دستاورد قابل توجهی به حساب می‌آید.

جودی برمن Judy Berman ؛ تایم Time

Undone به طور تمام و کمال المان‌های ژانر خود و موضوعات داغ آن — مانند علم علیه مذهب، هویت دونژادی، آشفتگی سیاسی و اجتماعی معاصر — را یکپارچه کرده و ساختار داستان خود را بر اساس آن استوار کرده است. Undone رویکرد روایی تفکری را در پیش گرفته است که به اسطوره‌پردازی نزدیک‌تر است. دنیای روتوسکوپی آن می‌تواند آینه‌ی کوچکی از عالم واقعیت باشد، اما اگر شجاعت خیره شدن به آن‌را داشته باشید، ماجراجویی فوق‌العاده‌ای که ذهنتان را باز می‌کند در انتظار شماست.

دن فینبرگ Dan Fienberg ؛ هالیوود ریپورتر The Hollywood Reporter

Undone پیوسته تعجب مخاطبان را جلب می‌کند و آن‌ها را میخکوب نگه می‌دارد، که به راحتی می‌توان از کاستی‌های آن در سطح‌های روایی ساده‌تر صرف‌نظر کرد. البته هنوز پتانسیل زیادی در قسمت‌های پیش رو وجود دارد. تا به این‌جا جذابیت‌های این سریال به قدری بالا بوده است که می‌توانیم از بزرگ‌ترین اشکال آن چشم‌پوشی کنم: این‌که این سریال معمایی است، و همچنان این‌که جواب این معما چیست برای من اهمیتی ندارد.

استیون اسکیف Steven Scaife ؛ اسلنت مگزین Slant Magazine

Undone می‌تواند زیبا و خلاقانه باشد، اما گاهی به جای آن‌که سر اصل مطلب برود، موضوعات و معماها را کش می‌دهد، شاید دلیل آن این باشد که می‌خواهد پاسخ به آن‌ها را به فصل بعد موکول کند و از سوالی که در مورد سلامت روانی آلما در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد به عنوان جذابیت و کشش داستان استفاده کند.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.