شهید اروجعلی شکری در بهار سال 42 در لالجین دیده به جهان گشود و به علت همزمانی تولدش با ماه مبارک رمضان، نام او اروجعلی گذاشته شد. او که در خانواده ای کشاورز به دنیا آمده بود پس از پایان تحصیلات دوران ابتدایی، ترک تحصیل کرده و برای کمک به معیشت خانواده در کارگاه کوچک سفالگری خود، مشغول به کار شد تا اندکی بار طاقت فرسای هزینه زندگی را بر دوش بگیرد.
به گفته اطرافیان، شهید شکری، فردی بسیار مهربان، باگذشت و سختکوش بود که همواره به فکر کمک رساندن به اطرافیان و آشنایان بود. او از همان کودکی پایبند مسجد و حسینیه بود و عشق به سید و سالار شهیدان در همه رفتار و گفتار این شهید بزرگوار دیده می شد.
وی در تابستان سال 61 به طور داوطلبانه به سربازی رفته و در پادگان آموزشی سقز مشغول فراگیری فنون نظامی می شود و پس از پایان دوره آموزشی به خدمت هنگ ژاندارمری سقز در پاسگاه اعزام شده و مسئولیت مخابرات و بیسیم چی را برعهده می گیرد.
در روزهای پایانی بهمن ماه 1361 در جریان درگیری گروهک ضدانقلاب(گروهک کومله) با پاسگاه یازی بلاغی شهرستان سقز شهید شکری در حالیکه حامل کدهای بی سیم بوده، مورد اصابت گلوله قرار می گیرد و برای اینکه پیام و رمز به دست مزدوران نیفتد آنها را می بلعد، دشمن که از به دست آوردن کد ها ناامید می شود برای تخلیه اطلاعاتی او را به شدت مورد شکنجه قرار می دهد به طوریکه چشمانش را بیرون می‌آوردند و پوست بدنش را زنده زنده جدا می کنند و در حالیکه هنوز جان در بدن داشته او را مثله کرده تا بتوانند کدهای مخابراتی را به دست بیاورند اما توفیقی به دست نمی آورند و عاقبت این شهید بزرگوار دعوت حق را لبیک می گوید.
پیکر شهید شکری به علت جراحات بسیار به سختی مورد شناسایی قرار می گیرد تا اینکه شبی در خواب پدرخود رفته و از او می خواهد که وی را به همراه ببرد که در نهایت پیکر شهید از ساییدگی کف های پا و زخم روی دست شناخته می شود.
کتاب «عهدی از جنس عشق» زندگینامه و خاطرات شهید اروجعلی شکری، شهید شاخص نیروی انتظامی همدان است که توسط دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی استان همدان به چاپ رسیده است.
روحش شاد
