خبرگزاری تسنیم: سفر اخیر لعیا جنیدی معاون حقوقی رئیس جمهور به کشور ژاپن در شبکه های اجتماعی و فضای رسانه ای حواشی را برانگیخته است. در تصاویر منتشره خانم جنیدی در سفر مذکور بر خلاف جلسات رسمی هیئت دولت، با پوششی متفاوت از پوشش چادر ملی در مراسمات رسمی حاضر شده است. محمد حسین قدیری ابیانه سفیر اسبق ایران در کشورهای استرالیا و مکزیک در گفت‌وگویی به بررسی ابعاد فنی و فرهنگی این موضوع پرداخته است.
سفر اخیر معاون حقوقی رئیس جمهور به کشور ژاپن و عدم استفاده وی از پوشش چادر در دیدارهای رسمی، موجب طرح مباحثی در مورد پروتکل های مربوط به پوشش مقامات در مجموعه دولت و وزارت خارجه شده است. نظر شما در این مورد به عنوان فردی که سابقه دیپلماتیک داشته اید، چیست؟
خارج از مسائل مربوط به پروتکل و غیره، صورت مسئله و منطق رفتار درست یک مقام کشوری در سفر رسمی به خارج از کشور واضح است. حجاب منحصر به چادر نیست اما چادر حجاب ملی ماست و کسانی که به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در محافل بین المللی شرکت می کنند، باید این پوشش را رعایت کنند. این یک امر مسجل است. اینکه ما شاهد هستیم نمایندگان کشورهای دیگر در مجالس رسمی بین المللی با لباس محلی خود حاضر می شوند، به همین معناست. هندی ها پاکستانی ها، اعراب و دیگران بر اساس همین منطق رفتار می کنند که منطق دقیق و عمیقی هم هست. ما هم طبعا باید همین کار را بکنیم.
آیا استفاده از چادر برای مقامات رسمی، یک پروتکل پوششی مشخص در وزارت خارجه است یا در حد آنچه که به آن عرف دیپلماتیک می گوییم تعریف شده است؟
من این را در حد توصیه دیده ام. این البته در مورد همسران دیپلمات هاست. توصیه به حجاب قبلا یک امر مسجل برای همه افراد بود. یعنی افرادی را انتخاب می کردند که حتما این تقید را داشته باشند البته در گذشته هم استثنائاتی داشته ایم، ولی در این دولت حساسیت ها نسبت به گذشته کم شده است.
این استثناء یعنی اینکه یک مقام رسمی زن جمهوری اسلامی در جلسه ای رسمی با پوشش غیر چادر حاضر شده است؟
پیش از این یا نمایندگان زن یا سفیر زن نداشتیم یا مقامات زن ما چادری بودند مثل خانم ابتکار و دیگران. اخیرا اما در دولت آقای روحانی یک معاون رئیس جمهور داریم که پوشش چادر نداشته است که طبیعتا وقتی به خارج از کشور هم رفته، این مسئله را رعایت نکرده است.البته تاکید می‌کنم که حجاب منحصر به چادر نیست ولی مقامات ما باید پوشش ملی را رعایت کنند. ما در دولت های مختلف وزرا و مقامات عالی زن داشته ایم، لیکن وقتی به خارج از کشور می رفتند از چادر استفاده می کرده اند و در داخل هم همین پوشش را داشته و به آن اعتقاد داشته اند.
پس مسئله بیشتر فرهنگی است تا پروتکل و غیره.
هر دوی این مسئله است. البته توصیه ای که من عرض کردم، بیشتر در مورد همسران سفرا و دیپلمات های ماست و نه کسانی که شخصا نمایندگی جمهوری اسلامی را بر عهده دارند. این از گذشته رسم بوده که همسران سفرا و کارمندان با حجاب کاملی غیر از چادر ظاهر می شدند. سالهای گذشته ولی این مسئله مقداری کمرنگ شده و وزارت خارجه متاسفانه تا حدی حساسیت خود را در این زمینه از دست داده است . طبیعتا باید در این رابطه سخت گیری صورت گیرد.
بی‌توجهی‌ها به پروتکل های رسمی پوشش و لباس ملی کشور را چگونه باید علاج کرد؟
کنار گذاشتن پوشش ملی برای کسی که مقام حکومتی است، حتما محل اشکال واضحی است. همانطور که گفتم حجاب اسلامی منحصر به چادر نیست اما چادر علاوه بر حجاب اسلامی، لباس ملی ما هم هست. من اصولا معتقد هستم اینکه ما سمتی را به افراد بدهیم صرفا به خاطر اینکه بگوییم ما زن هم در دولت داریم، کار درستی نیست. اینکه شخصی را که هیچ تجربه دیپلماتیکی نداشته است را به عنوان سفیر زن انتخاب کنیم تا بگوییم ما سفیر زن هم داریم، ظلم به مردم است.در این مورد هم معتقدم آقای رئیس جمهور باید به خانم جنیدی تذکر بدهند که در سفرهای خارجی هم باید حجاب ملی چادر را رعایت کند.
