به‌گزارش ایسنا، در بسیاری از موارد بدلیل طراحی خاص واحدها و تکنولوژی قدیمی آنها، این امر به سادگی ممکن نبوده و استفاده از آنها مستلزم ابتکار و نوآوری در اجرای تغییر تکنولوژی نیروگاه‌ها است. یکی از این موارد تغییر اقلیم آب و هوا در سال‌های اخیر و محدودیت منابع آبی کشور است که باعث شده تعدادی از نیروگاه‌های کشور با کمبود منابع آبی مواجه شوند.
در این زمینه رویکرد صنعت برق در بخش تولید استفاده از تکنولوژی‌های با حداقل مصرف آب در نیروگاه‌ها ضامن حفظ توان تولیدی آنها است. طرح‌های اجرا شده در تعدادی از نیروگاه‌ها توانسته است میزان مصرف آب را تا 90 درصد کاهش دهد و بالطبع میزان برداشت از سفرهای زیرزمینی کشور را کاهش دهد.
همچنین محدودیت منابع اولیه، باعث شده تا صنعت برق در بخش تولید، با ایجاد نوآوری، منابع جدید را جایگزین منابع مرسوم کند. از جمله این طرح‌ها می توان به طرح همکاری در احداث شبکه های جمع آوری فاضلاب و تصفیه خانه شهرهای مجاور نیروگاه‌ها و استفاده از پساب تصفیه شده بجای آب خام استخراجی از چاههای عمیق اشاره کرد.
یکی دیگر از چالش‌های بخش تولید برق، مشکلات و حوادثی است که در نیروگاه‌های قدیمی بروز می کند که عمدتا بدلیل خارج از رده بودن تولید این نیروگاه‌ها، قطعات و تجهیزات آنها، امکان تامین و جایگزین کردن آنها با قطعات اصلی وجود ندارد. در این گونه موارد لازم است که یا با تغییر در تجهیزات و قطعات و با صرف هزینه و وقت زیاد، تکنولوژی نیروگاه‌ها را تغییر داد و یا با استفاده از روش‌های ابتکاری و جدید که در دستورالعمل‌های شرکتهای سازنده نیز وجود ندارد، ازتجهیزات و قطعات موجود استفاده کرد.
در این موارد تلاش متخصصان صنعت برق استفاده حداکثری از توان داخلی و ارائه طرح‌های جدید جهت تعمیر و استفاده از تجهیزات و قطعات موجود است و بعضا طرح‌های ارائه شده مورد استفاده سازنده اصلی تجهیزات نیز قرار می گیرد.
بکارگیری روش‌های نوین بهره برداری، تعمیرات و نگهداری از تجهیزات مانند CM و RCM جهت به حداقل رساندن حوادث شبکه و نیروگاه‌ها یکی از اقداماتی است که سرلوحه صنعت برق کشور است.
با توجه به این مهم است که کماکان نیروگاه‌های با قدمت بیش از 50 سال نیز در ساعات نیاز شبکه به تولید برق در مدار تولید قرار می گیرند. شاهد این مدعا آمادگی بیش از98 درصدی نیروگاه‌ها در پیک تابستان سال 95 است.
یکی دیگر از اهداف صنعت برق استفاده حداکثری از تجهیزات و ظرفیت منصوبه در شبکه برق کشور تعیین شده و در این راستا طرح‌های ارزنده ای ارائه و اجرا شده است. از جمله این طرح‌ها استفاده از سیستم های خنک کاری هوای ورودی به کمپرسور توربین‌های گازی و طرح IGV+ به عنوان روش‌های کم هزینه و زود بازده جهت افزایش ظرفیت نیروگاه‌های گازی است.
با اجرای این طرح‌ها در نیروگاه‌های گازی بالغ بر 1100 مگاوات به توان قابل تولید نیروگاه‌ها در زمان پیک شبکه (زمانی که حداکثر مصرف برق در شبکه وجود دارد) افزوده شده در حالی‌که هزینه سرمایه گذاری آن کمتر از 10 % هزینه نصب واحد جدید است.
